First Love รักแรกของยัยตัวร้ายคือนาย Bad Boy (nc18+)

แนะนำตัวละคร

พระเอกของเรา วร้ายๆ (ออกเสียงแบบเจ๊น้ำ)

ชื่อเล่น "เจฟฟี่" (Jeffy) เรียกสั้นๆ "เจฟ" >ความหมายของชื่อ พระเจ้าแห่งความสงบสุข (เหรอ)

ชื่อจริง นาย เจษฎา อารยะหิรัญกุล >ความหมายของชื่อ ผู้เป็นใหญ่สูงสูด (อันนี้ท่าจะจริงเพราะเขามีอิทธิพลมากไม่ว่าจะเรื่องใดๆ)

(เรียน วิศวะ ปี 4 ม.ดังแห่งหนึ่ง)

🙏สวัสดีครับผม มารู้จักผมหน่อยเป็นไงคราบบ ผมมีนามว่า "เจฟฟี่" เรียก เจฟก็พอครับ ผมก็จะกวนๆหน่อย แต่เวลาจริงจังคือสุดๆครับ รูปหล่อ พ่อรวยเว่อร์ ลีลาท่าเด็ด เก่งไปหมดซะทุกอย่าง ยกเว้นอย่าเดียวผมไม่ถนัดรักใครและไม่มีความคิดนี้อยู่ในสมองผม ผู้หญิงเหรอไม่ต้องให้เรียกก็พร้อมยอมพลีกายให้ผมทั้งนั้น ถ้าเล็งเหยื่อรายไหนไว้ต้องได้ต้องโดน แต่อย่างผมน่ะครับแค่รักสนุกไม่เคยคิดจะผูกพันกับใครทั้งนั้น พวกผู้หญิงที่อยากขึ้นเตียงกับผมต่างรู้ดีในข้อนี้ นี่แหละผม แต่ถ้าทุกคนรู้เหตุผลว่าทำไมผมถึงไร้หัวใจพวกคุณน่าจะพอเข้าใจผมบ้าง ผมยอมรับนะว่าผมมีปม เอาไว้เท่านี้ก่อนแล้วกันครับเดี๋ยวผมจะเล่าให้ฟังเมื่อมีโอกาส

นางเอกของเรา ยัยตัวร้ายสุดแซ่บ (แอบรักรุ่นพี่)

ชื่อเล่น อลิช ชื่อจริง น.ส.อลิชา อัศวสกุล

(เรียน นิเทศศาสตร์ ปี 2 ม.ดังแห่งหนึ่ง)

🙏หวัดดีค่ะ ฉันชื่อ "อลิช" นะคะ เพื่อนเรียก "ลิชชี่" เพื่อนตุ๊ด(สาวสอง)นางหนึ่งเรียกฉันตั้งแต่รู้จักกันตอนเข้าปีหนึ่งแล้วและฉันกับมันสนิทกันมากค่ะ จากนั้นพวกเพื่อนๆพี่ๆก็เรียก ชื่อนี้แหละค่ะ มีไม่กี่คนหรอกค่ะที่จะเรียกชื่อเพราะๆของฉัน ฉันเป็นคนสนุกสนานเฮฮา บ้าๆบอๆไปวันๆ เป็นคนเข้ากับคนง่าย ขี้เล่นขี้หยอกขี้แกล้ง แต่ไม่ได้ขี้อ่อยนะ (รึเปล่า) ฉันบอกรึยังคะว่าฉันน่ารักมว๊ากกกใสๆค่ะ(ใสอยู่ใส) มีแต่คนเอ็นดูอยากรับไปอุปกาละ อุ๊ปซ์ อ้อลืมบอกอีกอย่าง คือฉันต้องทำงานด้วยเรียนด้วยนะคะ ฐานะทางบ้านปานกลางเมื่ออยากมีเงินเก็บก็ต้องทำงานค่ะ แบบว่าทำงานในผับแต่เพิ่งจะลองเข้าไปเทส แล้วพี่เค้ารับด้วยล่ะค่ะ ฉันไปสมัครเป็นนักร้องค่ะ และก็จะมีโชว์สเต็ปแดนซ์บ้าง เขาเห็นว่าฉันพอมีความสามารถการเต้น(ที่มีเพราะฉันชอบเต้นมากตั้งแต่เด็กบวกกับแม่ฉันชอบ K-Pop มาก เลยหาเงินส่งให้ฉันเรียนเต้นจนได้วิชาพอตัวค่ะ ท่าาลำบากมากทั้งที่เป็น single mom ฉันอยากจะช่วยแบ่งเบาท่านบ้าง) "พี่ม่อน" เจ้าของผับเค้าให้จัดโชว์ 1 วันในทุกรอบสัปดาห์ฉันก็จะได้เงินเพิ่มอีกดีจังนะคะ😝 เอ่อนี่ฉันจะเห็นแก่เงินไปรึเปล่าน้า บอกยังว่าสเต็ปแดนซ์ของฉันไม่เป็นรองใคร เอาพอคร่าวๆก่อนแล้วกันนะคะไว้เล่าให้ฟังใหม่พอแค่นี้ก่อนค่ะ บายย เดี๋ยวก่อนค่ะลืมบอกอย่างฉันแอบชอบรุ่นพี่คนนึงตั้งแต่ฉันเข้า ม.4 พี่เขาอยู่ ม.6 ณ ปัจจุบันนี้เราเรียน มหาวิทยาลัยเดียวกันแต่คนละคณะค่ะ แล้วค่อยเล่าต่อนะคะเกริ่นยาวไปแล้วค่ะ

