แอบรักเพื่อนรัก

บทนำ 

“ผู้ชายเขาพิสูจน์คำว่ารักจากผู้หญิงด้วยการมีเรื่องอย่างว่าเท่านั้นหรอวะ” ไอซ์ซึยกมือขึ้นมาท้าวคางเพื่อค้ำยันศีรษะที่เริ่มหนักขึ้นเรื่อยๆ ด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ 

“ฉันใฝ่ฝันอยากมีแฟนเหมือนกับพระเอกในซีรี่ย์ที่เคยดูหรือพระเอกในนิยายที่เคยอ่าน แม้ว่าในความเป็นจริงแล้ว โลกกลมๆ ใบนี้จะไม่มีคนที่เพอร์เฟคแบบนั้นอยู่ก็ตาม แต่ว่า……ไอ้สารเลวนั่นมันกล้าทำกับฉันแบบนี้ได้ยังไง! ฮื่อ~” ไอซ์ซึปล่อยโฮออกมามือเล็กเอื้อมไปคว้าขวดเหล้าที่ตั้งเรียงรายอยู่ตรงหน้าขึ้นมากระดกดื่มอย่างบ้าคลั่ง 

“เฮ้! ฉันกำลังเสียใจอยู่นะนายยังมีกะจิตกะใจมานั่งแก้สมการอยู่อีกหรอ” สายตาหวานหยาดเยิ้มจ้องมองเพื่อนชายที่กำลังจดจ่ออยู่กับการแก้สมการอย่างตั้งอกตั้งใจ ไอซ์ซึนเงยหน้าขึ้นมาจากไอแพดเขาถอดแว่นตาออกพร้อมเก็บไอแพดเข้ากระเป๋า นั่งยืดตัวตรงยกมือขึ้นกอดอกมองเพื่อนสาวเขม็ง 

“เธออกหักอาทิตย์ละครั้งยังไม่ชินอีกรึไง” ไอซ์ซึส่ายหน้าช้าๆ เธอล้วงเอากล่องบางอย่างขึ้นมาตั้งไว้บนโต๊ะ กล่องสี่เหลี่ยมขนาดเล็กวาววับสะท้อนรับกับแสงไฟบนเพดานห้องปรากฎแก่สายตาเพื่อนชาย ไอซ์ซึนเบิกตากว้างพร้อมกับใบหน้าที่ขึ้นสี เขาไม่รู้ว่าจะสรรหาคำไหนมาด่าผู้หญิงคนนี้ดี 

“ไอ้สารเลวนั่นมันบอกว่าฉันน่ะทั้งซื่อบื้อ! ไร้รสชาติ! สวยแต่รูปไร้ประสบการณ์!” ปากเธอก็พึมพำไปเรื่อยส่วนมือก็ล้วงเอากล่องที่มีลักษณะคล้ายกันขึ้นมาวางไว้ข้างๆ กับกล่องแรก 

“นายดูสิ มันบอกว่าฉันน่ะ ฉันน่ะ……ไม่มีปัญญาที่จะได้ใช้ไอ้กล่องนี้หรอกเพราะคนอย่างฉัน……คงตื่นเต้นกับกล่องหมากฝรั่งมากกว่ากล่องถุงยะ เฮ้! อย่าทิ้งนะ” ยังไม่ทันที่ไอซ์ซึได้พูดจบ เพื่อนรักเพียงคนของเธอก็โยนเจ้ากล่องคอนดอมลงถังขยะไปซะแล้ว เขาหันหน้ามาชี้นิ้วที่สั่นเทาใส่เพื่อนสาวแต่ก็ไม่มีคำพูดใดหลุดออกมาจากปากจนกระทั่งไอซ์ซึค่อยๆ ปรือตาขึ้นพลางฉีกยิ้มกว้างมองเขาอย่างไร้เดียงสา 

“ซึนซึน~ ฉันน่ะคงตกหลุมรักไอ้สารเลวนั่นจริงๆ ซะแล้วล่ะ นายว่า……ฉันควรยอม โอ๊ย! ฉันเจ็บนะ” ไอซ์ซึร้องลั่นเมื่อจู่ๆ ก็โดนมือใหญ่พุ่งมาบีบแก้มนิ่มของเธอจนเธอต้องนิ่วหน้าด้วยความเจ็บปวด 

“รู้จักกันแค่เจ็ดวันก็ยอมพลีกายให้มันแล้วหรอ ในฐานะเพื่อนฉันจะบอกอะไรเธอไว้อย่างนะ เธอน่ะ……ควรตื่นเต้นกับกล่องหมากฝรั่งก็พอแต่ไม่ต้องทำตัวเหมือนมันเพื่อที่จะให้คนอื่นเคี้ยวเล่นแล้วคายทิ้ง” 

“ความรักมันขึ้นอยู่กับเวลาซะเมื่อไหร่ แต่ว่า……นายก็คิดเหมือนมันใช่มั้ยห๊ะ! นายคิดว่าฉันยังเด็กเกินไปที่จะทำเรื่องแบบนั้น นั่นนายจะไปไหน!” ไอซ์ซึคลานไปกอดขาไอซ์ซึนแน่นเพื่อรั้งให้เขาอยู่ต่อพร้อมทั้งพูดด้วยเสียงออดอ้อน 

“ซึนซึนเพื่อนรัก~ นายกับฉันเราต่างก็โตมาด้วยกันและฉันมีเรื่องอยากจะขอร้องนาย ต่อไปนี้ฉันขอพาแฟนเข้าบ้านได้มั้ย ไม่สิ! เรามาแลกเปลี่ยนกันนายพาสาวเข้าบ้านฉันเก็บเป็นความลับ ฉันพาหนุ่มพาบ้านนายก็เก็บเป็นความลับ แบบนี้ดีมั้ย” 

“ไม่!”