สวัสดีฮะ!!!
ผมชื่อ โซกัน นภัทร สรรค์ศิริ มีพี่น้องทั้งหมดสามคนฮะ(รวมผมด้วยนร้าาา)ผมก็ว่าผมหล่อนะ หล่อแบบน่ารักๆอ่ะ ตากลมโต ปากแดงนิดๆ มีจมูกหน่อยๆ คิ้วโก่งได้รูป ใบหน้าเรียวสวยได้รูปแค่เนี้ยย ทำไมมีแต่ผู้ชายเข้าหาผมล่ะ ไม่เข้าใจ(เยอะไปล่ะ)
พี่คนโตชื่อ ออกัส นพดล สรรค์ศิริ สูง ขาว หล่อเหลา คมเข้ม สาวตรึมมม 555+
คนต่อมา ชื่อ กัมมี่ นัฐกร สรรค์ศิริ สูง(เตี้ยกว่าพี่กัสแต่สูงกว่าผม)ขาว ตี๋ ฮะพี่กัมมี่ได้ทั้งหญิงและชายฮะ เพราะหน้าที่ออกตี๋ๆนั้นแหละที่ทำให้พี่เค้ามีทั้งหญิงและชายเข้ามาหาอย่างไม่ได้ขาดสายยย(อิจฉาอ่ะ)เอาล่ะมาเข้าเรื่องกันดีกว่า
พวกเราสามคนพี่น้องมีลักษณะของนิสัย ร่างกาย จิตใจที่แตกต่างกัน ทุกคนคงคิดว่าเป็นเรื่องปกติ แต่ไม่ใช่นะ คือแตกต่างจากคนปกติทั่วไปน่ะเอาง่ายๆพวกเราผิดปกติจากคนนทั่วไปน่ะเอาล่ะ เริ่มที่พี่ออกัสเลยละกัน พี่กัสสามารถกำหนดจิตของตัวเองให้ทำอะไรก้ได้ตามใจคิดทางพุทธศาสนาคงเรียกว่าสมาธิมั้ง แต่มันไม่ใช่ พี่เค้าสามารถยกของให้ลอยได้เพียงการมอง สามารถ สะกดให้คนอยู่กับที่ได้ สามารถทำให้คนคนนั้นหยุดหายใจได้เพียงสบตา เจ๋งป่ะ แต่พี่กัสไม่ชอบเลย เพราะเวลาโมโหอะไรพี่กัสไม่สามารถควบคุมมันได้ จึงทำให้พี่กัสสวมแว้นตาตลอดเวลาเพื่อลดการสบตาโดยตรง มาดูพีกัมมี่กันดีกว่า พี่เค้าสามารถรับรู้ถึง อดีต ปัจจุบันและอนาคตของคนอื่น หรือสิ่งของได้เพียงจับหรือสัมผัสกับ คนหรือสิ่งๆนั้นโดยตรงดูดีป่ะล่ะอิจฉาอ่ะแต่มันก็มีข้อเสียนะ ไม่ว่าพี่เค้าหยิบ จับอะไรก็เห็นไปหมดพี่เค้าจึงต้องสวมถุงมือไว้ตลอดเวลาเลยยเพื่อกันภาพ อะไรมากมายไหลเข้าสมอง เอาล่ะมาถึงผมสักทีผมสามารถ ได้ยิน และมองเห็น ได้จากประสาทการรับรู้ของสัตว์ต่างๆเท่านั้นยังไม่พอ ผมยังอ่านใจคนได้อีกผมล่ะเกลียดความสามารถพวกนี้มากเลย มันทำให้ผมไม่อยากมีเพื่อน ไม่อยากมีคนรัก เพราะเราสามารถรับรู้ได้เสมอว่าเค้าคิดอะไร ทำอะไร ที่ไหน กับใคร ผมไม่ชอบเลยจริงๆ และที่สำคัญ เราทั้งสามคนพี่น้องเป็นเหมือนกันหมดก็คือ มีร่างกายที่ไม่มีบาดแผล คือ แบบยิงไม่เข้า ฟันไม่ขาดอะไรเงี่ย และมากกว่านั้นคือบางครั้งเราสามารถเรียกพลังของธาตุที่มีในโลกได้ และนั่นก็คือสาเหตูที่เราถูกเฉกหัวออกจากบ้านจากผู้เป็นพ่อหลังแม่ผมตายไม่ถึงชั้วโมงขนาดศพแม่ผมยังไม่ได้ไปเผาเลย ใจร้ายจริงๆ และนั่นก็เป็นสาเหตุที่ทำให้พวกพี่ผมก้าวเข้าสู่ วงการมืดอย่างเต็มตัว
Guest