"รูปภาพใช้เพื่อประกอบเท่านั้น เนื้อเรื่องเป็นเพียงจินตนาการของไรท์ไม่ได้เกี่ยวข้องใดๆกับชีวิตจริงของบุคคลในภาพ ผิดพลาดประการใดต้องขอภัยด้วยนะคะ เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกของไรท์ค่ะ หวังว่าจะได้รับการตอบรับจากลีดนะคะ ยังไงก็ช่วยกันคอมเม้นต์เข้ามาด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ" 😘

🌸🌸🌸🌸🌸

นิยายเรื่องนี้เป็นลิขสิทธิ์ของนักเขียนแต่เพียงผู้เดียว ห้ามคัดลอก หรือทำซ้ำ โดยอ้างอิง “พระรำชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. ๒๕๓๗”

กฎหมายลิขสิทธิ์

ลิขสิทธิ์คืออะไร

ลิขสิทธิ์ เป็นทรัพย์สินทางปัญญาอย่างหนึ่ง ที่กฎหมายให้ความคุ้มครอง โดยให้เจ้าของลิขสิทธิ์ถือสิทธิแต่เพียงผู้เดียว ที่จะกระทำการใด ๆ เกี่ยวกับงานสร้างสรรค์ที่ตนได้กระทำขึ้น

งานอันมีลิขสิทธิ์

งานสร้างสรรค์ที่จะได้รับความคุ้มครองตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ต้องเป็นงานในสาขา วรรณกรรม นาฎกรรม ศิลปกรรม ดนตรีกรรม โสตทัศนวัสดุ ภาพยนตร์ สิ่งบันทึกเสียง งานแพร่เสียงแพร่ภาพ รวมถึงงานอื่น ๆ ในแผนกวรรณคดี วิทยาศาสตร์ หรือแผนกศิลปะ งานเหล่านี้ถือเป็นผลงาน ที่เกิดจากการใช้สติปัญญา ความรู้ความสามารถ และความวิริยะอุตสาหะ ในการสร้างสรรค์งานให้เกิดขึ้น ซึ่งถือเป็นทรัพย์สินทางปัญญาประเภทหนึ่งที่มีคุณค่าทางเศรษฐกิจ

งานสร้างสรรค์ที่มีลิขสิทธิ์ ประกอบด้วยงานต่างๆ ดังนี้

งานทั่วไป ได้แก่

งานวรรณกรรม เช่น หนังสือ จุลสาร สิ่งเขียน สิ่งพิมพ์ โปรแกรมคอมพิวเตอร์

งานนาฎกรรม เช่น งานเกี่ยวกับการรำ การเต้น การทำท่า หรือการแสดงที่ประกอบเป็นเรื่องเป็นราว การแสดงโดยวิธีใบ้

งานศิลปกรรม เช่น งานด้านจิตรกรรม ประติมากรรม สถาปัตยกรรม ภาพพิมพ์ภาพประกอบแผนที่ โครงสร้าง ศิลปประยุกต์ ภาพถ่าย และแผนผัง ของงานดังกล่าว

