.
.
บทนำ
ในเช้าวันหนึ่งหญิงสาวได้เริ่มตาขึ้นมาพบ
กับแสงสว่างยามเช้าเด็กสาวรีบแต่งตัว
ไปทำงานในเช้าของวันนี้
เมื่อเด็กสาวเดินลงจากบันไดไปที่ห้องนั่งเล่น
เธอได้พบกับแม่และพ่อของเธอทำหน้าเศร้า
และมีผู้ชายที่มีใบหน้าหล่อเหลาพร้อมกับ
ลูกน้อง อีก 2 คนที่ยืนอยู่ข้างหลังของเขา
"พ่อแม่มันเกิดอะไรขึ้น"เสียงหญิงสาว
น่ารักตัวเล็กเอ๋ยขึ้นพร้อมวิ่งมาหาแม่พ่อ
"มันไม่เกิดอะไรขึ้นหรอกลูก"เสียงของ
ผู้เป็นแม่พูดพร้อมกับสะอึ้กสะอื้นพร้อม
ดึงสาวน้อยเข้าสู่อ้อมกอด
ไม่นานหนักผู้ชายที่มีใบหน้าหล่อเหลา
ก็มาดึงแขนของสาวน้อยออกจากอ้อมกอด
"ปล่อยฉันนายเป็นใคร"สาวน้อยพยายาม
เเกะมือของชายหนุ่มออก
"พ่อเธอติดเงินฉัน10ล้าน เพราะงั้นเธอ
ต้องไปกับฉันเพื่อชดใช้หนี้ของพ่อเธอ"
เสียงที่ดูเย็นชาพร้อมจับแขนของสาวน้อย
แน่น
"พ่อนี้มันหมายความว่าไงค่ะ"
เสียงหวานๆกลายเป็นเสียงเศร้า
พ่อของสาวน้อยไม่ตอบเอาแต่เงียบ
"เลิกพูดแล้วไปกับฉันส่ะดีๆ"
ชายหนุ่มดึงแขนของหญิงสาวไปถึงแม้
เธอจะไม่ยอมก็ตาม
"แม่ช่วยหนูด้วย แม่ "
เสียงตะโกนขอความช่วยเหลือ
"ขอล่ะอย่าเอาลูกฉันไปเลยขอเวลาอีก
ไม่ได้รึไง"เสียงอ้อนวอน
แต่มันก็สายเกินไปเมื่อชายหนุ่มทั้งสาม
พาสาวน้อยขึ้นรถ
"นายเป็นใคร จะพาฉันไปไหน"
ชายหนุ่มนั่งเงียบไม่สนสาวน้อย
สาวน้อยเริ่มขยับไปที่ประตูข้างขวา
ที่เธอนั่งอยู่เพราะยังไงลูกน้องของชาย หนุ่ม
นั่งอยู่ข้างหน้ารถ
สาวน้อยเริ่มเปิดประตูแต่เธอพยายามเปิด
เท่าไรก็ไม่ออก
"เธอคิดจะทำอะไร"ชายหนุ่มจับมือของเธอ
มามัดใส่เชือก
ผ่านมา 2 ชม.
ณ บ้านหลังใหญ่แห่งหนึ่ง
"ปล่อยฉันนะ"สาวน้อยพยายามดิ้นสุดแรง
ชายหนุ่มพาเธอเข้าบ้านและพาไปที่ห้อง
"นายพาฉันมาที่นี้ทำไม"
ชายหนุ่มแก้มัดให้สาวน้อย
"อยู่เฉยๆ อย่าคิดหนี"
สาวน้อยมองไปรอบห้องๆในช่วงที่ชายหนุ่ม
กำลังมองออกไปที่หน้าต่างเหมือนหาอะไร
สักอย่าง
สาวน้อยก็ใช้โอกาสนั่นวิ่งออกจากห้อง
พร้อมตะโกนขอความช่วยเหลือ
"ช่วยด้วยค่ะ ใครก็ได้ชะ..อุป!!"
"ฉันบอกให้หุปปากไง"
ชายหนุ่มค่อยดึงตัวาวน้อยเข้าห้อง
" นายต้องการอะไรจากฉันหนักหนา"
"ถ้าพ่อของเธอหาเงินมาคืนฉันไม่ได้
เธอก็ต้องชดใช้ด้วยการอยู่ที่นี้"
"คนรวยๆมันก็เห็นแก่เงินกันทั้งนั้น"
ชายหนุ่มไม่พูดอะไรแต่กลับเดินไปที่
หน้าต่างอีกครั้ง
สาวน้อยหยิบแจกันแล้วค่อยๆเดินไปหา
อยู่ดีๆร่างกายของชายหนุ่มก็ทรุดลงไป
ทั้งที่สาวน้อยยังไม่ได้ทำอะไรเลย
"นี่นายเป็นอะไรไปนะ"สาวน้อยเขย่าตัว
ชายหนุ่มด้วยความเป็นห่วง
สาวน้อยค่อยๆพยุงตัวชายหนุ่มลงไปที่เตียง
แต่เพราะร่างกายชายหนุ่มหนักเธอจึง
ล้มลงไปใกล้หน้าของชายหนุ่ม
สาวน้อยรีบลุกขึ้นแล้วรีบไปหาผ้าชุปน้ำ
"แปลกจังคนในบ้านหายไปไหนหมด"
สาวน้อยเอ๋ยขึ้นแต่ก็ไม่สนใจเดินกลับ
ขึ้นไปที่ห้องแล้วค่อย เช็ดหน้าชายหนุ่ม
"ทำไมเธอไม่หนีไปล่ะมีโอกาสแล้วนิ"
เสียงอ่อนล้าเหมือนกำลังทรมาน
"ฉันไม่ใช่คนใจร้ายนะฉันอยากจะชดใช้
หนีเท่านั่นเอง"
"ก็ดีแล้ว เธอชื่ออะไร"เสียงนั้นยังคงอ่อนล้า
"ฉันชื่อ แบมแบม แล้วนายล่ะ"
"ฉันชื่อมาร์ค "
"นี่นายเป็นอะไรทำไมหน้านายมันซี๊ดจัง"
"ฉันไม่ได้เป็นอะไร"
พอสาวน้อยจะถามอีกทีชายหนุ่มก็หลับไป
แต่หัวใจของสาวน้อยกับเต้นแรงมากขึ้น
.
.
อาจไม่นุกแต่ก็ช่วยแสดงความคิดเห็นเพื่อ
เป็นกำลังใจด้วยนะค่ะ