ตอนที่ 0 เกริ่นนำเรื่อง
ณ ประเทศฮาซาโล เคมีได้เข้ามาตรวจตราคาสิโนตามปกติ โดยมีไฟฟ้าติดตามเขามาด้วย ถึงแม้ว่าภายในคาสิโนจะไม่มีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้น แต่ว่าภายนอกคาสิโน ณ ริมฝั่งทะเล เกิดพายุฝนฟ้าคะนองลูกใหญ่จนทำให้เคมีไม่สามารถกลับอิตาลีได้ภายในช่วงเวลานี้
“ นายขึ้นไปพักผ่อนก่อนก็ได้นะ ทางนี้เดี๋ยวเรารับช่วงต่อเอง ” ไฟฟ้าบอกให้เคมีไปพักผ่อนเพราะดูเหมือนว่าพายุคงจะไม่สงบลงง่าย ๆ
“ อืม เราฝากนายด้วยนะ โอ้ยยยย เหนื่อยจะตายอยู่แล้ว ” เคมีบิดขี้เกียจก่อนที่จะเดินขึ้นไปห้องนอนที่ชั้นสอง ส่วนไฟฟ้าก็นั่งรอออกคำสั่งกับลูกน้องที่ชั้นล่าง
เมื่อเข้าไปถึงห้อง เคมีก็ทำการผลัดผ้าอาบน้ำตามปกติ สวมผ้าขนหนูสีขาวผืนเดียวออกมาจากห้องน้ำ พร้อมผ้าเช็ดผมผืนน้อยเดินออกมา แต่ก็ต้องรีบไหวตัวทันที เมื่อมีตีนแมวพยายามจะขโมยข้อมูลอะไรสักอย่างจากคอมของเขา ตีนแมวคนนั้นใส่ชุดสีดำคลุมทั้งตัวกำลังพยายามเข้ารหัสเครื่องอยู่
“ กล้ามากนะ ที่เข้ามาถึงนี่ ” ไม่รอช้าเคมีก็เปิดฉากการต่อสู้ทันที ตีนแมวคนนั้นเก่งมาก รับการโจมตีจากเคมีได้จนเกือบหมด ทั้ง ๆ ที่ไม่ได้ใช้อาวุธ การต่อสู้เป็นไปอย่างดุเดือดจนกระทั้งตีนแมวคนนั้นลื่นล้ม เผลอไปปิดสวิตซ์ไฟภายในห้อง ทำให้เคมีเสียหลักล้มลงไปด้วย ร่างกายเปลือยเปล่าที่มีแต่ผ้าขนหนูผืนเดียว ได้ล้มลงทาบทับตีนแมวอย่างช่วยไม่ได้ มือทั้งสองข้างของเคมีแตะลงดันพื้นเอาไว้เพื่อลดแรงกระแทก แต่ว่าสิ่งที่มือของเคมีไปแตะนั้นกลับไม่ใช่พื้นแข็ง ๆ แต่เป็นพื้นนูน ๆ นิ่ม ๆ จับและกำได้อย่างพอดีมือ “ อ๊ะะ!! ” เสียงอุทานเล็ก ๆ ได้เร็ดรอดออกจากปากของคนใต้ร่าง จนทำให้เจ้าพ่อเคมีขนลุกซู่ไปหมด และนึกเรื่องสนุกออกทันที
“ เธอเป็นใคร กล้ามากเลยนะที่เข้ามาหาฉันถึงที่นี่ ” บุคคลร่างเล็กที่ถูกทาบทับอยู่ไม่พูดอะไร แต่ยังพยายามดิ้นเพื่อเอาตัวรอด
“ ไม่คิดจะพูดอะไรหน่อยหรอ ” ภายในห้องที่มืดสนิทที่มีแต่แสงฟ้าแลบเท่านั้นที่เป็นแสงสว่าง เคมีได้รวบตึงแขนของยัยตีนแมวด้วยมือข้างเดียวเอาไว้เหนือหัว ส่วนมืออีกข้างหนึ่งก็ซุกซนตามร่างกายของยัยตีนแมวไปทั่ว
“ อะอ๊ะ ยะย่านะ ” เสียงเล็ก ๆ พูดขึ้นมาอย่างรวดเร็ว เมื่อมือข้างหนึ่งของร่างหนาได้ล้วงลงไปภายใต้กางเกงที่เธอสวมใส่ แล้วใช้นิ้วกรีดกรายลงกลางใจสาว พร้อมกับจมูกโด่งพิสูจน์ดอมดมซอกคอด้วยความหื่นกระหาย
“ หอมจัง ฉันชักอยากจะเห็นหน้าของเธอแล้วสิ ” ดวงตาสีครามน้ำทะเลได้จ้องมองไปที่ใบหน้าที่ถูกปกปิดเอาไว้แล้วใช้มืออีกข้างหนึ่งดึงผ้าปิดหน้าออก ด้วยความที่เคมีประมาทเกินไปจึงทำให้ยัยตีนแมวประสบกับโอกาสอันแสนประจวบเหมาะหนีรอดไปได้ ขณะที่ไฟฟ้าเข้ามาช่วยเหลือพอดี
“ นาย เกิดอะไรขึ้นครับ ทำไมห้องถึงเละแบบนี้ ” เคมีทำสีหน้าไม่ค่อยพอใจสักเท่าไหร่ ทั้ง ๆ ที่สายตาไม่ได้มองมาที่ไฟฟ้าเลยด้วยซ้ำ
“ มีคนลักลอบเข้ามา ”
“ ว่าไงนะครับ ”
“ ก็อย่างที่ว่าแหละ สั่งคนของเราออกไป จับตัวมันมาให้ได้ ”
“ ครับ จะจัดการใหเดี๋ยวนี้ครับ ”
เคมีหันไปมองหน้าต่างที่ยัยตีนแมวคนนั่นใช้หนี แล้วพูดออกมาเสียงเบา ๆ ว่า
“ อีกนิดเดียวแท้ ๆ แต่ไม่เป็นไร เพราะฉันมั่นใจว่าเราจะได้หวนกลับมาพบกันอีก หึ!! ยัยตีนแมวตัวแสบ ”
Guest
