จะเกิดอะไรขึ้น...ถ้าชายหนุ่มผู้กลัวสิ่งเร้นลับเป็นชีวิตจิตใจ กลับต้องมาอยู่ร่วมกับผีสาวนัยตาเศร้า
...ซึ่งมีเพียงเขาคนเดียวเท่านั้นที่มองเห็นเธอ
แล้วกามเทพก็เล่นตลกกับชีวิตของเขาหนักขึ้น...เมื่อเขาเริ่มรู้สึกผูกพันกับผีสาวตนนี้เข้าซะแล้ว
แต่เขาและเธอต่างก็เหมือนเส้นขนานที่มองเห็นกัน แต่ไม่ทางบรรจบกันได้
ความรักครั้งนี้จึงอบอวลไปด้วยความอบอุ่นและความโศกเศร้า ราวกับหยดน้ำค้างบนกลีบดอกไม้ ที่เมื่อดวงอาทิตย์ฉายแสง น้ำค้างหยดน้อยก็จำต้องระเหยจากไป...
........................................................................................................................................................................
แนะนำตัวละคร
ชวาลา(เทียน)
หญิงสาวผู้เคราะห์ซ้ำกรรมซัดโดนแฟนบอกเลิก แถมยังถูกเพื่อนสนิทใส่ร้ายว่าเป็นคนขายความลับให้กับบริษัทคู่แข่ง เธอจึงตัดสินใจที่จะฆ่าตัวตายเพื่อหนีปัญหาทั้งหมด
แต่! หลังจากฟื้นขึ้นมาอีกครั้งในฐานะดวงวิญญาณ เธอกลับจำเรื่องราวตอนที่ยังเป็นคนไม่ได้เลย โลกใบใหม่ของเธอช่างเงียบเหงาและมืดหม่น
แต่แล้ววันหนึ่ง! ก็มีชายหนุ่มที่อาศัยอยู่ห้องข้างๆเดินเข้ามาทักทายเธอ !!!
รเณศ(นาย)
ชายหนุ่มผู้กลัวสิ่งเร้นลับเป็นชีวิตจิตใจ จึงตัดสินใจที่จะขัดคำสั่งทางบ้านลาออกจากการเป็นนักศึกษาแพทย์กลางเทอม และหนีออกมาเป็นช่างภาพอิสระ
แต่! แล้วโชคชะตาก็เล่นตลกเมื่อเขาเพิ่งรู้ตัวว่าห้องข้างๆในคอนโดที่เขาใช้เงินทั้งหมดที่มีซื้อมานั้น มีผู้อาศัยเดิมที่ไม่ใช่คน!
และไม่มีใครเห็นเธอเลยแม้แต่เพื่อนหมอผู้มีสัมผัสที่หก...นอกจากเขา!
พัสวี(วี,คุณหมอวี)
คุณหมอหนุ่มอนาคตไกล เจ้าของรอยยิ้มอบอุ่น ที่มีสัมผัสพิเศษสามารถติดต่อกับ(บาง)วิญญาณได้ ด้วยความที่วันๆเอาแต่ทำงานอย่างหนักและไม่สนใจที่จะจีบสาวคนไหน จึงทำให้ถูกเหล่าพยาบาลเอาไปนินทาเสมอๆว่าคุณหมอน่ะเป็นเกย์
แต่จริงๆ แล้ว เขาพร้อมเสมอที่จะวิ่งไล่ตามหัวใจของตัวเองและพร้อมที่จะทำทุกอย่างอีกเช่นกัน เพื่อให้คนดื้อบางคนรู้หัวใจของตนเอง
ตวงรัตน์(ตวง)
เพื่อนเล่นในวัยเด็กของคุณหมอ และลูกจ้างผู้ทำหน้าที่เบ๊ในตัวของทีปต์ สาวเก่ง มั่น
แต่กลับซ่อนความบอบบางและซ่อนความรู้สึกบางอย่างเอาไว้ตลอดมา
ทีปต์
สถาปนิกรุ่นใหม่ไฟแรงเจ้าของออฟฟิศเล็กๆ ผู้เป็นเจ้าของหลุมหลบภัยที่สำคัญของรเณศ และด้วยนิสัยขี้เล่น รักความเป็นอิสระ จึงคิดว่าจะครองตัวเป็นโสดอย่างนี้ตลอดไป
ดมิสา(ดาร์ลิง)
สาวข้างห้องลึกลับ ผู้ที่นานๆจะปรากฏตัวออกมาสักที หนำซ้ำบางครั้งยังเป็นเพื่อนพูดคุยกับชวาลาอีกด้วย
.......................................................................................................................................................................................
ต้องขอออกตัวไว้เลยว่าถึงนิยายเรื่องนี้จะมีกลิ่นอายของนิยายสยองขวัญ แต่จะไม่มีการฉีกปาก แหวกอก อวดเครื่องในกันแต่อย่างใด เพราะผู้เขียนเองก็ขวัญอ่อนไม่แพ้เพราะเอกของเรื่องเช่นกัน(เพราะฉะนั้นพี่นายเลยเอานิสัยส่วนนี้ของเพรานภาไปเต็มๆ 555)
นิยายเรื่องนี้จะค่อนจะไปทางแนวน่ารัก กุ๊กกิ๊ก เฮฮา ปัญญาอ่อนเสียมากกว่า
เนื่องจากตัวผู้เขียนเองได้หนีความตึงเครียดของเฮียวิลและหนูซินดี้มาจากเรื่องBlood Moon(ขอขายของนิดนึง)
ตอนแรกก็ตั้งใจว่าจะให้เป็นเรื่องรอง แต่ทำไมเขียนไปเขียนมากลับกลายเป็นเรื่องหลักเสียอย่างงั้น
แม้ผู้เขียนจะเอาแต่ใจ(ไปหน่อย) มาบ้าง หายไปนานๆบ้าง เรียกได้ว่าไม่มีเวลาที่แน่นอนได้อย่างเต็มตัว(ขอโทษค่ะ) แต่ก็ขอฝากผลงานเรื่องนี้ไว้ในอ้อมใจนักอ่านทุกท่านด้วยนะคะ
ด้วยรักที่มากมายเช่นเคย
เพรานภา