- ONE : ONLY HEARTBEATS -
: AND IF YOU ARE LUCKY,
I MEAN IF YOU ARE THE LUCKIEST PERSON ON THIS ENTIRE PLANET.
THE PERSON YOU LOVE DECIDES TO LOVE YOU BACK.
ใช่ครับ ตอนนี้ผมอยู่สนามบิน Heathrow หลังจากที่พึ่งกลับมาจากประเทศไทย และแน่นอนว่าผมใช้ทุกเสี้ยววินาทีที่ประเทศไทยได้ค่อนค้างคุ้ม(มากกก) เลยทีเดียว ก็แหงละผับที่ไทยเจ๋งขนาดนั้น มันก็ช่วยไม่ได้จริงๆที่ผมจะไม่หลงใหลในแสง สี เสียง และผู้หญิง คนอื่นผมไม่รู้นะแต่สำหรับผมผู้หญิงไทยน่ะสวยมากเลยทีเดียว และแน่นอนว่าการไปพักผ่อนของผมทุกครั้ง ไม่เคยเลยซักครั้งที่จะพลาดเรื่องอย่างว่า แต่ว่าครั้งนี้ไม่เหมือนการไปต่างประเทศแบบครั้งก่อนๆของผมหรอกนะ เพราะครั้งนี้ผมไปอย่างเงียบสุดๆ ผมทุ่มเงินไปหลายบาทเพื่อปิดข่าวการจองโรงแรมของผมที่กรุงเทพและพัทยา ส่วนบัดดี้ของผมในการไปพักผ่อนของผมครั้งนี้จะเป็นใครไปไม่ได้เลยนอกจาก ‘ลูอิส ทอมลินสัน’ คู่หูนรกแตกของผมนั้นเอง การไปเที่ยวกับมันน่ะผมว่าสนุกที่สุดในวงแล้วละ อืมมม... ไนออล หรอ ไปกับมันคงไม่พ้นเรื่องตระเวนหาของกิน และเรื่องอย่างว่า ภารกิจสำคัญที่สุดของผมคงอดแหงๆ บรื๋อออ! แค่คิดก็เซ็งสุดๆ ส่วน เลียม เหอะ... ไม่ละผมอยากไปเที่ยวสนุกๆกับเพื่อน ไม่ได้อยากมีแดดดี้คนที่สองตามไปบ่นและอบรมพฤติกรรมของผม อีกคนก็... แฮรี่ เห็นว่าตอนนี้มันคลั่งพระเครื่องหนิ เห็นหาข้อมูลเป็นว่าเล่น ขนาดผมจะไปยังไม่หาข้อมูลเกี่ยวกับประเทศไทยขนาดมันเลย เพราะฉะนั้น… ตัดไอ้หยองนั้นไปเลยครับ ถ้าการชวนมันคือการโดนลากเข้าวัดผมยอมตายดีกว่า!!
“คุณมาลิคครับ ไม่ทราบว่าคิดอะไรอยู่หรอครับหืมม ขึ้นรถสิวะ ฉันหนาวจะตายอยู่แล้ว!”
อะฮ้า! และแน่นอนคนที่สันดานเหมือนกันกับผมจึงได้ไปต่อ มิสเตอร์ทอมลินสัน เป็นคำตอบสุดท้าย
“เออๆๆ” แต่บางทีไอ้นี่มันก็ขี้บ่นไป…
“คิดบ้าอะไรอยู่ จะว่าไปวันนี้ลอนดอนสภาพอากาศแย่วะ ไม่น่ารีบกลับมาเลยโห่!”
