ไหนว่า... จะไม่รัก

ไหนว่า... จะไม่รัก 

“ดูเหมือนในหอประชุมวันนี้เธอจะไม่ตั้งใจฟังที่ฉันพูดเลย” ปาลินลอบกลืนน้ำลายลงคอ 

“คุณพูดเสียงเบาจนเสียงของเพื่อนๆ หนูที่พูดถึงคุณดังกลบจนไม่ได้ยินอะไรเลยค่ะ” ปาลินตอบด้วยใบหน้านิ่งเรียบ 

“เพื่อนของเธอนินทาฉันเหรอ” 

“เรียกว่าชื่นชมดีกว่าค่ะ” ปาลินที่นอนเอาผ้าห่มปิดถึงต้นคอเอี้ยวหน้ามองดูเขาเล็กน้อย 

“เพื่อนเธอพูดว่าอะไร ในทางที่ดีหรือเปล่า” คนถูกถามพยักหน้า 

“ค่ะส่วนมากจะชมว่าหล่อ เป็นคนดี จิตใจดี เป็นพ่อเทพบุตร” ปาลินพูดไปตามที่ได้ยินมาไม่มีเติมแต่งเพื่อเอาใจใคร 

“ถือว่าเพื่อนของเธอตาถึง ใช้ได้”  

“พวกเขาไม่ได้ตาถึงหรอกค่ะ แต่พวกเขาแค่ไม่รู้จักคุณดีต่างหาก” ชลธิศหัวเราะในลำคอ ปาลินไม่เคยพูดเอาอกเอาใจเขาเหมือนผู้หญิงคนอื่นๆ แต่แบบนี้เขาชอบนะ  

“ไหนคนที่รู้จักฉันดีบอกมาสิว่าฉันเป็นคนยังไง” 

“ก็นักธุรกิจยังไงล่ะคะ ทุกอย่างที่ลงทุนทำลงไปก็รอเรียกทุนคืนทั้งนั้น ไม่ใช่พ่อเทพบุตรอะไรหรอกค่ะแค่นายทุนคนหนึ่ง” ชลธิศหัวเราะออกมาอย่างชอบใจ 

“บอกตัวเองว่าอย่าหลงรักนายทุนคนนี้ล่ะ ไม่อย่างนั้นเธอจะเจ็บหนักกว่านี้” 

“หนูไม่มีวันรักคนอย่างคุณหรอกค่ะ”