ภาคิน ดิเรกไพบูรณ์
เฌอแตม วรศารพิวัตน์
เหงาจางงงงงงง ..
หญิงสาวรูปร่างบาง ตัวเล็ก กระทัดรัด ผมยาวสลวยสีทองประกายเด่น ดวงตากลมโตที่ใส่คอนเทคเลนคู่โปรดสีน้ำตาลเข้ากับสีผมแร้วหน้าม้าเป็นอย่างดี ปากนิดจมูกหน่อยและเด่นสุด คือ เม็ดขี้แมลงวันบนริมฝีปากที่ใครๆมองก้ต้องบอกเป็นคำ เซ็กซี่สุดๆ และใช่แร้วเพราะเธอคือ ... เฌอแตมม ลูกคุณหนูแต่นิสัยไม่ได้นางเอกเหมือนในละคร เธอเป็นคนที่มีความเป็นตัวเองสูง ค่อนข้างเอาแต่ใจแต่มีเหตุผล
เฌอแตมได้แต่นั่งถอนหายใจพลางใช้นิ้วชี้บางสวยเลือนไอโฟนรุ่นล่าสุดเครื่องงามขึ้นๆลง อยู่หน้าาอัพเดตความเคลื่อนไหว หรือที่เรียกอีกแบบว่าฟีดข่าวนั้นเอง และเหตุผลที่ทำให้เธอเบื่อโลกได้มากมายขนาดนี้เป็นเพราะในชีวิตประจำวันเธอไม่มีไรทำเลยนอกจากสอดส่องเรื่องชาวบ้านที่ไห้เธอตาลุกวาวอยู่เป็นประจำ เพราะแต่ละคนอัฟรูปคู่บ้างละ ไปเที่ยวบ้างละ ซื้อของขวัญหรือแม้กระทั้งวันครบรอบที่คบกันของพวกคู่ที่ขึ้นว่า คบหรือแต่งงานกันในเฟชบุ๊ค
และแน่นอนเพราะเธอโสด แต่ไม่ใช่ว่าไม่มีใครเอาาหรอกนะ มีมากมายด้วยซำ้ไปแต่เพราะเธอเข็ดกับเรื่องควาามรักเพราะล่าสุดรักที่คิดว่าดีงามของเธอแต่ความจริงแแร้วรักเพราะเงินหรือบางทีนี่อาจเป็นกรรมของเธอก็เป้นได้ที่คบใครแล้วก้ต้องใช้เงินเลี้ยงตลอด ไม่ได้หมายถึงพวกเลี้ยงแบบเสี่ยน่ะ หมายถึงเวลาไปไหนนทำอะไรเธอมักจะเป็นฝ่ายออกเสมอเธอไม่เคยได้เป็นฝ่ายรับเหมือนผู้หญิงทั่วไปเลยแต่เรื่องแค่นี้เธอไม่ซีอยู่แร้วเพราะอย่างที่บอกเธอมันนลูกคุณหนู
เฌอแตมนั่งเล่นโซเชี่ยวอยู่สักพักก้มีเพื่อนแอดมาหนึ่งคน เธอเรยกดเข้าไปดูปรากฎว่าเป็นผู้ชาย เธอเรยเข้าไปดูหน้าโปรไฟล์หน่อยไม่เสียเวลาอะไร อืมมม หน้าาตาใช่ได้เรยย เธอคิดเพียงในใจแร้วเลื่อนลงมาดูแต่ละโพตลงไปเรื่อยๆ จนมีแชทหนึ่งเด้งขึ้นมาซึ้งเป็นชื่อเดียวกับคนที่เธอกำลังสำรวจประวัติเขาอยู่ในเองง
"รับเป็นเพื่อนหน่อยได้ป่าวครับคนสวย"
"
"
"แป่วๆ อย่าใจร้ายสิครับ หน้าตาก้ออกจะน่ารัก"
"
"
"เขิลหรอครับ รับแอดหน่อยนะครับอยากมีเพื่อนสาน่ารักๆไปอวดเพื่อนๆจัง"
"รับแร้วไม่ไลท์ ลบทันทีนะค่ะ คิคิ"
"ได้สิครับคนสวย ไม่มีผมสัดคนยอดไลท์คุณก้เยอะแร้วนะครับ"
"สรุปจะไม่ไลท์ใช่ป่าวค่ะ งั้นคุยกันแบบนี้ก้ได้ง่ายดี"
"หัวก้ไม่ล้านนนะครับ ใจน้อยจัง"
"นินาย !! "
"ล่อเร่นน้าาาาาาาา าา "
หลังจาากนั้นเณอแตมเรยกลับไปดูโปรไฟล์อีกสักพักนึ่งก่อนจะกดรับเพื่อนทันนที เพราะเธอมีความรู้สึกแปลกๆบางอย่างในใจ อาจเป็นเพราะไม่ค่อยได้คุยกับไคมานาน อาจจะเหงาและลึกๆเธอคิดว่านี่คงเป็นสีสันชีวิตที่กำลังจะเกิดขึ้นมั้ง แค่คิดก้สนุกแร้ว เฌอแตมเก็บโทรสับเครื่องหรูลงในกระเป๋ากางเกงยีนสีซีด หนน้าขามีรอยขาดๆมากมายโชวว์ไห้เห้นถึงเนื้อหนังที่ขาวซีดตัวเก่ง พร้อมกับเผยยิ้มซึ้งมีรอยบุ๋มสองข้างแก้ม อย่างงอารมดี
.
.
.
.
ทางอีกด้าน เขาได้แต่รอบยิ้มน้อยยิ้มไหย่อยู่คนเดียวจนเพื่อนข้างๆตบหัวเข้าไปป้าปไหย่ๆ
"มึงเป้นเชี้ยไรรวะคิม นั่งยิ้มบ้าอยู่คนเดียว"
"บ้ารักเธอว่ะสาดดดด"
" ฮิ้ววววววว ว " เพื่อนแต่ละคนโฮ่ร้องออกมาอย่างดัง เพราะนานๆทีจะเห็นเพื่อนเกิดอารมกับใคร
"กูละอยากรู้จิงๆใครคือผู้โชคร้าย มาเจอไอ่หื่นอย่างมึงงวะ"
"เด่วกูก้ล่อโชว์ เอ้ยๆ ควงมาโชว์ซะหรอก"
"เดี่ยวๆ มึงเดี่ยวๆ ที่บอกว่าจะล่อ เอ้ยๆจะควงมาดชว์พวกกูเนี้ยมึงจีบติดยัง"
"รูปหล่อ พ่อรวย ขนาดเนี้ยดีกว่ากูก้พระแล้วแระครับ 5555 "
"ห่าา เอาพระเอาเจ้ามาเร่นเดี่ยวแมร่งนรกก้แดกหัวซะหรอก"
"หึ พววกมึงรอดู"
ภาคินยิ้มกรุ้มกริ้มพร้อมกับเดินหันหลังไห้เพพื่อนๆอย่างอารมดี
Guest