“คุณทอมลินสันครับบบ ไม่ทราบว่าที่ไม่อยากกลับมาอังกฤษเพราะอากาศมันแย่หรือ... เพราะผู้หญิงคนนั้นที่กรุงเทพกันแน่ครับบ ฮ่าๆๆๆๆ”
“เก็บปากไว้กินข้าวเถอะแกอะ”
“แซวนิดแซวหน่อยหมาในปากก็ทำงานเลยนะแก ทำเป็นเอาสภาพอากาศมาพูด อยู่มาตั้งแต่เกิดจนจะตายอยู่แล้ว ควรจะชินกับมันได้แล้วมั้ยครับบ”
“ มักกะโรนีชีส ”
“….”
โอเค... รอบนี้ผมยอมมันก็ได้ แต่อย่าเข้าใจว่าผมกลัวมันนะ แต่มักกะโรนีชีสเนี้ย เป็นอาหารจานโปรดของผม ที่ไอ้ลูมันบังเอิญทำโครตอร่อย อย่าว่าอย่างนู้นอย่างนี้เลยนะ เห็นไอ้บ้านี่มันคนงี้มันทำมักกะโรนีชีสได้อร่อยมาก ภัตตาคารดังๆ จานละหลายปอนด์ยังอร่อยสู้มันทำไม่ได้ อะห่ะ... ผมยอมรับว่ามักกะโรนีชีสฝีมือไอ้ลู เป็นอาหารที่ผมติดสุดๆ เวลามีสัมภาษณ์ที่ถามเกี่ยวกับอาหารที่ผมชอบนะ ผมนี่โครตอยากตอบว่า มักกะโรนีชีส ฝีมือลูอิส แต่มันไม่ให้ตอบ ผมเดาว่ามันคงอยากจะ keep look แบดๆของมันไว้ละมั่ง ตลกชะมัด ฮ่าๆๆๆ
“แกจ้องอะไรฉันหนักหนาวะ หน้าฉันมีอะไรงอกมาหรอไง” อ่าวเวร... นี้ผมไปจ้องหน้าไอ้ลูมันตั้งแต่เมื่อไหร่เนี้ย
“โหไรวะ! ทีผู้หญิงจ้องนานสองนานแกไม่ยักจะไม่บ่น ฉันจ้องนาทีสองนาทีทำพูด น้องเซนน้อยใจ T_T”
“แล้วแต่ใจแกเลย ไอ้บ้าเอ้ย น้องซงน้องเซนไรขนลุก!”
“ถึงแล้วครับ คุณเซน คุณลูอิส ให้ผมเอากระเป๋าเดินทางไปไว้ที่ห้องนอนเลยไหมครับ” อ่าวถึงแล้วหรอ
“อือ/อือ” “คืนนี้ไปไหนป่ะวะ/คืนนี้ไปไหนป่ะวะ”
เห็นมั้ยละ! ผมกับมันเป็นคู่หูนรกแตกที่ความต้องการคล้ายๆกัน ไม่สิ โครต เหมือน กัน อย่าง มาก ยิ่งเรื่องเที่ยวกลางคืน กับ เรื่องอย่างว่า แค่พวกผมมองตากันก็รู้แล้วว่าต้องการ ซึ่งบางทีพวกผมก็รู้ใจกันจนน่ากลัว แต่ว่ามันก็เจ๋งดีอะนะ พวกผมสองคนสามารถมองตากันแล้วรู้ว่าต้องการอะไร ซึ่งส่วนมากก็จะต้องการอะไรที่มันไม่ค่อยจะดีเท่าไหร่ เลียมกับไนออลจะได้จับพวกผมไม่ได้ อย่างน้อยๆ การบอกความต้องการทางสายตาของผมกับลูอิสแบบนี้ก็ช่วยยืดลมหายใจผมไปได้อีกหลายเฮือกเลย ฮ่าๆๆๆๆ
“**Ministry of Sound!!” ผมชิงตอบ
“ขนาดที่เที่ยวยังเลือกซะเหมาะกับสันดานเลยนะ คุณมาลิค”
“นี้พึ่งสองทุ่ม ฉันกะจะออกซักห้าทุ่ม งั้นก็เหลือเวลาอีกสามชั่วโมงนิดๆ ลูอิสครับบบ...”
