เริ่มแต่งและอัพนิยายเรื่องนี้10สิงหาคม2558
หญิงสาวยังคงดิ้นรนหลบหนี กระเถิบแล้วกระเถิบอีก เพื่อให้หลุดพ้น เธอเปล่งเสียงร้องจนสุดเสียง
[แล้วห้องนี่มันเป็นอะไร ตะโกนจนปากจะฉีก แต่คนข้างนอกไม่ได้ยินกันเลยหรือไง]
เธอคิดในใจมันน่าแปลก แต่ดูเหมือนว่าชายหนุ่มจะรู้ทันทุกอย่าง เสียงห้าวเข้มพูดออกไป
"ตะโกนร้องไปเถอะชมจันทร์ นี่มันห้องส่วนตัว ห้องเก็บเสียง ที่นี้เข้าใจรึยัง ระบายความซึมเศร้ามันเป็นยังไง"
" นี่ฉันสับสนกับความคิดฉันยังไม่พอ ที่เข้าใจคุณผิดๆ ยังจะมาสับสนเกี่ยวกับตัวคุณอีก ไอ้ผู้ชายสองหน้าปล่อยนะ แล้วจะหาว่าชมจันทร์ไม่เตือน รู้จักฤทธิ์แม่น้อยไปไอ้คนใจร้าย!! "
"ผมชักชอบซะแล้วสิแม่สาวน้อย ผมชอบปากคุณนะ พูดมากขนาดนี้ มันจะหวานมากขนาดไหน "
ใบหน้าหล่อคมก้มลงจูบริมฝีปากบาง พร้อมกับสอดแทรกลิ้นเข้าไปชิมความหอมหวานอย่างคนกระหายน้ำ
"อื้อ ๆๆๆ" ชมจันทร์
หายใจไม่ทัน
ริมฝีปากหยักบางค่อยๆปล่อยว่างเว้นให้เธอนั้นได้หายใจสะดวก เสียงใสๆก็เล็ดลอดออกมา
"ไอ้คนฉวยโอกาส!! " ปากบางเปล่งเสียงกร้าวด่าทันที
ชายหนุ่มไม่ช้า อยากสานต่อความต้องการของบุรุษเพศ
"ผมขอชิมน้ำหวานข้างล่างหน่อยนะ ดูซิว่าคุณจะดิ้นรนขัดขืนได้อีกไหม ชมจันทร์ หึ "
อลาโน่เซน
ชมจันทร์
*** เน้น นิยายเรื่องนี้แต่งเพื่อความฮาและสนุกสนาน สาระสำคัญหาไม่ได้ จากเรื่องนี้ สถานที่และเรื่องราวถูกแต่งขึ้นทั้งนั้น 18++,20++ ฝากด้วยคะ
เป็นกำลังใจให้กันที่เพจแรกของไรท์ ได้นะคะ