ฝากผลงานนิยายเรื่องใหม่ด้วยนะคะ
เสน่หาภรรยาต้องห้าม
ชี้แจงนิยาย
‘
เสน่หาภรรยาต้องห้าม
’
-
นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาความรุนแรง พระเอกปากสุนัขไม่รับประทาน
-
เน้นคู่พระ
-
นาง
-
เน้นฉากอิโรติก (อาจจะให้อ่านเพียงบางส่วน หลังจากที่วางขาย อีบุ๊คแล้ว ไรท์อาจจะไม่เปิดเลิฟซีนตอนนั้นนะคะ)
-
แนวแต่งงาน มีลูก พระเอกใจร้าย นางเอกท้อง ขืนใจก็มี
-
เรท
25+++
- นิยายเรื่องนี้ไม่ติดเหรียญนะคะ
- นิยายเรื่องนี้อัพไม่จบค่ะ (อัพแค่ 70%)
-
และมีวางจำหน่ายในรูปแบบ
E-BOOK
ค่ะ
ตัวละคร
พระเอก
Photo Credit ::
Daniel Henney
https://www.pinterest.com/pin/162833342752094815/
ปฐวี ศิริพัศนิกุล (วี)
เป็นนักธุรกิจที่น่าจับตามอง และด้วยอายุยังน้อย เพียง
35
ปี ชีวิตเขาก็เพรียกพร้อมมีทุกอย่าง ไม่แปลกที่จะมีผู้หญิงมารายล้อม หลายคนมองว่าเขามีธุรกิจที่หลากหลาย ทว่าอีกธุรกิจเบื้องลึกนั้นช่างดำมืด
“
อย่าเพิ่งสั่นมากนะ บอกช่วงล่างของเธอเอาไว้ด้วย เพราะถึงยังไง ช่วงล่างของฉันกับเธอ มันก็เข้ากันไม่ได้แน่นอน
”
นางเอก
Photo Credit ::
Park Chin Hye
https://www.pinterest.com/pin/499688521131403244/
กรรัมภา นันทะพิศาล (แก้มบุ๋ม)
เธอเป็นผู้หญิง ที่เคยถูกปฐวีปฏิเสธความรัก จนหัวใจพังยับเยินไม่มีชิ้นดี แหลกลาน จนเกือบเอาชีวิตไม่รอด กลับมาครั้งนี้ เขาต้องเป็นคนอ้อนวอนขอความรักจากเธอ
“
แก้มไม่ใช่เมียคุณวี กรุณาสุภาพกับแก้มด้วยนะคะ แก้มทั้งสวยทั้งสาวขนาดนี้ การที่จะเสียตัวให้ใครสักคน แก้มเลือกค่ะ
”
คำโปรย
หนึ่งหัวใจเคยแหลกลานจากชายคนที่เธอรัก เขาดูแคลนความรักของเธอเหมือนไม่มีค่าอันใด เหยียบย่ำ ซ้ำเติมให้จิมดิ่งลงพสุธา
เมื่อเวลาผ่านไปหลายปี เธอคนนี้กลับมา เพื่อมาให้เขา (ผู้ชายคนที่ดูถูกความรักของเธอ) ขอโทษ และมากไปกว่านั้น เธอจะทำให้เขา อ้อนวอนขอความรักขากเธอให้ได้
‘
นี่มันเรื่องห่าเหวอะไรกัน ผู้หญิงคนนี้น่ะเหรอที่เขาจะร่วมใช้ชีวิตแต่งงานด้วย ผู้หญิงที่เขาเคยปฏิเสธความรักจากเธอน่ะเหรอ
’
ตัวอย่าง
ในระหว่างเดินทาง
“
แก้มมีเรื่องอยากจะทำข้อตกลงระหว่างเราสองคน
”
“
ว่ามาสิ
”
เขาหันมามองเพียงชั่วครู่ แล้วมองถนน
“
ข้อหนึ่ง เราจะต้องนอนแยกห้องนอน
”
“
เรื่องนี้คงไม่ได้ เป็นผัวเป็นเมียกัน ต้องนอนร่วมเตียงเดียวกัน
”
เธอยังนึกภาพไม่ออก ว่าจะต้องนอนร่วมเตียงเดียวกับเขา
“
ได้
…
ถ้าต้องนอนจริงๆ พี่วีต้องนอนที่พื้น ส่วนแก้มจะนอนบนเตียง
”
“
นี่ก็ไม่ได้ นั่นห้องนอนของฉัน เธอไม่มีสิทธิ์มาสั่งว่าจะให้ฉันนอนตรงไหน สรุปคือต้องนอนร่วมเตียงเดียวกัน
”
“
ถ้าเป็นอย่างนั้น ต้องทำเส้นกั้นเขตบนเตียง คนละครึ่ง อย่าล้ำเส้นเด็ดขาด
”
“
ก็ได้
…”
เธอพยักหน้าพอใจ อย่างน้อยก็ถือว่าชนะนิดๆ
“
ข้อสอง ห้ามพี่วีล่วงเกินแก้ม เราแต่งงานกันก็จริง แต่ห้ามมีอะไรกันจริงๆ
”
“
ไม่มีปัญหา พอเห็นหน้าเธอ ฉันก็ไม่มีอารมณ์แล้ว ลืมเรื่องนั้นไปได้เลย
