“แหมๆ ฉันจะแต่งเมียทั้งที ไม่คิดจะให้ฉันรู้เหตุผลหน่อยเหรอ”

 

เมื่อเขาพูดพลันเรียวปากหยักนั้นเหยียดยิ้มเยาะ

 

“ได้จากพ่อฉันมาเท่าไหร่ล่ะถึงยอม”

 

เกลินกัดฟันทนกับคำดูหมิ่นนั้น ใช่! เธอบากหน้ามานั่งทนเขาพูดเสียดสีก็เพราะอยากได้เงินจริงๆ ศักดิ์ศรีเธอถูกโยนทิ้งไปตั้งแต่ยอมรับปากกับผู้เป็นแม่แล้ว ตอนนี้ต่อให้พูดกระทบกระแทกแดกดันยังไงเธอก็จะไม่สน จะทำหูทวนลมเสีย เขาจะคิดยังไงก็ช่างเขาประไร

 

“ก็เงินเยอะขนาดนั้นไม่เอาก็โง่น่ะสิ แค่ยอมตกลงเซ็นชื่อในทะเบียนสมรสก็ได้เงินก้อนโตไปถลุงเล่นเรื่องอะไรฉันจะปฏิเสธ นายเองก็อยากได้เงินจากพ่อตัวเองเหมือนกัน  ฉะนั้นอย่ามาว่าฉันเพราะมันจะเข้าตัวเอง ฉันมาคุยกับนายวันนี้เพื่อที่เราจะต้องทำข้อตกลงกันก่อน เมื่อเราแต่งงานกันแล้ว นายห้ามแตะต้องฉันแม้แต่ปลายเล็บ ห้ามเข้าใกล้ฉันเกินห้าเมตร มิฉะนั้นสัญญาจะเป็นโมฆะทันที ฉันจะต้องได้เงินเดือนตามที่ร้องขอ นายต้องให้เกียรติฉันในฐานะภรรยาออกหน้าออกตา ห้ามยุ่งเกี่ยวกับผู้หญิงคนอื่นระหว่างที่เรายังเป็นสามีภรรยากันอยู่ สัญญานี้จะสิ้นสุดลงภายในหกเดือนนับจากวันแรกที่เราจดทะเบียนสมรสกัน”

 

“สัญญาแบบนี้ฉันเสียเปรียบนี่ เธอมีแต่ได้กับได้อยู่คนเดียว”

 

มิคาเอลขัดขึ้นอย่างขุ่นเคือง

 

“เธออยากได้เงินเดือนไม่มีปัญหา อยากให้ฉันให้เกียรติในฐานะภรรยาก็ได้ ห้ามยุ่งเกี่ยวกับผู้หญิงคนอื่น โอเค แต่ถ้าไม่ให้ฉันแตะต้องเธอมันไม่ยุติธรรม ผัวเมียที่ไหนเขาห้ามแตะเนื้อต้องตัวกันฮึ”

 

“อย่ามาทำไก๋มิคาเอล เราเป็นผัวเมียกันแค่ในนาม นายก็ได้เงินจากพ่อตัวเองแล้วจะเอาอะไรอีก ถ้าคิดว่ามันไม่ยุติธรรมไม่เอาก็ได้ ตามใจ เพราะฉันไม่ได้เต็มใจแต่ง”

 

เกลินย้อนอย่างดุเดือด ถ้าจะยอมเป็นผัวเมียกันจริงๆ เธอยอมตายดีกว่า ชายหนุ่มนั่งนิ่ง ยัยผู้หญิงหิวเงิน วกไปวนมาก็ไม่พ้นอยากได้เงิน ซ้ำยังมีหน้ามาห้ามเขาแตะต้องเธอ ถ้าคิดว่าของฟรีมันมีในโลกเธอคิดผิดแล้ว เมื่อเธออยากได้เขาก็จะให้ แต่ถ้าเขาอยากได้เขาก็ต้องได้เหมือนกันจะได้ไม่เสียเปรียบ

 

“ตกลง เป็นอันว่าเราเข้าใจตรงกัน เธอนี่หน้าเงินเหมือนอย่างที่ฉันคิดไว้ไม่มีผิด หึ! อยากเรียกร้องก็เอาเสียให้พอก่อนจะไม่มีโอกาส พอเราไปจดทะเบียนสมรสกันก็จบใช่ไหม”

 

“ยังไม่จบ งานแต่งขอแบบเลิศหรูอลังการเลยนะ”

 

“อะไร? ต้องมีงานแต่งด้วยหรือ “ โพล่งออกมาเสียงดังอย่างลืมตัว

 

“ก็ใช่นะสิ จะแต่งงานทั้งที ถึงจะเป็นการแต่งแบบปลอมๆ ก็เถอะ ไม่เอานะแค่จดทะเบียนสมรสแล้วก็จบ ฉันต้องได้ใส่ชุดแต่งงานที่แพงที่สุด ที่สวยที่สุด เข้าใจไหมคุณว่าที่สามี”

 

เธอพูดพร้อมแอบยิ้มเยาะด้วยความสะใจ เมื่อเห็นคนร่างใหญ่กำลังเดือด

 

“เนี่ยนะไม่เต็มใจแต่ง หน้าเลือด”

 

“อ๊ะ ไม่ได้สิ จะได้แต่งงานทั้งที แถมยังมีสามี...พ่อสามีรวยล้นฟ้า ต้องเอาให้คุ้ม “ เมื่อจบคำเธอยังหัวเราะหน้าระรื่น เสียเต็มประดา ลุกขึ้นเดินผ่านไปเขาไปได้สองก้าวก็ถอยกลับมา “ ลืมบอกไป แหวนแต่งงานขอเพชรเม็ดโตๆ เป้งๆ นะ เม็ดเท่าไข่ปลาไม่เอานะ”

 

 

 

 

 

ฝากผลงานเรื่องล่าสุดของกุหลาบสีนิลด้วยนะคะ เรื่องนี้ครบรส หวานแหววกุกกิ๊กน่ารัก ดราม่า ซึ้งกินใจ และอบอุ่นตบท้าย นิยายเรื่องกำลังจะลงเป็น ebookค่ะ

 











 



   

  

 

 

 

 

 

 

 

 

ขอโปรฯสักนิดฝากผลงานของกุหลาบสีนิลด้วย มีวางขายเป็นอีบุคทั้งามเรื่องค่ะ ส่วนมนต์อสูรร่ายรัก มีเป็นรูปเล่มเล่ม ซื้อได้สำนักพิพม์ค่ะหากสนใจ หลังไมค์ได้เลยค่ะ ขอบคุณค่ะ

 

 

 

 

 

 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว