นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหารุนแรง โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
ปล. บางครั้งไรต์ก็อินกับเนื้อเรื่องมากๆเลย ไม่ว่ากันนะคะ
พระเอกอายุ18 แล้ว
# # # # # #
#เดิมพันแค้น
# # # # #
Intro
เขาคือชายหนุ่มที่มีทุกอย่างครบคัน เขามีชื่อเสียง เขามีความสามารถ เขามีคนรู้จักมากมาย
ส่วนมัน เป็นแค่ไอ้เด็กที่ปากยังไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมเลยด้วยซ้ำ
“ไม่ต้องมายัดเยียดความผิดให้กู เพราะถ้าคนของมึงไม่โง่มากพอเรื่องทุกอย่างก็จะไม่เกิดขึ้น” ศรันย์ไม่เคยหวาดหวั่น ต่อให้ครอบครัวของมันจะมีอำนาจล้นฟ้าแค่ไหนก็ตาม เขาคิดว่าตัวเองกล้ามาพอที่จะต่อปากต่อคำ หากแต่แววตาคู่พราวระยับ รอยยิ้มอ่อนต่อโลกที่ดูเหมือนสามารถมีความสุขได้กับทุกความระยำบนโลกใบนี้
“กูจะดับอนาคตมึง”
“กูจะพังร้านที่แม่มึงรักนักรักหนา”
“แล้วกูก็จะฆ่าน้องสาวมึง” แต่ความมั่นใจของศรันย์กำลังสั่นคลอนเมื่อคำมั่นหมายของใครอีกคนดูไม่ได้ยากเกินเอื้อมหากเพียงแค่ลงมือทำ เกิดความลังเลและความกังวลขึ้นในใจ
“ลงสนามรอบหน้า ชนะกูให้ได้สิ” เหมือนเป็นความใจดีในเศษเสี้ยวของการอยากท้าทาย ศรันย์ไม่ได้ลังเลที่จะตอบรับ เขาผันตัวมาเอาดีด้านการขับมอเตอร์ไซค์แข่งในสนามได้นานพอสมควร และนั่นทำให้มั่นใจ ว่าไอ้เด็กตรงหน้าไม่มีทางที่จะเอาชนะเขาได้
เดิมพันในครั้งหน้าศรันย์เอาหัวเป็นประกันว่ายังไงเขาก็ต้องเป็นฝ่ายชนะ
หากกว่าจะถึงวันแข่ง ในระหว่างช่วงเวลานี้
“มึงไม่มีทางเลือก ถ้ามึงแพ้ชีวิตมึงเป็นของกู...แต่ถ้ามึงชนะ กูอาจจะปราณีมึงสักนิดก็ได้”
ภู x ศรันย์