ร่างเล็กของแบคฮยอนที่กำลังจะเดินออกจากที่ดูหรูหรา และสุขสบายด้วยความเจ็บปวดทั้งกายและใจ บอกตามตรงเลยว่าตั้งแต่เกิดมาบนโลกที่แสนกว้างใหญ่ใบนี้ ไม่เคยมีใครหน้าไหนทำแบบนี้กับเขามาก่อน เขาไม่หน้าตอบตกลงที่จะมาเป็นครูสอนพิเศษให้ผู้ชายที่ ทั้งเย็นชาและไร้หัวใจอย่าง'ปาร์ค ชานยอล'เลย เพราะถ้าเขาไม่เข้ามาสอนพิเศษให้ชานยอล เขาคงไม่ต้องมาเจอเรื่องบ้าๆแบบนี้
เมื่อร่างบางเอื้อมมือไปจับลูกบิดประเพื่อที่จะหนีออกจากที่นี้ให้เร็วที่สุด แต่ก็ทำได้แค่คิดทำนั้นเพราะ...
แกร๊ง!!!!
เสียงเปิดประตูของห้องน้ำดังขึ้น นั้นเป็นสัญญาณเตือนว่า ร่างสูงได้ออาบน้ำเสร็จแล้วและโอกาศที่จะหนี ออกจากขุมนรกนี้ก็หมดลงเช่นกัน
"นั่นนายจะไปไหน?"ชานยอลถามพรางเดินเข้ามาไกล้แบฮยอลมากขึ้น
เมื่อเห็นไกล้ๆก็ทำให้รู้ว่าร่างสูงนั้นหุ่นดีขนาดไหน บ่นตัวของเขามีเพียงผ้าขนหนูพันแค่ท้อนล่างของร่างกายเพื่อปกปิดเท่านั้น. ส่วนด้านบนก็เปลืยป่าว หยุดน้ำที่เกาะพราวอยู่บนหน้าท้องที่มีกล้ามเนื้อเรียงสวย และหน้าอกแกรง ทำให้คนมองรู้ปั่นป่วนที่หัวใจแล้วร้อนวูบที่ใบหน้าขึ้นมาในเวลาเดียวกัน
"อะ.....เอ่อ....ฉะ.....ฉันจะกับบ้าน"แบคฮยอนพูดด้วยน้ำเสียงตะกุตะกะ ร่างสูงได้ยินดังนั้นจึงเดินเข้าไปประชิดตัวของร่างเล็กด้วยความเร็ว พร้อมกับเอื้อมมือไปยินกับประตูเพื่อกักขังไม่ให้แบคฮยอน หนีไปจากเค้าได้
"ฉันจะบอกอะไรนายให้นะแบคฮยอน"เสียงทุ้มเอ่ยกระซิบข้างใบหูสวยอย่างเย้ายวน
"อะ...อะไรหลอ?"ร่างเล็กถามเสียงสั่น
"ห้องของฉันน่ะเข้าง่าย แต่.......ออกอยากนะ"ร่างสูงกระซิบตอบเสียงนุ้ม. เล่นคนฟังถึงกับใจหาย
จะมีคนอ่านไหมเนี้ยฝากด้วยนะค่ะ. นักเขียนน่าไหม่รายงานตัวค่ะ^^
Guest
