ภรรยายอดรัก

“นรีบอกว่าเมื่อคืนโดนยาก็เลยคุมตัวเองไว้ไม่ได้อย่างนั้นใช่ไหม” ชายหนุ่มกอดร่างบอบบางแนบแน่นยิ่งกว่าเดิมแล้วกระซิบเสียงต่ำกับปากจิ้มลิ้มที่ตอนนี้ตาคมของเจ้าของกำลังจ้องมองเขาเหมือนจะท้าทาย

“ก็ใช่นะสิคะ ลองนรีมีสติครบถ้วนสิ ไม่มีวันซะหรอกที่จะยอมพี่กรง่ายๆ น่ะ” ตาคมหรี่ลงทันทีที่เธอพูดจบ แม่เด็กน้อยไม่เข้าใจความสัมพันธ์ของผู้หญิงกับผู้ชายซะแล้วถึงได้พูดแบบนี้ ถ้าใครได้ลองลิ้มชิมรสรักอันหวานละมุนของมันขึ้นมา ก็ยากนักที่จะตัดใจจากมันไปได้ง่ายๆ และคนในอ้อมกอดของเขาก็เช่นกัน ไม่มีวันรอดพ้นจากเงื้อมมือของเขาไปได้หรอกหากเขาต้องการ

“งั้นเราก็มาลองดูกันซักตั้งนะนรี ว่ามันจะเหมือนที่นรีพูดไหม” พูดจบปากสวยเหมือนผู้หญิงก็ปิดปากเธอทันควัน แถมยังจูบเธออย่างดุดันเสียอีก หญิงสาวพยายามหันหน้าหนีและดิ้นรนออกจากอ้อมกอดของเขา แต่ยิ่งดิ้นเขาก็ยิ่งกอดรัด และจูบอย่างเรียกร้องขึ้นเรื่อยๆ มือใหญ่ปาดป่ายและเคล้าคลึงไปทั่วร่างงามอย่างแสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ ใช่เธอเป็นของเขา ของเขาคนเดียวเท่านั้น ไม่มีวันที่เขาจะแบ่งปันให้ใครได้ชื่นชม และความหอมหวานเมื่อคืนก็หวนกลับมาอีกครั้ง ความหอมหวานที่เขาภูมิใจที่ได้เป็นคนแรกของเธอ และก็สัญญากับตัวเองไว้ว่าเขาจะเป็นคนเดียวและคนสุดท้ายของเธอด้วย

ใบหน้าสวยที่พยายามหันหนี กับมือบางที่ผลักไสเขาออกในตอนแรก กลับกอดรัดเขาแน่นและตอบสนองเขาอย่างดูดดื่ม จนชายหนุ่มต้องยิ้มกับตัวเองด้วยความพึงพอใจ แล้วเขาก็ร่ายมนต์แห่งความหวานไปทั่วร่างสวยอีกครั้ง นิ้วใหญ่แกะกระดุมเสื้อเชิ้ตออกจนสุดแถวแล้วประทับจูบไปทั่วดวงหน้าสวย จากนั้นก็ค่อยๆ เคลื่อนไปตามจุดต่างๆ ในร่างกายของเธอที่หอมหวานจับใจและและตีตราความเป็นเจ้าของแทบทุกตารางนิ้วเพื่อให้เธอซึมซับและจดจำสัมผัสของเขาไว้ ร่างสวยบิดเร่าเมื่อความปั่นป่วนสร้างความทรมานแต่รัญจวนใจอย่างไม่เคยพานพบ และขณะที่เธอหลงวนอยู่กับมนต์เสน่ห์แห่งความหวานที่เขาชักจูงอยู่นั้น จู่ๆ คนนำทางก็หยุดการกระทำของตัวเองลงแล้วปล่อยให้เธอเคว้งคว้างจนต้องผวาเข้าไปกอดร่างเปลือยของเขาแน่น

“ขอพี่สินรี ขอพี่” ชายหนุ่มกัดฟันแน่น พยายามข่มความต้องการของตัวเองอย่างสุดความสามารถ มองใบหน้าสวยที่ปรือฉ่ำหวานแล้วกระซิบสั่ง

“พี่กรขา ได้โปรด อย่าทรมานนรีอีกเลย” แม้จะฝืนใจแค่ไหนที่ต้องร้องขอเขาไปแบบนั้น แต่เธอก็หยุดตัวเองลงไม่ได้ และทันทีที่การร้องขอของเธอสิ้นสุดลง สัมผัสอันอ่อนหวานก็เริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง ก่อนที่ความหนักหน่วงและเร่งเร้าจะตามมาติดๆ และเนิ่นนานกว่าทุกอย่างจะจบลงบนโค้งขอบฟ้าอันงดงาม