อดีตกลายเป็นเรื่องฝังใจ
ที่ทำให้เจ้าของโรงแรมอย่าง
‘แอนดิว สมิธโจนส์’
มองผู้หญิงทุกคนว่าหิวโหยเงินตรา
และอำนาจมากกว่าความรักที่มีให้ต่อกัน
แต่... เมื่อพบ ‘พิมล’
แม่บ้านที่เพิ่งเข้ามาทำงานในโรงแรม
นอนทอดกายหลับพริ้มอยู่บนที่นอนนุ่มของเขา
เธอทำเอาเขาเผลอไผลละเมอเพ้อตามเธอไป
จน...เขาไม่เป็นตัวของตัวเอง
แอนดิวเดินออกมาจากห้องน้ำโดยมีเพียงผ้าขนหนูสีขาวผืนเดียวห่อพันท่อนล่างเอาไว้หลังจากอาบน้ำเสร็จใหม่ๆ มือข้างหนึ่งเช็ดถูเส้นผมที่สั้นของตนไปมาระหว่างทรุดตัวนั่งลงข้างร่างบางที่กำลังหลับพริ้มไม่รู้เรื่อง มือหนาลูบไล้ปอยผมที่บดบังใบหน้าออกไปทัดหูอย่างเบามือ
“อะไรของเธอ ทำขนาดนี่ยังไม่ยอมตื่นอีก ถ้ามีใครข่มขืนเข้าคงยังไม่รู้ตัวล่ะซินะ” แอนดิวได้แต่มองเธอไปยิ้มไปอย่างนึกขัน
เด็กใหม่...ทำงานวันแรกก็ได้เรื่องเลย อย่างนี้มันน่า...ไวเท่าความคิด แอนดิวโน้มหน้าเข้าไปหอมแก้มนวลๆ ของคนนอนหลับเข้าหนึ่งฟอดใหญ่อย่างนึกอยากกลั่นแกล้งให้ตกใจเล่น แต่ท่าทางเธอจะเป็นคนขี้เซาเอามากๆ จึงได้แต่ปัดป่ายมือตรงบริเวณที่ถูกริมฝีปากหนาของเขาสัมผัส ก่อนจะพลิกตัวหันหลังให้เขาอย่างกะเป็นเจ้าข้าวเจ้าของเตียงนอนหลังนี้
“บ้าชะมัด อย่างนี้มันต้องจับแก้ผ้าซะล่ะมั้ง” ไม่ใช่แค่ความคิด แต่ทว่าเขาจะทำมันจริงๆ ไม่มีผู้หญิงคนไหนที่ขึ้นไปนอนบนเตียงของแอนดิวแล้วจะได้กลับออกไปง่ายๆ อย่างบริสุทธิ์ผุดผ่องรวมทั้งเธอด้วย
ถึงแม้เตียงนอนที่ว่าจะเป็นหลังที่อยู่ถัดไปอีกห้องหนึ่งนั้นก็ตามที เพราะเขายังไม่เคยพาผู้หญิงคนไหนเข้ามานอนในห้องนอนเขาจริงๆ แบบนี้สักที ที่มีก็เพียงแต่พาไปนอนเกี้ยวรักกันในห้องข้างๆ ที่เขาใช้เป็นห้องเล่นสวาท
มือหนารั้งร่างบางที่นอนหันหลังให้พลิกตัวนอนหงายราบไปกับที่นอนนุ่ม สองมือช่วยกันปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตแขนสั้นสีขาวของเธอออกทีละเม็ดๆ อย่างค่อยเป็นค่อยไป ทิ้งระยะเวลาให้เธอได้มีโอกาสตื่นขึ้นมาดิ้นรนหนีบ้างอย่างนึกสนุก
รอยยิ้มผุดแต้มขึ้นมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์เป็นสัญลักษณ์บ่งบอกได้เป็นอย่างดีว่าเขากำลังเล่นสนุกมือ
เพลิดเพลินกับหญิงสาวที่นอนอยู่ตรงหน้า
“ไม่ยอมตื่นใช่ไหม ฮึ ดี”
สองมือปลดกระดุมทีละเม็ดๆ ไม่ยอมหยุดจนกระทั่งมาถึงเม็ดสุดท้ายแล้วจึงเปิดเสื้อออกจนเผยให้เห็นบราเซียสีหวานที่ห่อหุ้มอกอิ่มของหญิงสาว ความเย็บวาบจู่โจมหญิงสาวที่ถูกเปิดเปลือยท่อนบนจนหนาวสะท้าน พิมลค่อยๆ ลืมตาขึ้นเมื่อรับรู้ถึงความเย็นวูบวาบที่เล่นงานหน้าอกหน้าใจตัวเอง
“ว้าย!” เธอร้องลั่น พร้อมกับจับรวมคอเสื้อกอดเข้าหากันแน่น ขยับลุกขึ้นยืนแล้วถอยกรูดไปชิดมุมห้อง “คุณเป็นใคร จะทำอะไรฉันคะ” แววตาเธอตื่นกลัวต่างจากตอนที่เขาเห็นก่อนหน้าลิบลับ
“ฉันต่างหากที่ต้องถามเธอว่าเป็นใคร เข้ามานอนในห้องฉันได้ยังไง”
.