”
“
ก็ดี
…
ส่วนข้อสาม หากพ่อแม่ของเราทั้งคู่ท่านต้องการหลาน เราจะต้องไปขอเด็กมาเลี้ยง หรือไม่พี่วีก็ให้ใครมาอุ้มบุญแทน เพราะแก้มจะไม่มีวัน ให้เราสองคนมีอะไรกันจริงๆเด็ดขาด
”
“
อันนี้ฉันไม่เห็นด้วย เพราะอย่างน้อยๆ เธอน่าจะเข้าใจหัวอกของคนเป็นแม่นะแก้ม เธอจะยอมให้ฉันหาผู้หญิงคนอื่นมาท้องแทนเธอ ฉันไม่ทำหรอก ถ้าจะมีลูกให้พ่อแม่จริงๆ ฉันจะทำด้วยตัวของฉันเอง
”
“
ยังไง
”
เขาหันมายกยิ้มให้เธอเล็กน้อยแล้วมองไปข้างหน้า ปากก็บอกว่าไม่ต้องการ แต่ร่างกายของเขามันร้อนรุ่ม ปรารถนาเพียงกรรัมภา
“
เราตกลงกันแล้ว เห็นใจแก้มเถอะ เพราะแก้มไม่อยากมีอะไรกันกับผู้ชายที่ไม่ได้รักแก้ม
”
“
แต่เธอควรจะดีใจ ที่อย่างน้อย ได้มีอะไรกันกับผู้ชายที่เธอรักอย่างฉัน
”
กรรัมภาพูดไม่ออก ใช่
…
เธอรักเขา ต้องการเขา แต่ถ้าจะให้ยอมพลีกายให้เขา มันไม่ยุติธรรมเลย
“
ข้อสี่ล่ะ มีไหม
”
“
ไม่
…
แก้มยังนึกไม่ออก
”
“
โอเค แล้วมาฟังของฉันบ้าง
”
“
อะไร
”
เธอถามน้ำเสียงไม่พอใจ
“
เธอห้ามเรียกฉันว่าพี่ เพราะเราไม่ได้สนิทกันขนาดนั้น และที่จะเรียกได้ก็ต่อเมื่ออยู่ต่อหน้าทุกคน แต่ลับหลังไม่
”
“
คุณวี ทำไมแค่นี้จะเรียกไม่ได้
”
เธอหัวใจห่อเหี่ยว ดูเหมือนเขาจะตีตัวออกห่างด้วยซ้ำ
“
ข้อที่สอง ห้ามทำตัวเป็นเจ้าของ เราแต่งงานกันเพราะถูกบังคับทั้งคู่ ต้องให้อิสระแก่กัน
”
“
ได้ แต่ห้ามนอกกาย เพราะคุณวีต้องไว้หน้าแก้มบ้าง อย่างน้อยก็เป็นภรรยาที่ตบแต่ง ออกหน้าออกตาทางสังคม ถ้าจะมีจริงๆ เราต้องแยกทางกันก่อน เพื่อศักดิ์ศรีของแก้ม
”
“
ทำไมฉันต้องทำแบบนั้น
”
“
เพราะถ้าคุณวีไม่ทำ ก็ไม่ใช่ลูกผู้ชาย เพราะมันมีแต่พวก
…”
เธอหันไปมองเขาเพียงนิด แล้วพูดว่า
“
หน้าตัวเมียทำกันเท่านั้น ถ้าคุณวีอยากจะ
…”
“
พอได้แล้วน่า
…
ฉันไม่ทำหรอก แต่ไม่ใช่เพราะเธอหรอกนะ เพราะว่าฉันไม่อยากให้ครอบครัวต้องผิดหวังต่างหาก
”
“
คิดได้แบบนั้นก็ดี
…”
“
ข้อสาม ห้ามเธอไปคั่วผู้ชายคนไหนเช่นกัน เธอต้องไว้หน้าฉันด้วย ให้เกียรติกัน เธอให้เกียรติฉัน ฉันให้เกียรติเธอ ตกลงตามนี้นะแก้ม
”
“…”
เขาถามแต่เธอเงียบไป
“
ได้ยินที่
…”
พอหันไปมองก็เห็นภรรยาของตัวเองนอนหลับตาปุ๋ย
ปฐวีจอดรถข้างทาง แล้วชั่งใจอยู่สักพัก ว่าจะทำลงไปดีไหมกับการกระทำเช่นนี้
“
ผมขอสัญญาว่าจะดูแลเธอ ให้อยู่ด้วยกันไปจนแก่เฒ่า
”
เขาได้ให้คำมั่นเอาไว้ในวันแต่งงาน เพียงเท่านี้ ก็ถอดเสื้อสูทไปห่มกายให้กรรัมภา เพราะในรถอากาศเย็นด้วยเครื่องปรับอากาศ แล้วยื่นมือไปเอนเบาะให้เธอ
เพียงได้ใกล้ชิดกัน เขาก็หวั่นไหวทุกครั้งร่ำไป
พอได้สติ ก็ขับรถไปต่อ
กรรัมภาลืมตาขึ้นมา แล้วอมยิ้มน้อยๆกับการกระทำของสามี อย่างน้อยวันนี้ก็ได้เห็นแล้วว่าเขายังเสียสละ กับสิ่งเล็กๆน้อยๆให้เธอได้
จากนั้นก็หลับตานอน โดยที่ปฐวีทำหน้าที่ขับรถ
////////////////////////////////////
ไรท์ฝากติดตามผลงานนิยายเรื่องใหมม่ด้วยนะคะ
ลงนิยาย 1 ตุลาคม 2561 ค่ะ
โมริน
Guest