“มักกะโรนีชีส..”
“เยสสส พลีสสส”
“แกไปอาบน้ำไปเดี๋ยวฉันทำรอ แกอาบเสร็จก็ค่อยออกมากิน”
บางทีผมก็คิดนะว่าทำไมไม่จับไอ้ลูมันทำเมียไปเลยวะ จากสถิติการออกเดทของผมกับผู้หญิงหลายคน ผมว่ายังไม่มีใครดูแลผมดีและทำมักกะโรนีชีสได้อร่อยเท่ามันเลยนะ อืมม... จับรวบหัวรวบหางไอ้เพื่อนตัวเล็กนี้ซะเลยดีมั้ยนะ ไม่ๆๆๆๆๆๆ! แกคิดบ้าอะไรอยู่ไอ้เซน!!
“แกจะยืนส่ายหัวอีกนานมั้ย เป็นบ้าไปแล้วหรอไงห่ะ!”
“เออๆๆ ฉันไม่ได้คิดจะเอาแกมาทำเมียแล้วกันหน่าสบายใจได้!”
“ห่ะ.. หมายความว่าไง? ฉันยังไม่ทันว่าอะไรแกเลย”
“ก็เผื่อแกคิด” นี้ผมร้อนตัวหรอ ให้ตายสิ...
“คิดว่าแกจะเอาฉันทำเมีย? สาบานต่อพระเจ้าเถอะ ไม่เคยอยู่ในหัวสมองฉันเลยซักวิเดียว!”
“อือฮึ” ผมพยักหน้าเล็กๆ เหมือนว่าได้ยินแล้ว แล้วไงต่อ?
“เดี๋ยวนะไอ้เซน!! แกคิดจะเอาฉันทำเมียหรอ! กะ กะ แก เป็น....”
“นี้แกจะบ้าหรอ! ไม่ได้คิดโว้ยยยยถามเซ้าซี้จริง หุบปากแล้วทำมักกะโรนีชีสไป๊ ฉัน จะ ไป อาบ น้ำ!!” ผมต้องหยุดบทสนทนานี้แล้วละ ก่อนที่ผมจะมีพิรุธมากไปกว่านี้ ไอ้บ้าเซนเอ้ย!
“เออ! ก็แล้วไป”
พอมันพูดจบผมก็ไปหยิบผ้าขนหนูแล้วเดินตรงดิ่งไปเข้าห้องน้ำ นี้ผมเป็นอะไรไป คิดอะไร คิดไปได้ไง ไอ้ลูเนี้ยนะ จะบ้าหรอ ไม่หรอกหน่า แต่ว่าหน้ามันตอนตกใจก็น่ารักดีนะ ฮ่าๆๆ เดี๋ยวจะแกล้งให้มันตกใจอีกดีกว่า เห็นแล้วมันตลกดี…
เซนอาบน้ำไปโดยที่เขาไม่รู้ตัวเลยว่าตัวเองกำลังอมยิ้มเหมือนคนที่กำลัง...........
............... มีความรัก
เขาจะรู้มั้ยว่าคนฟังประโยคนั้นตอนนี้กำลังใจเต้นอย่างถี่รัว จนเค้าต้องหยุดทำมักกะโรนีชีสแล้วเอามือมาทาบกันหน้าอกตัวเอง เขาเองก็ไม่เข้าใจว่าตัวเองเป็นอะไร อืมมม.... อาจจะเป็นเพราะเขาดูดบุหรี่เยอะไปละมั้ง นั่นคือสิ่งที่ลูอิส ทอมลินสัน คิด
imply : "เออๆๆ ฉันไม่ได้คิดจะเอาแกมาทำเมียแล้วกันหน่าสบายใจได้" – เซน มาลิค
**Ministry of Sound – 103 Gaunt Street, London SE1 6DP, United Kingdom
Guest
