เนื่องจากเสื้อเชิ้ตที่เธอสวมมันค่อนข้างบางทำให้ปรัญชัยมองเห็นขอบบราเซียที่ห่อหุ้มซาลาเปาคู่โตได้อย่างชัดเจน มือหนายกขึ้นบีบทรวงอกนุ่มหยุ่นอย่างแผ่วเบา
“ปอนด์!” อินทุอรเงื้อมือเตรียมฟาดแต่เมื่อเห็นแววตาคิดถึงระคนโหยหาที่เขามองมาทำให้เธอค่อยๆลดมือลง
“ฉันคิดถึงแกนะฟอง ไหนๆแกก็จะบินไปเรียนต่อตั้งไกลแล้วขอจับตรงนี้ให้หายคิดถึงหน่อยได้ไหมครับ”
จะว่าเขาโง่ก็ได้ แต่อินทุอรคือรักแรกและรักเดียว แถมเธอยังเป็นครั้งแรกของเขาอีกด้วย ตั้งแต่หายหน้าหายตาไปจากเธอปรัญชัยก็ไม่ได้มีผู้หญิงคนอื่นอีกเลย และตอนนี้คนที่เขาโหยหาก็มาอยู่ตรงหน้าจึงทำให้ชายหนุ่มยากที่จะอดทน
เช่นเดียวกับอินทุอร ครั้งแรกของเธอก็คือปรัญชัยแม้ความรู้สึกของเธอจะไม่ได้ลึกล้ำเหมือนเขา แต่เธอก็ยอมรับว่าสายตาเว้าวอนคู่นั้นมีผลต่อใจอยู่เหมือนกันและอีกอย่างร่างกายของเธอมันก็คิดถึงเขาไม่ต่างกัน
“ถ้าทำมากกว่านี้ ฉันตบแน่ๆคอยดูเหอะ”
===================================
เรื่องนี้อัปในเว็บเป็นตัวอย่าง หากต้องการอ่านต่อจนจบตำอีบุ๊กได้เลยจ้า
Guest
