(อัปเดทเนื้อหาตัวอย่างฟรี 50-60%)
เมื่อความรักบริสุทธิ์กลายเป็นเพียง ‘ของตาย’
ความรักสุดท้ายที่เขามอบให้จึงไม่ต่างอะไรจาก ‘คมมีดที่กรีดเฉือนหัวใจเธอ’
-----------------------------------------
“คุณพลิกไม่มีสิทธิ์ขืนใจเอิง!”
“ฉันบอกแล้วใช่ไหมให้ไป…แต่เธอก็ไม่ไป ฉันให้โอกาสเธอแล้วเอิงอลิน แต่เธอก็ยังเลือกที่จะอยู่เป็นเมียฉันที่นี่ ฉะนั้น…จงตั้งหน้ารับกรรมที่เลือกเองด้วย อย่าคิดที่จะหนีลงจากเตียงง่ายๆ ด้วยคำพูดแค่นี้ หรือคิดว่าย่าจะช่วยเธอได้ เธอก็รู้…ว่าย่าอยากให้เราเอากันจะตาย นี่ถ้าย่ารู้ขึ้นมาว่าเราเอากันอย่างถึงพริกถึงขิงมานับสิบๆ ครั้ง ย่าคงตบมือเชียร์ด้วยความดีใจ”
“โรคจิต พูดจาบ้าบอ ลามกจกเปรตสิ้นดี” เอิงอลินปาหมอนใส่หน้าเขาจนหันลิ่ว
ทว่าพลิกพสุธากลับสนุก พูดยั่วขึ้นมาอีก “ไม่เชื่อจะรองดูไหมล่ะ ฉันจะโทรบอกย่าว่าเธออยู่ที่นี่ และขอบอกเลยว่าถ้าย่ามา ต้องให้เห็นอะไรดีๆ แน่”
“จิตใจสกปรก เห็นแก่ตัว สารเลว!”
“ฉันน่ะเลวได้ยิ่งกว่านี้อีก ถ้าเธอยังขัดใจไม่ยอมกันดีๆ บอกแล้วไง…ถ้าอยากเป็นเมียก็ต้องเป็นเมีย ไม่มีคำว่าเมียในนาม และมันก็นิยามไม่ได้แล้วกับคำว่าเมียในนามระหว่างฉันกับเธอ เราเอากันจนฟินมาตั้งหลายหน!”
พลิกพสุธาค่อยย่างก้าวเขาหาคนตัวเล็กที่นั่งตัวสั่นด้วยความโกรธ แล้วชะงักเมื่อยายตัวดีกลายร่างเป็นนางแมวป่าแสนดุร้าย กระชากโคมไฟออกมาเงื้อขึ้นเหนือไหล่เตรียมฟาดหัวเขา
“ถ้าก้าวเข้ามาอีก เอิงจะฟาดไม่ยั้งเลย”
“เพิ่งรู้ว่าจะได้เมียดุเหมือน…” พลิกพสุธาเล่นลิ้นยั่วเย้า พอเธอหน้าแดงก่ำง้ำงอ เขาก็เลิกคิ้วยียวนชวนให้เมียยิ่งโมโห
“ถอยไป เอิงบอกให้ถอยออกไปไง”
“จะฟาดก็ฟาด อย่าขู่…แต่ถ้าฟาดแล้วก็หาคำตอบดีๆ ไว้ตอบย่าด้วย ว่าทำไมเธอถึงฟาดฉัน แล้วเรามาอยู่ที่ห้องนี้ด้วยกันได้อย่างไร”
เขาลอยหน้าท้าทาย ในขณะที่เอิงอลินกัดปากแน่นรู้ซึ้งถึงจุดประสงค์อันหยาบช้านั้น พลิกพสุธากำลังเอาเรื่องความสัมพันธ์ของเราที่ยังไม่มีใครรู้มาขู่เธอ เขารู้ว่าเธอไม่กล้าที่จะบอกใครในตอนที่เรายังไม่แต่งงานกัน และเธอก็ไม่มั่นใจในความสัมพันธ์ที่ไม่ได้มีแค่เราสองคน
ทว่าเอิงอลินไม่ได้กลัว เธอมีคำแก้ตัวที่ดีกว่านั้น!
เพล้ง!
โคมไฟแตกกระจายบนหัวพลิกพสุธา ก่อนที่เอิงอลินจะเดินออกไปอย่างไม่สนใจว่าเขาจะเป็นหรือตาย จะเจ็บแค่ไหนเธอไม่สน!
---------------------------------------
ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามอ่านค่า
ขอให้มีความสุขและสนุกกับการอ่าน
ดารารินทร์
Guest
