วิวัฒน์ ธนาเรศ (โขน)หนุ่มนักเรียนนอกออกท่องเที่ยวไปทั่วไทยเพียงลำพังหลังจากเรียนจบกลับมาอีกไม่กี่เดือนเค้าต้องเข้าศึกษางานในบริษัทแล้ว
ที่นี่บนดอยสูงที่อยู่ทางจังหวัดเชียงใหม่เป็นที่สุดท้ายแล้วก่อนที่จะกลับไปเตรียมตัวรับงานต่อจากบิดา
กิ่งดาว พันราย ครูสาวที่ได้รับทุนจากแหม่นสาวชาวอังกฤษไปร่ำเรียนถึงอังกฤษกลับมาเป็นครูในหมู่บ้านเพื่อหวังพัฒนาชุมชนให้เจริญขึ้น
เพราะความสวยและความรู้ครบเครื่องจึงเป็นที่หมายปองของผู้ใหญ่บ้านหนุ่มที่ทั้งดิบเถื่อนและค้ายากิ่งดาวจำต้องหาใครมาเป็นผัวโดยใวก่อนที่เธอจะตกไปเป็นเมียของผู้ใหญ่บ้านคนนั้น
“เธอเป็นเมียฉันจริงๆรึกิ่งดาว”
วิวัฒน์เอ่ยถามเพื่อความแน่ใจอีกครั้งเพราะหลังจากที่ตื่นลืมตาขึ้นมาเค้าก็จำอะไรไม่ได้ทั้งคนแรกที่พบสบตาก็เธอคนนี้คนที่อ้างว่าเค้าคือผัวเธอ
“จริงสิจ๊ะพี่โขนเราอยู่กินกันมาได้สิบวันแล้วแต่พี่ดันมาเกิดอุบัติเหตุตกเขาเสียก่อนหมอบอกว่าพี่ความจำเสื่อม”
“งั้นรึแล้วกิ่งดาวไม่รู้รึว่าฉันเป็นคนที่ไหน”
เค้าถามเพราะอยากรู้จริงๆกิ่งดาวอึดอักไม่รู้จะตอบยังไงพอดีย่านวลย่าของเธอเดินเข้ามากับเด็กผู้หญิงอีกคนเอ่ยขึ้นทันใด
“จะไปรู้ได้ไงวะพ่อหนุ่มก็เอ็งเล่นมาแต่ตัวโน่นกระเป๋าเสื่อผ้าเอ็งคงพอมีบัตรให้เอ็งได้ดูอยู่หรอกว่าเอ็งเป็นใครมาจากไหน”
ได้ฟังคำยายเฒ่าชายหนุ่มก็หันขวับมาทางคนเป็นเมียตามที่อ้างทันที
“เอ่อ คือตั้งแต่พี่มาจนเราอยู่กินกันแบบผัวเมียแล้วฉันไม่เคยละลาบละล้วงของพี่เลยจ๊ะ”
ได้ฟังอย่างนั้นวิวัฒน์ก็พยักหน้าเข้าใจพร้อมทั้งจ้องมองเมียที่ไม่คุ้นเคยอย่างพินิจพิเคราะห์อีกครั้ง
นี่เค้าได้เมียสวยขนาดนี้เลยหรือวะผิวขาวนวลเนียนปากแดงน่าจูบอกรึก็ตูมจนดันเสื้อออกมาจนเห็นเป็นรูปเป็นร่างชัดเจน
แต่ทำไมเค้าถึงไม่รู้สึกคุ้นเคยกับคนตรงหน้าอย่างผัวเมียกันแม้แต่น้อยวิวัฒน์คิดจนปวดหัวขึ้นมากิ่งดาวจึงเอายาให้เค้ากินแล้วกรอกน้ำตาม
ก่อนจะนั่งพัดวีให้เค้าจนเค้าเผลอหลับไป