เขาคือรักแรก... สิ่งนั้นยังคงตราตรึงอยู่ในหัวใจ ทว่าก็ทำได้เพียงฝัน ในเมื่อเขาและเธอต่างกันราวฟ้ากับเหว
บังอาจรัก
“... ตราบใดที่เธอยังใช้หนี้ฉันไม่หมด ก็อย่าได้ริไปทำตัวชั้นต่ำกับใครอีก”
“คุณพฤกษ์ พุดไม่ได้...” เธอพูดได้ไม่เต็มปาก เพราะไม่รู้ว่าพฤกษ์เห็นตอนที่ภวัตคว้าเธอไปกอดหรือเปล่า
“คงโกหกจนเคยชินสินะ” น้ำคำถากถางทำเอาเธอทำตัวไม่ถูก
“พุดบังเอิญเจอกับพี่วัต”
“ฉันไม่ได้อยากรู้เรื่องของเธอ สิ่งที่ฉันอยากรู้คือเธอไปทำความมักง่ายอะไร ขณะที่ยังเป็นสินค้าของฉันอยู่”
Guest
