คำโปรย
เพราะเกิดเหตุการณ์ผิดฝาผิดตัวในคืนนั้น จึงทำให้ความรู้สึกของสุทธินัยที่มีต่อรุ้งพรายเปลี่ยนไป จากความเอ็นดูเพราะเป็นเพื่อนลูกสาวก็กลายเป็นความพิศวาสขึ้นมาแทน เขากับเธอต่างกันทั้งอายุและสถานะ แล้วเขาจะทำเช่นไรเมื่อหัวใจกับร่างกายมันเรียกร้องหาแต่แม่สาวน้อยคนนี้คนเดียว!
“อาปั้นเป็นอะไรหรือเปล่าคะ หนูได้ยินเสียงอาปั้นคราง อาปั้นหนาวเหรอคะ”
“อาน่ะเหรอคราง” เขาขมวดคิ้ว
“ใช่ค่ะ”
สุทธินัยมองหน้าหวานของรุ้งพรายแล้วรู้สึกอับอายยิ่งนัก นี่เขาเผลอตัวร้องครางออกมาเลยหรือนี่ อาการหนักแล้วไอ้ปั้นเอ๋ย...
“ใช่ อาหนาว ไม่รู้ทำไมจู่ๆ ก็หนาวสั่นขึ้นมาจนแทบทนไม่ไหว” เขาพูดพร้อมยกแขนกอดอกและทำตัวสั่นไปด้วย สาวน้อยที่อ่อนกว่าทั้งอายุและโลกจึงหลงกลเข้าโดยง่ายเพราะเป็นห่วง
“แล้วจะทำยังไงดีล่ะคะ เอาอย่างนี้แล้วกัน อาปั้นใส่เสื้อเชิ้ตตัวนี้แล้วกันนะคะ” รุ้งพรายทำท่าจะถอดเสื้อเชิ้ตของเขาออก สุทธินัยจึงรวบมือบางเอาไว้
“ไม่ต้องๆ หนูรุ้งใส่ไว้เถอะ”
“แต่ว่าอาปั้นหนาว”
“ถ้าหนูเป็นห่วงกลัวว่าอาจะหนาว งั้น...อาขอกอดหนูจะได้ไหม”
สวัสดีผู้อ่านทุกท่าน^^
วันนี้มาเปิดนิยายเรื่องใหม่ เป็นแนวรักต่างวัยแซ่บซี้ดดดดดเลยทีเดียว 555+ ยังไงก็ขอฝากเรื่องนี้ไว้กับผู้อ่านที่สนใจเรื่องนี้และที่เป็นแฟนนิยายกันติมา/กานต์พิชชาด้วยนะคะ^o^
Guest
