โอลันโด้ โมเลย์รา รามีเรซวัย 32 ปี
หนุ่มบราซิลผิวสีแทน ดวงตาสีอำพันราวกับพยัคฆ์ เขาจมอยู่กับความคิด...ความเคียดแค้นมาอย่างยาวนานถึง 15 ปี และแล้ววันนี้นางนกต่อที่หลอกล่อให้เขาไปพบกับหายนะ จนเกือบเอาชีวิตไม่รอดก็มาปรากฏตัวอยู่ตรงหน้าเขา หล่อนมาพบเขาในคราบสาวไซด์ไลน์ ตกต่ำ น่าสมเพจ จะรออะไรล่ะ เขาจะขย้ำหล่อน กลืนกินหล่อน ให้สิ้นซากจนไม่เหลือชิ้นดีอย่าหวังว่าหล่อนจะเหลือเศษซากร่างกายที่เป็นของเขา ไปให้ชายอื่นเชยชมอีกเลย
อลิสา อารานเตส วัย 30 ปี
หญิงสาวลูกครึ่งไทย-บราซิล ผู้ที่ถูกโชคชะตากลั่นแกล้ง จากลูกสาวเจ้าของเหมืองถ่านหินที่เคยร่ำรวย วันนี้ไม่เหลือแม้แต่ที่จะซุกหัวนอน ยิ่งไปกว่านั้นหลุมฝังศพพ่อบนที่ดินท้ายเหมืองกำลังจะถูกผู้ชายใจร้ายเอาที่ดินผืนนั้นทำสนามฟุตบอล ผู้ชายที่เธอเคยรักตอนวัยรุ่น เขาคือไอ้ตัวร้าย นอกจากเป็นสาเหตุทำให้เธอต้องถูกส่งไปอยู่กับญาติที่เทกซัส ก่อนไปเธอถูกเขาหักอกอย่างไม่ใยดี วันนี้เขาร่ำรวยล้นฟ้า เขาไม่พูดกับเธอ ไม่แม้แต่จะมองหน้าเธอ แต่เธอจำเป็นต้องพบเขา พูดกับเขา ไม่มีวิธีไหนดีไปกว่าการเข้าหาผู้ชายติดเซ็กส์ในคราบสาวไซด์ไลน์อีกแล้ว
น้ำจิ้มค่ะ...
‘สวยเหลือเกิน สมบูรณ์เหลือเกิน’
นั่นคือสิ่งที่เขาคิด เขาไม่ควรพลาดการเป็นเจ้าของสิ่งนี้นานถึงสิบห้าปี ในเวลานั้นเขาได้แต่จ้องมองด้วยสายตาอยากรู้อยากเห็นผ่านเสื้อผ้า เขารับรู้ขนาดและความนุ่มหยุ่นด้วยมือที่สัมผัสภายนอกเสื้อเพียงเท่านั้น แต่เวลานี้ นาทีนี้ เธออยู่ตรงหน้าเขาแล้ว ไม่ว่าเธอจะเคยเป็นใครก็ตามตอนนี้เธอเป็นสาวไซด์ไลน์และเขาเป็นผู้จ่ายเงิน เขาต้องได้ครอบครองเธอทุกวิถีทางที่เขาคิดออก
“อุ๊ย”อลิสาสะดุ้ง
“ฮึ ผู้หญิงอายุสามสิบผ่านการแต่งงานมาแล้ว ไม่น่าเชื่อว่าคุณจะตกใจกับเรื่องแบบนี้ ความจริงคุณก็น่าจะคุ้นเคยเป็นอย่างดีแล้วนะในฐานะสาวไซด์ไลน์”
เขาพูดเยาะ เงยหน้าขึ้นหลังจากคายอุ้งมือที่ขยำทรวงอกทั้งสองข้างออกทันที เมื่อได้ยินเสียงร้องและอาการสั่นเทาหวาดหวั่น
“เจฟ”เธอมองเขาอย่างตกตะลึงปนโกรธ
“รามีเรซ”เขาสำทับเสียงเข้ม
“ค่ะคุณรามีเรซ” เธอกอดอกปิดบังทรวงอกแล้วก้มหน้าลงดูเหมือนจะหลบซ่อนหยาดน้ำตา แต่เขาไม่มีหัวใจให้กับน้ำตาของผู้หญิงอีกแล้วนับจากวันนั้น
“จัดการเสื้อผ้าของคุณสิ เวลาทุกนาทีของผมมีค่าเกินกว่าที่สาวไซด์ไลน์อย่างคุณจะจินตนาการออก อย่าทำให้ผมเสียมากไปกว่านี้”
โอลันโด้ดุ ขณะยืนปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตต่อหน้าเธอ
“ความจริงฉันมาที่นี่เพื่อ...”
“ผมไม่สน ผมมาเพื่อปลดปล่อยราคะไม่มีอย่างอื่นนอกจากนี้”
โอลันโด้พูดแทรก ตอนนั้นเขาถอดเสื้อเชิ้ตออกไปแล้วกำลังปลดเข็มขัด
“คุยกับฉันก่อนได้ไหมคะ” เธอวิงวอนเสียงสั่นเครือ
“อาจจะได้แต่ต้องหลังจากร่างกายของผมผ่อนคลายเสียก่อน”
กางเกงขายาวหลุดพ้นปลายเท้าไปแล้วเมื่อเขาพูดประโยคนั้นจบ เมื่อเขาเงยหน้าขึ้นมาร่างกายเหลือเพียงบ๊อกเซอร์ อลิสาก็ยิ่งตัวสั่นมาก
นิยายเรื่องนี้ยังเขียนไม่จบ อัพ จันทร์-พุธ-ศุกร์ นะคะ
ฝากผลงานด้วยค่ะ