จอมมารร้ายพ่ายรัก

ชาริล แบรดเลย์ วัย 33 ปี หนุ่มหล่อร้ายกาจ ทายาทเจ้าของห้างสรรพสินค้าชื่อดังในอเมริกาBradlay Moll

วณิชญา วัย 26 ปี คุณครูสาวคนสวยต้องสูญเสียอนาคตเพราะความเข้าใจผิดของเขา

ตัวอย่างเรียกน้ำย่อย

เพียะ!

“ฉันเป็นคนมีเกียรติและสูงส่งมากกว่าคำพูดสกปรกๆ ของคุณก็แล้ว” วณิชญาไม่คิดว่าความโกรธที่เขาดูถูกจะทำให้เธอมีแรงฮึด ตวัดปลายมือใส่หน้าเขาได้ แต่แล้วก็ตกตะลึงเป็นความตื่นกลัว จนร่างระหงสั่นสะท้าน เมื่อเห็นดวงตาสีทองราวพยัคฆ์วาวโรจน์ขึ้น

“มือหนักฉิบ...” ชาริลสบถคำหยาบลูบแก้มตัวเอง “ชอบความรุนแรงหรือครับคุณครู”

วณิชญาได้ยินเสียงเขาสบถและรำคามในลำคอ ก่อนจะเบิกตาโพลงอีกครั้งเมื่อเขากระชากร่างเธอเข้าไปหา ก้มลงพาริมฝีปากแสนกระด้างบดลงบนริมฝีปากอิ่มอ่อนนุ่มของเธอ

“อย่า! ปล่อยฉัน” เธอพูดอู้อี้พยายามผลักใส

ชาริลไม่ใยดีกับการต่อต้านอันน่ารำคาญของเธอสักนิด เขาใช้เรียวปากสวยได้รูปบดกระแทกกดคลึงให้ริมฝีปากอิ่มไร้เดียงสาเปิดรับการจู่โจม เขาสอดลิ้นสากระคายเข้ามาในปากเธออย่างจาบจ้วงตามแบบนิสัยคนเอาแต่ใจ

วณิชญาพยายามประท้วงดิ้นขลุกขลักด้วยเรี่ยวแรงที่มีอยู่ แต่มันไม่เพียงพอที่ผลักร่างใหญ่โตเนื้อหนั่นแน่นที่กอดรัดเธอไว้แนบแน่นออกไปได้ สุดท้ายเสียงร้องกลายเป็นเสียงครางงึมงำ เมื่อลิ้นอ่อนหัดถูกเกี่ยวกระหวัดรัดร้อยไปกับลิ้นเชี่ยวชาญร้อนราวกับเปลวเพลิง รสชาติแอลกอฮอล์ในปากเขาส่งผ่านความซ่านสยิวให้แล่นพล่านลามเลียไปยังทุกส่วนของร่างกาย

ร่างกายหญิงสาวสะท้านเยือก แรงจุมพิตดิบเถื่อนและร่างกายแกร่งที่เบียดเสียด ดุนดัน จนไม่เหลือช่องว่างนั้น ถาโถมความซ่านสยิวใส่จุดอ่อนไหวของเธอรุนแรงมากกว่าเดิมจนเธอไม่อยากดิ้น เพื่อหลีกเลี่ยงความเสียดเสียวทรมาน จู่ๆ เขาก็ดันเธอออกอย่างแรง

“เชื่อหรือยังว่าผมแมนแค่ไหน แค่กอดจูบนิดๆ หน่อยๆ ยังทำให้คุณละลายได้ คงฉ่ำไปแล้วสิ จำไว้นะ ถ้าคุณทำให้เพื่อนผมกับญาติของผมเดือดร้อนคุณจะได้รับการลงโทษสถานหนักกว่านี้จากผม”

***///***

เปลี่ยนชื่อจาก พ่ายพิศวาสจอมมาร เป็น จอมมารร้ายพ่ายรัก นะคะ