ไฟร้อนลวงรัก💋🔞

อิมเมจตัวละครเป็นเพียงภาพประกอบนะคะไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกัับเนื้อหาในนิยายค่ะ

/////////////

แนะนำตัวละคร

พิมพ์ชนก หรือพิมมี่ วัย22ปี

เมื่อจับพลัดจับผลูมาทำงานตามที่เพื่อนสาวแนะนำจนได้รู้จักเจ้าของบริษัทรูปหล่อแสนเนี้ยบ จู่ๆ เลขาเขาก็ลาออกและเธอก็คือคนที่ถูกเลือกให้มาทำงานแทนชั่วคราว เมื่อวันหนึ่งต้องถูกควงเพื่อการแก้แค้นคนรักเก่า เธอก็ยอมแต่โดยดีเพราะเธอก็เพิ่งอกหักและต้องการเอาคืนคนรักเก่าเช่นกัน

ณภัค วัย33ปี เจ้าของบริษัทส่งออกผลไม้และพืชผักแปรรูป

เมื่อเลขาที่มาทำงานแทนคนเก่าต้องเดินทางไปดูไร่ที่ภาคเหนือ ความใกล้ชิดจึงเกิด และวันดีคืนดีแม่คนรักเก่าของเขาดันมาขอคืนดีเขาจึงขอควงแม่เลขาคนใหม่เพื่อแก้แค้นเอาคืนบ้าง แต่เขาเป็นเหมือนไฟส่วนเธอก็น้ำมันเชื้อเพลิงชั้นดีด้วยสิ

วิกานดาสาวสวยประจำไร่ณภัคหรือเมียแบบไม่ลับสักเท่าไหร่ของเขานั่นเอง

เอมมี่สาวสวยหุ่นสะบึ้มที่สะบัดรักเขาเมื่อห้าปีก่อน ตอนนี้เธอจะมาทวงเขาคืนนะสิ เรื่องยุ่งๆ จึงเกิด

อรรคพล ลูกค้าคนสำคัญของไร่ณภัค แถมเคยเป็นอดีตคนรักของพิมพ์ชนก เมื่อทั้งคู่ต้องมาเจอกันทั้งที่เพิ่งเลิกลากันไปแท้ๆ

////////////////////

“คุณพิมมี่” ชายหนุ่มเรียกชื่อเธอพร้อมกับยื่นมือมาใกล้พวงแก้มก่อนพิมพ์ชนกจะตกใจถอยหลังเล็กน้อย เท้าที่ยังเปียกอยู่บ้างเหยียบกองเสื้อผ้าที่เธอถอดไว้เซเสียหลักก่อนมือแข็งแกร่งจะคว้าได้เพียงชายผ้าขนหนูเท่านั้น

“ไม่นะ!” ร่างขาวโพลนอล่างฉ่างพร้อมหน้าอกเด้งดึ๋งเด่นตระหง่านอยู่ระดับสายตาเขาอย่างพอเหมาะพอดี ทั้งที่เขาเคยได้สัมผัสมากกว่าการมองมาแล้วก็ตามแต่คราวนี้เป็นอุบัติเหตุความรู้สึกเลยแตกต่างกันสิ้นเชิง

“โอว…สวยงามมาก สวยทุกสัดส่วนเลย…”

“ว้าย!” มือเรียวงามรีบกอบกุมสองเต้าไว้ก่อนจะนั่งยองๆ ที่พื้นพร้อมกับก้มหน้านิ่งด้วยความอายแต่ปากก็สบถด่าเขาไม่หยุด

“ไอ้คุณภัคลามก ไอ้บ้า ออกไป ไอ้เช...” หญิงสาวยังมีสติพอที่ไม่หลุดคำสุดท้ายออกไป ร่างขาวโพลนยังคงคุดคู้อยู่ข้างเตียงก่อนมือแข็งแกร่งจะยื่นผ้าขนหนูคืนให้

“สบู่ติดแก้มจะเอาออกให้แค่นั้นเอง”

“เอาผ้ามาเร็ว!”

“ผมหลับตาแล้วรับไปสิ มือคว้าถูกผ้าขนหนูดีนะไม่ไปจับโดนนมเข้าให้”

“ไอ้คุณภัค!!! ออกไป!!” มือเรียวจับกองผ้าที่มีกางเกงในเสื้อชั้นในโยนใส่หน้าเขาก่อนร่างสูงโปร่งจะรีบถอยกรูดออกจนพ้นจากห้องนอนก่อนจะมองเสื้อผ้าที่เธอโยนใส่เขา จมูกโด่งย่นทันทีก่อนจะหันไปมองเจ้าของเสื้อผ้าที่ยังนั่งคุดคู้อยู่ที่เดิม

“นี่กลิ่นตุๆ กลิ่นอะไร อย่าบอกกลิ่นน้องสาวคุณนะ ไม่ผ่าน” เขาพูดจบก็รีบเดินออกไปพร้อมกับยิ้มมุมปากโดยไม่ได้หันมามองใบหน้างามที่งอหงิกที่กำลังด่าเขาอยู่ในใจ

‘ไอ้เชี่ย…ณภัค! ไอ้เลว! ไอ้ๆ เออๆ ไอ้บ้า!’

//////////////////////////

เครดิตรูปประกอบจากgoogle

รูปภาพทั้งหมดไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเนื้อหาในนิยายค่ะ