งานดนตรีกรรม เช่น เนื้อร้อง ทำนอง โน๊ตเพลงที่ได้แยกแยะเรียบเรียงเสียงประสานแล้ว

งานโสตทัศนวัสดุ เช่น วีดีโอเทป แผ่นเลเซอร์ดิสก์ เป็นต้น

งานภาพยนต์

งานสิ่งบันทึกเสียง เช่น เทปเพลง แผ่นคอมแพคดิสก์

งานแพร่เสียงแพร่ภาพ

งานอื่นใดในแผนกวรรณคดี แผนกวิทยาศาสตร์ หรือแผนกศิลปะ

การละเมิดลิขสิทธิ์

มาตรา ๒๗ การกระทำอย่างใดอย่างหนึ่งแก่งานอันมีลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัตินี้ โดยไม่ได้รับอนุญาตตามมาตรา ๑๕ (๕) ให้ถือว่าเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ ถ้าได้กระทำดังต่อไปนี้

(๑) ทำซ้ำหรือดัดแปลง(๒) เผยแพร่ต่อสาธารณชน

มาตรา ๒๘ การกระทำอย่างใดอย่างหนึ่งแก่โสตทัศนวัสดุ ภาพยนตร์ หรือสิ่งบันทึกเสียงอันมีลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัตินี้โดยไม่ได้รับอนุญาตตามมาตรา ๑๕ (๕) ทั้งนี้ ไม่ว่าในส่วนที่เป็นเสียงและหรือภาพ ให้ถือว่าเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ ถ้าได้กระทำดังต่อไปนี้

(๑) ทำซ้ำหรือดัดแปลง(๒) เผยแพร่ต่อสาธารณชน(๓) ให้เช่าต้นฉบับหรือสำเนางานดังกล่าว

มาตรา ๒๘/๑[5] การทําซ้ําโดยการบันทึกเสียงหรือภาพหรือทั้งเสียงและภาพจากภาพยนตร์อันมีลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัตินี้ ในโรงภาพยนตร์ตามกฎหมายว่าด้วยภาพยนตร์และวีดิทัศน์ ไม่ว่าทั้งหมดหรือแต่บางส่วน โดยไม่ได้รับอนุญาตตามมาตรา ๑๕ (๕) ในระหว่างการฉายในโรงภาพยนตร์ ให้ถือว่าเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ และมิให้นํามาตรา ๓๒ วรรคสอง (๒) มาใช้บังคับ

มาตรา ๒๙ การกระทำอย่างใดอย่างหนึ่งแก่งานแพร่เสียงแพร่ภาพอันมีลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัตินี้โดยไม่ได้รับอนุญาตตามมาตรา ๑๕ (๕) ให้ถือว่าเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ ถ้าได้กระทำดังต่อไปนี้

(๑) จัดทำโสตทัศนวัสดุ ภาพยนตร์ สิ่งบันทึกเสียง หรืองานแพร่เสียงแพร่ภาพ ทั้งนี้ ไม่ว่าทั้งหมดหรือบางส่วน(๒) แพร่เสียงแพร่ภาพซ้ำ ทั้งนี้ ไม่ว่าทั้งหมดหรือบางส่วน(๓) จัดให้ประชาชนฟังและหรือชมงานแพร่เสียงแพร่ภาพ โดยเรียกเก็บเงินหรือผลประโยชน์อย่างอื่นในทางการค้า

มาตรา ๓๐ การกระทำอย่างใดอย่างหนึ่งแก่โปรแกรมคอมพิวเตอร์อันมีลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัตินี้โดยไม่ได้รับอนุญาตตามมาตรา ๑๕ (๕) ให้ถือว่าเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ ถ้าได้กระทำดังต่อไปนี้

(๑) ทำซ้ำหรือดัดแปลง(๒) เผยแพร่ต่อสาธารณชน(๓) ให้เช่าต้นฉบับหรือสำเนางานดังกล่าว

มาตรา ๓๑ ผู้ใดรู้อยู่แล้วหรือมีเหตุอันควรรู้ว่างานใดได้ทำขึ้นโดยละเมิดลิขสิทธิ์ของผู้อื่น กระทำอย่างใดอย่างหนึ่งแก่งานนั้นเพื่อหากำไร ให้ถือว่าผู้นั้นกระทำการละเมิดลิขสิทธิ์ ถ้าได้กระทำดังต่อไปนี้

(๑) ขาย มีไว้เพื่อขาย เสนอขาย ให้เช่า เสนอให้เช่า ให้เช่าซื้อ หรือเสนอให้เช่าซื้อ(๒) เผยแพร่ต่อสาธารณชน(๓) แจกจ่ายในลักษณะที่อาจก่อให้เกิดความเสียหายแก่เจ้าของลิขสิทธิ์(๔) นำหรือสั่งเข้ามาในราชอาณาจักร

🌸🌸🌸🌸🌸🌸