ผัวเถื่อน!!! (มีอีบุ๊ค)📖 (โชกุน=พราวแสง)

หญิงสาวใช้เวลาไม่นานในการตัดสินใจก้าวขาเข้าไปในคฤหาสน์ที่รายล้อมไปด้วยบอดี้การ์ดหลายสิบนายราวกับป้อมปราการ ภายในใจของเธอตอนนี้เต็มไปด้วยความรู้สึกที่ผสมปนเปกันระหว่างความกลัวและความหวัง มือที่กำกระเป๋าเป้ใบเก่งไว้แน่นจนสั่นเทา บ่งบอกถึงความไม่มั่นคงในจิตใจ แต่เธอก็รวบรวมความกล้าทั้งหมดเพื่อเดินหน้าต่อไป

เมื่อบอดี้การ์ดจำนวนมากพุ่งตรงเข้ามาหา เธอยกมือขึ้นเป็นเชิงห้ามปราม พร้อมกับเสียงที่สั่นเครือแต่แฝงด้วยความมุ่งมั่น "หยุด! ฉันมาคืนเอกสาร... ฉันอยากเจอเฮียโช" ประโยคนั้นทำให้หนึ่งในบอดี้การ์ดที่ดูเหมือนจะเป็นคนสนิทของชายหนุ่มเข้ามาจัดการสถานการณ์

"พวกมึงไปไหนก็ไป... กูจะพามันไปเจอนายเอง" เสียงทุ้มต่ำและเย็นชาของมือขวาโชกุนสั่งการ ทุกคนต่างถอยห่างไปอย่างรวดเร็ว

"มานี่" เขาไม่พูดพร่ำทำเพลง ใช้มือกระชากแขนหญิงสาวอย่างแรงและลากเธอเข้าไปในบ้านหลังใหญ่ เธอรู้สึกเจ็บที่ข้อมือจนต้องนิ่วหน้า แต่ก็ทำได้เพียงเดินตามไปอย่างจำยอม

เมื่อมาถึงห้องทำงานของชายหนุ่มสุดเถื่อน มือขวาของเขาก็ผลักเธอให้กระเด็นลงไปนั่งอยู่แทบเท้าของโชกุนอย่างไม่ไยดี แล้วเดินออกไปจากห้องอย่างเงียบเชียบ ปิดประตูลงพร้อมกับเสียงล็อกที่ดังสนั่นก้องไปทั่วห้อง มันราวกับเป็นเสียงที่ตัดขาดเธอจากโลกภายนอกอย่างสิ้นเชิง

ชายหนุ่มนั่งอยู่บนเก้าอี้ทำงานตัวใหญ่สีดำสนิท สายตาคมกริบของเขาจับจ้องมาที่หญิงสาวที่นั่งตัวสั่นอยู่ระหว่างเท้าทั้งสองข้างของเขา สีหน้าของเขาเรียบนิ่งราวกับรูปปั้น ไม่มีร่องรอยของอารมณ์ใดๆ ทั้งความรัก ความเกลียด หรือความโกรธ แต่ในความเงียบสงบนั้น หญิงสาวกลับสัมผัสได้ถึงพายุร้ายที่กำลังจะก่อตัวขึ้น

เธอวางกระเป๋าเป้ลงบนพื้นอย่างระมัดระวัง แล้วผลักมันไปข้างหน้าด้วยมือที่สั่นเทา

"เอกสารที่ฉันขโมยมา..." เสียงของเธอเบาหวิวราวกับกระซิบ

"เอามาคืนทำไม..." เสียงทุ้มต่ำเย็นชาดุจน้ำแข็งเปล่งออกมาจากริมฝีปากหยัก มุมปากของเขากระตุกขึ้นเล็กน้อย ราวกับกำลังเย้ยหยันในความซื่อตรงที่สายเกินไปของเธอ

"ฉัน...ขอสำนึกผิด...ได้มั้ย" เธอเงยหน้าขึ้นมองเขาด้วยดวงตาที่แดงก่ำและเต็มไปด้วยความสำนึกผิด ความกลัวเริ่มเข้ามาแทนที่ความหวังที่ริบหรี่

ทันทีที่พูดจบ โชกุนก็ลุกขึ้นอย่างรวดเร็วราวกับเสือร้ายที่ออกล่าเหยื่อ เขาโน้มตัวลงมาบีบกรามของหญิงสาวอย่างแรงจนเธอต้องร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด

"สิ่งที่กูเกลียดที่สุด... คือคนหักหลัง" เสียงของเขาเบาหวิว แต่เต็มไปด้วยความน่ากลัวที่แผ่ซ่านไปทั่วทั้งห้อง มันเป็นความเย็นชาที่น่ากลัวยิ่งกว่าความโกรธเกรี้ยวเสียอีก

