ทุกคนต่างก็บอกว่า…
ผมมีเพื่อนสนิท
ผมมีคนรัก
ผมมีครอบครัว
ทุกคนต่างบอกว่าผมโชคดี
นั่นสินะ…
โชคดีที่มีเพื่อนรัก
โชคดีที่มีพ่อแม่
โชคดีที่ตัวเองยิ้มเก่ง
เพราะดันทำตัวร่าเริงเองใช่ไหม…
ทุกคนถึงคิดว่าผมมีความสุขดี
ดูเหมือนเด็ก…
ที่มีชีวิตปกติ
“ผมเป็นนักเขียนนิยาย”
+++
หมายเหตุ : นิยายเรื่องนี้ไม่เหมาะกับคนที่สภาวะจิตใจไม่ปกติ เป็นโรคซึมเศร้า หรืออ่อนไหว เพราะมีเนื้อหาที่ส่งผลกระทบต่อจิตใจ และความรุนแรง
ด้วยความหวังดี จากคนเขียน
*เปิดเพลง Moonlit Night ฟัง เพื่ออรถถรสในการอ่าน*