.........เยว่ซิน........
อันซี.....ถูกผู้เป็นพ่อรับมาดูเเลหลังจากผู้เป็นเเม่ตาย
เยว่ซิน......เด็กชายปริศนา ที่อันซีเเอบลอบเข้าไปพบบ่อยครั้ง
บทนำ........
ในบางเวลาที่อาจลืมเลือนสิ่งใดไป
หากชั่วจังหวะที่หลับตา
ทุกสิ่งกลับชัดเจน
เหมือนได้ย้อนไปยังวัยเยาว์
ที่คิดเพียงว่าโลกทั้งโลกเริ่มต้น สิ้นสุด
วนเวียนไปกับชีวิตธรรมดาเรียบง่าย
มีท่านเเม่คอยอบรม เลี้ยงดู
หรือเเม้เเต่ดุด่าบ้างถ้าทำสิ่งใดมิควร
พร้อม ๆ กับวิ่งเล่นซุกซนไปวัน ๆ
เเต่ทุกอย่างก็เปลี่ยนไปเพราะสิ่งที่เรียกว่าโรคร้าย
ได้พรากท่านเเม่ผู้เป็นทุกสิ่ง ทุกอย่างในโลกใบเล็ก ๆ
ของเด็กชายตัวน้อยเช่นอันซี
ในระหว่างที่ร้องไห้จนเเสบจมูกไปหมด
ก็มีขบวนม้าหลายตัวเเละผู้ชายแปลกหน้า
ซึ่งเเต่ละคนสวมใส่ชุดที่ทอด้วยเนื้อผ้าชั้นเลิส
ที่ถ้าเอาเงินทองทั้งหมดของคนในหมู่บ้านมากองรวมกันยังไม่สามารถซื้อได้
หนึ่งในนั้นก้าวเท้ามาหยุดตรงหน้าอันซี ที่ยังร้องไห้น้ำหูน้ำตาไหลไม่หยุด
แล้วเอ่ยด้วยใบหน้าเรียบเฉยว่าเป็นท่านพ่อของอันซี จะมารับไปดูเเล
ตามที่ให้สัญญากับท่านเเม่ไว้เเละคำพูดมากมายที่เกินกว่าจะเข้าใจ
" ท่านเป็น ฮึก ทะ ท่านพ่อของข้าหรือขอรับ "
สูดน้ำมูกก่อนถามเสียงอู้อี้
" ใช่ และหลังจากนี้ข้าจะเป็นคนดูเเลเจ้าเอง "
พอจัดการงานศพท่านเเม่เรียบร้อย อันซีก็ถูกนำตัวออกจากหมู่บ้าน
โดยมีทุกคนมายื่นส่งขบวนม้ากันพร้อมเพรียง..............
to be con............