"ฉะ..ฉัน..ขะ..ขอโทษ" หญิงสาวพูดตะกุกตะกัก น้ำตาเริ่มไหลอาบแก้ม เธอทำได้เพียงยกมือขึ้นไหว้เขาด้วยความกลัวจนตัวสั่นไปหมด

"เธอคิดว่าฉันจะให้อภัยเธอเหรอ! พราวแสง!" คราวนี้เขาตะคอกใส่เธอเสียงดังลั่น จนหญิงสาวต้องหลับตาปี๋ เธอไม่เคยเห็นเขาในมุมนี้มาก่อนเลย เป็นมุมที่เต็มไปด้วยความแค้นและความโกรธที่อัดอั้น

"ฉันอุตส่าห์ไว้ใจเธอ... เชื่อใจเธอ... ให้แทบทุกอย่าง..." เสียงของเขาเจือปนไปด้วยความผิดหวังอย่างถึงที่สุด

หญิงสาวหลับตาลงรับฟังคำพูดของเขาอย่างเงียบๆ น้ำตาไหลออกมาไม่ขาดสาย

"แม้กระทั่งความรัก..."

ทันทีที่ได้ยินคำนั้น หญิงสาวก็เบิกตากว้างขึ้นทันที ภาพในหัวของเธอเต็มไปด้วยคำถามมากมาย

'นี่เขาพูดว่ารักอย่างนั้นเหรอ? แล้วที่ผ่านมาคืออะไร?'แต่คำถามเหล่านั้นก็ต้องถูกกลืนหายไปในลำคอ

"แต่เธอกลับทรยศฉัน!" เขาตะคอกใส่เธออีกครั้ง ก่อนจะกระชากตัวเธอให้ลุกขึ้นและดันไปชนกับกำแพงห้องอย่างแรงจนเกิดเสียงดัง

"เฮียโชกุน!!" มือของหญิงสาวสั่นเทาไปหมด เธอหวาดกลัวเขาจนไม่กล้าแม้แต่จะสบตากับเขาตรงๆ

"ในเมื่อเธอคิดหักหลังฉันแล้ว... ฉันก็จะทำให้เธอเจ็บ... เหมือนที่ฉันเจ็บ!" พูดจบเขาก็ใช้ริมฝีปากไล่ไซ้ไปตามซอกคอของหญิงสาว พร้อมกับใช้มืออีกข้างจับมือทั้งสองของเธอไว้แน่นและตรึงไว้กับกำแพง

"ไม่... ปล่อยนะเฮีย! อย่าทำแบบนี้" หญิงสาวหลับตาลงแล้วออกแรงดิ้นรนสุดกำลังเพื่อให้เขาปล่อยเธอไป แต่มันก็ไร้ประโยชน์ ยิ่งเธอดิ้นมากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งไซร้ซอกคอของเธอแรงขึ้นเท่านั้น

แขว็ก!!!!!

เสียงเสื้อเชิ้ตบางๆ ของหญิงสาวถูกฉีกขาดออกจากกันอย่างรวดเร็วในพริบตาเดียว ชายหนุ่มลงมือกระทำทุกอย่างด้วยความรุนแรงและรวดเร็ว ราวกับต้องการระบายความโกรธแค้นทั้งหมดที่มีออกมาให้หมดสิ้น

"ว้าย!" เธอกรีดร้องออกมาด้วยความตกใจ เมื่อถูกเขากระชากลากไปที่โต๊ะทำงานอย่างรุนแรง เขานิ่งเงียบ ไม่พูดอะไรออกมาเลย มีเพียงการกระทำที่แสดงให้เห็นถึงความต้องการอันดิบเถื่อน

"ปล่อยฉัน! ช่วยด้วย!" เธอร้องตะโกนขอความช่วยเหลืออย่างสุดเสียง แต่คำร้องของเธอก็ถูกกลืนหายไปในความเงียบงันของห้องทำงานที่ถูกล็อกไว้อย่างแน่นหนา ไม่มีใครกล้าเข้ามาขัดขวางชายหนุ่มผู้เป็นเจ้าของคฤหาสน์แห่งนี้

เขาอุ้มร่างเล็กของเธอขึ้นไปวางบนโต๊ะทำงาน แล้วตามขึ้นไปคร่อมตัวเธอไว้ เขารีบปลดเสื้อผ้าของตัวเองออกอย่างรวดเร็ว ก่อนจะถอดกางเกงของเธอต่อ โดยที่มืออีกข้างยังคงจับมือทั้งสองของเธอไว้ไม่ให้ดิ้นหลุดไปได้

