ตราบาปรักอสูร: Precious Love (ลงจบ แบบติดเหรียญค่ะ)

รักโรแมนติก

จบ ตราบาปรักอสูร: Precious Love (ลงจบ แบบติดเหรียญค่ะ)

ตราบาปรักอสูร: Precious Love (ลงจบ แบบติดเหรียญค่ะ)

หอมแก้ว/พิชชากร

รักโรแมนติก

91
ตอน
108K
เข้าชม
205
ถูกใจ
24
ความคิดเห็น
204
เพิ่มลงคลัง
ความบาดหมางของคนรุ่นพ่อได้รับการสะสางในรุ่นลูก แล้วคนที่ได้รับกรรมคือ กชมน สาวน้อยแสนอาภัพผู้น่าสงสาร และสิ่งที่ อนรรฆวี กระทำต่อเธอ กลับเป็นการสร้างตราบาปให้กับตัวเองและคนที่เขารักมากที่สุด

 

 

 

ตราบาปรักอสูร: Precious Love โดย พิชชากร  

ความบาดหมางของคนรุ่นพ่อได้รับการสะสางในรุ่นลูก แล้วคนที่ได้รับกรรมคือ กชมน เสนานุรักษ์ สาวน้อยแสนอาภัพผู้น่าสงสาร และสิ่งที่ อนรรฆวี ฮาร์วี่ กระทำต่อเธอ กลับเป็นการสร้างตราบาปให้กับตัวเองและคนที่เขารักมากที่สุด  

“คุณจับตัวฉันมาทำไม” นี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้คุยกับเขาอย่างเป็นเรื่องเป็นราว ก่อนหน้านี้ เขาก็เอาแต่ใช้ภาษากายอันจาบจ้วงในการสื่อสารพูดคุยกับเธอมาตลอด  

“ที่ทำๆ อยู่นี่ยังไม่ชัดเจนพอรึ” เขาตอบเสียงเรียบๆ พลางยกมือหนาขึ้นแตะหน้าผากร้อนผ่าวเพื่อวัดอุณหภูมิของคนป่วย กชมนแก้มร้อนหน้าแดงกับทั้งคำและท่าทีของเขา แต่ก็เบี่ยงหน้าหลบมือร้ายกาจที่มันสร้างความเจ็บปวดให้เธอไปทั้งตัว  

“พ่อ พ่อของฉันไปทำอะไรให้คุณ คุณถึงมาทำกับฉันแบบนี้” 

“อย่าถามมากเลย อีกหน่อยเธอคงรู้เอง” คนตอบยักไหล่ ก่อนหยิบถุงยาหลากหลายชนิดบนโต๊ะหัวเตียงขึ้นมาดู  

“คุณจะเรียกค่าไถ่ฉันเหรอ”  

อนรรฆวีเงยหน้าขึ้นมามองหน้าหวานที่ฉายแววเศร้าเหลือคณา พลางเหยียดยิ้มมุมปากเล็กๆ  

“เงินค่าไถ่เล็กๆ น้อยๆ มันให้ความสุขกับฉันไม่ได้...เหมือนอย่างที่ฉันทำกับเธออยู่ทุกวันนี้หรอก” คำตอบแสนโอหังโดนเขวี้ยงใส่หน้าจนมันชาไปหมด  

------------------------------------------------------- 

“นอนเถอะนะครับ พี่จะไม่ทำอะไรบัวแล้ว” อนรรฆวีชวน แล้วกดจุมพิตไปบนหน้าผากมนซึ่งแนบอยู่บนไหล่แกร่งพอดิบพอดี ทว่าร่างเล็กยังดิ้นหนี แต่เพียงเล็กน้อยเท่านั้น เพราะยังจำเรื่องที่เขาเคยขู่เอาไว้... 

“ไม่กอดไม่ได้เหรอคะ” หญิงสาวต่อรอง เงยหน้าหวานแดงก่ำขึ้นมามองใบหน้าคม ร่างใหญ่แนบสนิทอยู่ถ่ายเทความร้อนสร้างความวาบหวามใจให้เธอเหลือเกิน แล้วถ้ายิ่งนอนกอดกันแบบนี้ ยิ่งอันตราย 

“ไม่ได้หรอกครับ พี่อยากนอนกอดบัวแบบนี้มาตั้งนานแล้วนะ เห็นใจพี่เถอะ” คนอยากกอดหญิงสาวตอบพลางกระชับร่างน้อยให้แน่นขึ้น  

“ตะ แต่” 

“นอนได้แล้วครับ” เขาชวนอีกที ยื่นมือไปปิดไฟตรงหัวเตียง พร้อมกับปิดเปลือกตาคมลง “แต่บัวอย่านอนดิ้นให้มากนะครับ พี่กลัวจะห้ามใจตัวเองไม่อยู่” ก่อนจะแกล้งขู่คนในอ้อมกอดด้วยสีหน้าเจ้าเล่ห์  

“ฮื่อ พี่เสืออะ งั้นกลับไปนอนที่ห้องตัวเองเลยค่ะ” คนเริ่มกลัวครางเสียงสั่น เล่นขู่ไว้แบบนี้ใครจะหลับลงกัน 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว