ความรัก...ที่ดูเหมือนเป็นสิ่งต้องห้ามสำหรับหัวใจที่เย็นชาของเขา
หากรัก คือความเจ็บปวดในยามลาจาก วิลเบิร์ตเลือกที่จะไร้สิ้นซึ่งความรักและควบคุมทุกสิ่งโดยที่สมองกำหนด ดำรงตัวตนของเขาอยู่ในความมืดเสมอมา
ความรัก...คือความอบอุ่นเดียวที่คอยแต่งเติมชีวิตของเธอ
เปรียบดังแสงสว่างที่สถิตย์อยู่ในใจและส่องทางให้ลาซินด้าหยัดยืนและใช้ชีวิตอันโดดเดี่ยวได้อย่างเข้มแข็ง
แม้จะหลีกเลี่ยงสักเท่าใด หากโชคชะตาก็หมุนวนให้เขาและเธอมาบรรจบกัน ท่ามกลางคำสัตย์สัญญาที่มีชีวิตของเธอเป็นเดิมพัน
เขาควรเลือกที่จะดำรงชีวิตในโลกใบเก่าที่กำลังจะหวนคืนหรือความรักที่โอบล้อมด้วยแสงสว่างของเธอ
ท่ามกลางแสงสว่างจะยังมีที่ให้ความมืดได้ดำรงอยู่อย่างนั้นหรือ...?
.......................
เพรานภา