จิ้นหยาง
ท่านอ๋องผู้ปราดเปรื่องทั้งบู้และบุ๋น ด้วยใบหน้าหล่อเหลาร่างกายกำยำ และเป็นถึงที่ปรึกษาของฮ่องเต้องค์ปัจจุบัน
ชุนหวง
หนุ่มหน้าใสราวหยกเนื้อดีเก่งดนตรีและบทกวี งดงามราวกับดอกไม้กลางฤดูหนาว
บทนำ
"เจ้าจำฐานะตนเองได้หรือไม่ ใยต้องขัดขืนก็ในเมื่อเจ้าเป็นคนอุ่นเตียงก็จงทำหน้าที่ของเจ้าเสียให้จงดีเถิด"
"แต่ข้ามีหน้าที่แค่เล่นดนตรีเพื่อความเพลิดเพลิน และอ่านบทกวีเป็นเพื่อนท่านเท่านั้นหาได้มาทำหน้าที่นั้นไม่อย่าได้เข้าใจผิดไป"
"เข้าใจผิดอย่างนั้นหรือเจ้าคงลืมเสียแล้วกระมังว่าเจ้าเข้ามาอยู่ในจวนอ๋องได้เยี่ยงไรหวงเอ๋อร์"
"ข้าไม่ได้ลืมเลือนในหนังสือสัญญาได้ระบุเอาไว้แค่ว่าข้าคือคนที่จะมาทำให้ท่านอ๋องสำราญ"
"ใช่ นั่นคือข้อระบุในสัญญาแต่เจ้ามิรู้หรืออย่างไรว่าด้วยอุปนิสัยของข้าแล้ว ความสำราญที่แท้จริงคืออันใด"
"ท่านกำลังเอาเปรียบข้าแล้ว"
"หวงเอ๋อร์เจ้าจงอย่าได้บิดพลิ้ว"
"ข้าหาได้เป็นนายคณิกาดังท่านว่าหากท่านต้องการเช่นนั้นข้าสามารถหาคนที่จะทดแทนได้ ท่านอย่าพึ่งร้อนใจไปท่านอ๋อง"
"ข้าอยากเจ้ารึว่าต้องการตัวแทนเจ้าเอ่ยปากนักหนาว่าตัวเจ้ามิเคยผิดวาจาต่อผู้ใด ตัวข้าเป็นถึงซื่ออ๋องเจ้ากล้าบิดพลิ้วหรือไร"
"ข้าก็แค่.....กระนั้นท่านก็ไม่ควรจะบังคับให้ข้าต้องทำในสิ่งที่ไม่ถูกจริตตัวเองแบบนี้"
"ถ้าอย่างนั้นข้าคงต้องใช้กำลังเพื่อให้เจ้าได้หลาบจำ"
"ทหาร!!นำตัวออกไปขังในห้องเก็บฟืนผู้ใดก็ห้ามช่วยเหลือ"