(ภาพที่เห็นเป็นเพียงอิมเมจตัวละคร บุคคลในภาพไม่เกี่ยวข้องกับนิยายเรื่องนี้ เครดิต : ภาพจากละคร ตามรักคืนใจ)
นิยายเรื่อง หนี้สัญญาวันวิวาห์
เขียนโดย ลีลา กนก
สงวนลิขสิทธิ์ ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537
ห้ามมิให้ทำซ้ำ คัดลอก ลอกเลียน ดัดแปลง ตีพิมพ์
เผยแพร่ส่วนหนึ่งส่วนใด หรือทั้งหมดโดยไม่ได้รับอนุญาต
เป็นลายลักษณ์อักษรมิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีตามที่
กฎหมายบัญญัติไว้สูงสุด
--------------------------------------------------------
เขา : ชื่อธรรณธร ภูดาวแดง อายุ 30 ปีบริบรูณ์ ใครต่างเรียก พ่อเลี้ยงธรรณ หลงรักผู้หญิงคนหนึ่งตั้งแต่แรกเห็น ใช้เล่ห์หักเหลี่ยมจนอีกฝ่ายตกเป็นลูกหนี้
เธอ : ชื่อพีรญา บุญรุ่งเรือง อายุ 19 ปีย่าง 20 ผู้หลักผู้ใหญ่ที่เคารพรักต่างเรียกเธอว่า มิ้น กลับมางานแต่งพี่สาว แต่ต้องกลับกลายเป็นเจ้าสาวเสียเอง เพราะไม่อยากให้ที่บ้านเดือดร้อน
--------------------------------------
“ผมไม่รู้! แต่ยังไงผมก็ไม่ยอม!”
“แค่มีเจ้าสาวก็พอใช่ไหม?!”
“ยัยมิ้น”
“มิ้น”
“ใคร?”
หลายเสียงประสานกัน พีรญาในชุดเจ้าสาวเอ่ยตอบกับว่าที่เจ้าบ่าวที่เธอเพิ่งเคยเห็นหน้าเป็นครั้งแรก
“ฉันชื่อพีรญา หรือจะเรียกสั้นๆ ว่ามิ้นก็ได้ค่ะ เป็นหลานสาวคนเล็กของคุณย่าสีดา และฉันจะแต่งงานแทนพี่มินพี่สาวของฉันเอง”
“เหอะๆ เธอกล้าดียังไงคิดว่าฉันจะยอมแต่งงานกับเธอ ทั้งอ้วน ทั้งขี้เหร่”
“ขี้เหร่?! คุณเป็นคนแรกที่ว่าฉันแบบนี้ นี่คุณกล้าดียังไงถึงกล้าว่าผู้หญิงสวยๆ อย่างฉันว่าขี้เหร่ คุณเองมันก็ไม่ได้หล่อเหลานักเหมือนกันแหละ”
“ฉันไม่หล่อ?! ถ้าอย่างฉันไม่หล่อ แล้วแบบไหนล่ะที่เธอว่าหล่อ ยัยผู้หญิงขี้เหร่”
“ไอ้พ่อเลี้ยง!”
“นี่ยัยขี้เหร่! มันจะมากไปแล้วนะ”
“มิ้นขอโทษนะคะ เมื่อกี้มันแค่อารมณ์ชั่ววูบ มิ้นไม่ได้ตั้งใจ”
“อะไรของเธอยัยขี้เหร่” คราวนี้จะมาไม้ไหน
อย่าไปสนมิ้น ท่องไว้ ท่องไว้ เพื่อสวนของปู่ เพื่อสวนของพ่อ เพื่อย่า เพื่อป้าพร
“แต่งงานกับมิ้นนะ” น้ำเสียงออดอ้อนสุดฤทธิ์
“ไม่ ทำไมฉันต้องแต่งกับเธอ”
“แต่งกับมิ้นนะ แล้วคืนสวนมา”
“อ๋อ เพื่อสวนนี้เอง ฉันลืมไปเลย มิน่าถึงได้ทำเสียงอ่อนเสียงหวาน ฝันไปเถอะ”
เมื่อลูกอ้อนไม่ได้ผล พีรญาจึงใช้วาจาเข้าสู้
“ก็แล้วแต่คุณ ถ้าออกไปโดยที่ไม่ได้แต่ง พ่อเลี้ยงที่มีแต่คนเกรงกลัวอย่างคุณจะเอาหน้าไปไว้ไหนคะ ฉันขอถามหน่อย”
อึก…!
ใช่! แล้วเขาจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน ถ้าคนอื่นรู้ว่าเจ้าสาวหอบของหมั้นหนีไปก่อนวันแต่งคงเป็นเรื่องเม้ากันสนุกปากไปทั่วจังหวัดรวมถึงจังหวัดใกล้เคียงอีก
ตายๆ ตายแน่! หน้าตา ชื่อเสียงที่สั่งสมมาคงพังทลาย
“ได้! งั้นตกลง ฉันให้เธอแต่งงานแทนพี่สาวของเธอก็ได้”
“ค่ะ งั้นก็เอาโฉนดสวนของฉันมา”
Guest
