นิยายรักโรมานซ์
ความเจ็บปวดจากการถูกภรรยาและเพื่อนรักหักหลัง แถมยังประสบอุบัติเหตุจนใบหน้าเสียโฉมทำให้ ภูมินทร์ นักธุรกิจพันล้านต้องเก็บตัวอยู่แต่ในบ้านและกลายเป็นคนเย็นชาไร้หัวใจนานถึงห้าปี ชายหนุ่มไม่คิดรักใครอีกแต่ก็ต้องการทายาทไว้สืบสกุล เขาจึงเลือก กุลธิดา หญิงสาวจิตใจดี เรียบร้อยอ่อนหวานซึ่งเป็นลูกสาวคนสวนของบ้านเขามาทำหน้าที่นี้ในฐานะแม่ของลูกแต่ไม่ใช่เมีย!
“ในเมื่อเธอเต็มใจรับงานนี้ก็คงรับข้อตกลงของเราได้” เขาเอ่ยถึงข้อตกลงขึ้นมา เพื่อบอกให้เธอรู้ตัวแต่แรกว่าควรปฏิบัติตัวเช่นไร “เราต้องคุยกันให้รู้เรื่องและให้เข้าใจตรงกันก่อน เธอคงรู้ดีอยู่แล้วว่าตัวเองเข้ามาอยู่ที่นี่ในฐานะอะไร”
“เข้าใจค่ะ” เธอตอบเสียงสั่น
“ดี ถ้าอย่างนั้นก็เริ่มหน้าที่ของเธอได้แล้ว”
“เอ่อ...คือ...” ด้วยความตกใจหญิงสาวจึงเผลอก้าวถอยหลังหนีอย่างลืมตัว ก่อนจะเอ่ยอย่างกล้าๆ กลัวๆ ออกไป
“ขอ...ขอเวลาอีกสักวันสองวันได้ไหมคะ” ถึงแม้จะเตรียมใจมาแล้วแต่พอเอาเข้าจริงๆ กุลธิดาก็อดหวาดหวั่นใจไม่ได้ตามประสาผู้หญิงที่ยังไม่เคยในเรื่องบนเตียงมาก่อน ทว่าท่าทีของเธอกลับทำให้ภูมินทร์เข้าใจผิดคิดไปอีกอย่างหนึ่งแทน ชายหนุ่มคิดว่าเธอรังเกียจจึงรู้สึกไม่พอใจเลยตะคอกถามเสียงดัง
“ทำไม! รังเกียจคนหน้าผีอย่างฉันรึ!”
“เปล่านะคะ!” เธอปฏิเสธเสียงหลงพร้อมกับเดินเข้าไปหาหนึ่งก้าว “ฉันไม่เคยคิดเช่นนั้นเลย แต่ที่ฉันขอเวลาก็เพราะ...เพราะว่าฉันยังไม่เคย” คำสุดท้ายเธอพูดด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบาลงอย่างขัดเขิน กุลธิดาได้ยินเสียงถอนหายใจของชายหนุ่มดังๆ จนเธอหลงคิดว่าเขาเข้าใจและจะยอมผ่อนผันเวลาให้แต่ก็คิดผิด
“ฉันเข้าใจ...แต่ฉันต้องการเธอในคืนนี้”
ปล. สามารถซื้อนิยายเรื่องนี้อ่านแบบอีบุ๊คในเว็บธัญวลัยได้แล้วนะคร้า ^0^
ปรารถนารักซาตานร้าย กันติมา www.mebmarket.com ความเจ็บปวดจากการถูกภรรยาและเพื่อนรักหักหลัง แถมยังประสบอุบัติเหตุจนใบหน้าเสียโฉมทำให้ ภูมินทร์ นักธุรกิจพันล้านต้องเก็บตัวอยู่แต่ในบ้านและกลายเป็นคนเย็นชาไร้หัวใจนานถึงห้าปี ชายหนุ่มไม่คิดรักใครอีกแต่ก็ต้องการทายาทไว้สืบสกุล เขาจึงเลือก กุลธิดา หญิงสาวจิตใจดี เรียบร้อยอ่อนหวานซึ่งเป็นลูกสาวคนสวนของบ้านเขามาทำหน้าที่นี้ในฐานะแม่ของลูกแต่ไม่ใช่เมีย!“ในเมื่อเธอเต็มใจรับงานนี้ก็คงรับข้อตกลงของเราได้” เขาเอ่ยถึงข้อตกลงขึ้นมา เพื่อบอกให้เธอรู้ตัวแต่แรกว่าควรปฏิบัติตัวเช่นไร “เราต้องคุยกันให้รู้เรื่องและให้เข้าใจตรงกันก่อน เธอคงรู้ดีอยู่แล้วว่าตัวเองเข้ามาอยู่ที่นี่ในฐานะอะไร”“เข้าใจค่ะ” เธอตอบเสียงสั่น“ดี ถ้าอย่างนั้นก็เริ่มหน้าที่ของเธอได้แล้ว”“เอ่อ...คือ...” ด้วยความตกใจหญิงสาวจึงเผลอก้าวถอยหลังหนีอย่างลืมตัว ก่อนจะเอ่ยอย่างกล้าๆ กลัวๆ ออกไป “ขอ...ขอเวลาอีกสักวันสองวันได้ไหมคะ” ถึงแม้จะเตรียมใจมาแล้วแต่พอเอาเข้าจริงๆ กุลธิดาก็อดหวาดหวั่นใจไม่ได้ตามประสาผู้หญิงที่ยังไม่เคยในเรื่องบนเตียงมาก่อน ทว่าท่าทีของเธอกลับทำให้ภูมินทร์เข้าใจผิดคิดไปอีกอย่างหนึ่งแทน ชายหนุ่มคิดว่าเธอรังเกียจจึงรู้สึกไม่พอใจเลยตะคอกถามเสียงดัง“ทำไม! รังเกียจคนหน้าผีอย่างฉันรึ!”“เปล่านะคะ!” เธอปฏิเสธเสียงหลงพร้อมกับเดินเข้าไปหาหนึ่งก้าว “ฉันไม่เคยคิดเช่นนั้นเลย แต่ที่ฉันขอเวลาก็เพราะ...เพราะว่าฉันยังไม่เคย” คำสุดท้ายเธอพูดด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบาลงอย่างขัดเขิน กุลธิดาได้ยินเสียงถอนหายใจของชายหนุ่มดังๆ จนเธอหลงคิดว่าเขาเข้าใจและจะยอมผ่อนผันเวลาให้แต่ก็คิดผิด“ฉันเข้าใจ...แต่ฉันต้องการเธอในคืนนี้”