"อย่าทำแบบนี้...ได้โปรด!" หญิงสาวร้องอ้อนวอนพร้อมกับน้ำตาที่ไหลลงมาอย่างไม่ขาดสาย หัวใจของเธอตอนนี้เต็มไปด้วยความเจ็บปวดและความหวาดกลัว

แต่เขากลับไม่สนใจคำอ้อนวอนใดๆเลย มิหนำซ้ำยังก้มลงมาสร้างรอยจ้ำสีแดงก่ำไว้บนเนินอกของหญิงสาวอย่างหนักหน่วง ราวกับกำลังตีตราความเป็นเจ้าของ

ชายหนุ่มไล้เลียและดูดกัดไปทั่วเรือนร่างของเธออยู่นานสองนาน จนหญิงสาวที่อยู่ใต้ร่างของเขาแทบไม่มีแรงที่จะขยับต่อต้านได้อีกต่อไป เธอทำได้เพียงนอนนิ่งๆ ปล่อยให้น้ำตาไหลออกมาอย่างเงียบๆ เพราะรู้ดีว่าการต่อสู้ในตอนนี้มันไร้ประโยชน์

เมื่อเห็นว่าหญิงสาวหมดฤทธิ์แล้ว โชกุนก็ปลดกระดุมกางเกงของตัวเองออก เผยให้เห็นแก่นกายที่แข็งแกร่งพร้อมที่จะเข้าสู่สงคราม ก่อนจะจับขาของหญิงสาวแยกออกจากกันอย่างรุนแรง

หญิงสาวหลับตาลงแน่น เธอไม่อยากเห็นสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นต่อจากนี้

กึก!!!

แก่นกายที่ใหญ่โตของชายหนุ่มสอดเข้าไปในช่องทางรักของเธออย่างรวดเร็วราวกับพายุที่โหมกระหน่ำ

"อ๊ะห์... ซี๊ด!" ชายหนุ่มครางออกมาด้วยความพึงพอใจในความคับแน่นที่หญิงสาวมอบให้ แค่สัมผัสแรกเขาก็รับรู้ได้ในทันทีว่าเขาคือผู้ชายคนแรกของเธอ

หญิงสาวกัดริมฝีปากตัวเองไว้แน่นเพื่อไม่ให้เสียงครางที่น่าอับอายหลุดออกมา เธอรู้สึกเจ็บปวดแสบและจุกจนน้ำตาไหลไม่หยุด มันเหมือนกับมีบางอย่างภายในได้ขาดออกจากกัน แต่เธอก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากการทนรับความเจ็บปวดที่เขามอบให้

"ขอบใจ... ที่เก็บให้ฉันเป็นคนแรก"

เขาพูดแค่นั้น ก่อนจะเริ่มขยับเอวสอบเข้าออกตามความต้องการของตัวเองอย่างบ้าคลั่ง โดยไม่สนใจว่าคนใต้ร่างจะรู้สึกเช่นไร เขากระแทกเอวเข้าออกอย่างไม่หยุดยั้งพร้อมกับบีบขยำเต้าอวบทั้งสองของเธออย่างรุนแรง

ผ่านไปไม่นาน ชายหนุ่มก็เกร็งกระตุกปล่อยของเหลวสีขุ่นเข้าไปในช่องทางรักของหญิงสาวอย่างรวดเร็ว

แต่ความต้องการของเขาก็ยังไม่สิ้นสุด เขาพลิกตัวหญิงสาวให้หันหลังให้เขา พร้อมกับยกสะโพกของเธอขึ้นแล้วใช้แก่นกายของเขาจ่อลงที่ช่องทางรัก ก่อนจะดันมันเข้าไปและเริ่มออกแรงกระแทกอีกครั้ง เขากระแทกเอวเข้าออกอย่างรุนแรงพร้อมกับดึงผมของหญิงสาวไว้ ราวกับคนกระหายที่ต้องการเซ็กส์อย่างบ้าคลั่ง หญิงสาวหายใจติดขัดจนแทบจะขาดใจ เธอรู้สึกเหนื่อยล้าและเจ็บระบมไปทั่วทั้งร่างกาย

ฟุบ!!!

ใบหน้าสวยงามของเธอฟุบลงบนโต๊ะ พร้อมกับสติที่ดับวูบลงไป แต่ชายหนุ่มก็ไม่มีท่าทีว่าจะหยุดการกระทำอันดิบเถื่อนลงเลย มิหนำซ้ำเขายังคงทำมันแรงกว่าเดิม เพื่อที่จะได้ปลดปล่อยความต้องการที่คุกรุ่นอยู่ในใจให้หมดสิ้นไป...