"พี่น้องท้องชนกัน...ได้ปะวะ"
Intro..
“อ่าส์ ซี้ดด..”
“อืมม เซฮุนพี่เสียว”
ร่างกายเปลือยเปล่าของชายหนุ่มที่กำลังนอนครางอื้ออึงด้วยความเสียวซ่านจากการช่วยตัวเองบนเตียงนอนหนานุ่มภายในห้องที่มีแสงไฟสลัวจากหลอดไฟดวงเล็กหัวเตียงและบรรยากาศเอื้ออำนวยแอร์เย็นฉ่ำ ชายหนุ่มกำลังปลดปล่อยตัวเองด้วยการทำกิจกรรมที่ผู้ชายทั่วไปย่อมรู้จักและคุ้นเคยเป็นอย่างดี มือแกร่งแบบบางรูดรั้งแก่นกายแข็งขืนของตัวเองเชื่องช้าทว่าสร้างความเสียวซ่านให้เจ้าตัวหนักหน่วง นิ้วมือเรียวจากมืออีกข้างเขี่ยสะกิดยอดอกเม็ดเล็กแข็งชูชันอย่างท้าทาย ถ้ามีปากลิ้นร้อนๆมาโลมเลียในตอนนี้มันจะดีสักแค่ไหน เขาได้แต่คิดแล้วลูบไล้เค้นคลึงยอดอกแข็งนั้นไปมา พลางมืออีกข้างก็รูดรั้นอาวุธแข็งของตัวเองไปอย่างสุขสมในอารมณ์
‘Knock Knock Knock!!’
“ฮยอง ฮยองครับ อยู่มั้ยครับ เมื่อคืนฮุนลืมหนังสือไว้ที่ห้องพี่อะขอผมเข้าไปเอานะครับ”
จงอินจำได้ดีว่าเสียงรบกวนเวลาความสุขของเขาคือใคร เขาได้แต่รีบระงับอารมณ์ตัวเองรีบควานหากางเกงมาใส่ปกปิดร่างกายเมื่อมีแขกที่ไม่ได้รับเชิญที่กำลังจะเข้ามา แม่งเอ้ย ถ้ามึงเข้ามาแล้วเอากับกูได้ตอนนี้ก็ดีดิวะ แต่เขารู้ดีแก่ใจว่าเซฮุนไม่ได้มีรสนิยมชอบผู้ชายแบบเขา ได้แต่คิดแล้วก็หัวเสีย เวลาช่วยตัวเองก็ทำได้แค่จินตนาการว่ากำลังมีความสุขกับน้องชายบุญธรรมของเขา จนบางครั้งก็ทำให้ไม่กล้ามองหน้าอยู่เหมือนกัน
“อ่ะ เอ่อ แปปๆกำลังไปเปิดประตูให้”
จงอินเดินกึ่งวิ่งไปเปิดประตูให้น้องชายที่เขาแอบชอบพอตั้งแต่วันแรกที่เห็น โดยลืมนึกไปเลยว่าแก่นกายของตัวเองนั้นไม่ได้สงบลงเลยแม้แต่น้อย เหมือนจงใจจะสร้างความขายหน้าให้เจ้าของมัน
“พี่เลิกเรียนเร็วหรอครับ ปกติวันนี้ตอนนี้พี่มีเรียนนี่นา” ชายผู้เป็นน้องอยู่ในชุดนักศึกษาที่เหมือนพึ่งจะเลิกเรียน เดินสะพายเป้เข้ามาในห้องด้วยความเหนื่อยอ่อนจากการเข้าเรียนตั้งแต่คาบเช้าจนถึงเย็น มานั่งทิ้งตัวด้วยความคุ้นเคยตรงโซฟาปลายเตียงในห้องพี่ชายของเขา
“เออวันนี้จารย์ยกคลาสว่ะ” จงอินเดินตามมายืนอยู่ตรงหน้าน้องชายพิงโต๊ะคอมที่ระยะห่างกับโซฟาไม่ไกลมากนัก พูดคุยด้วยอาการที่ยังมีความเหนื่อยหอบอยู่น้อยๆจากกิจกรรมที่เขาพึ่งจะโดนขัดจังหวะไป
“พี่ดูเหนื่อยๆนะครับ เป็นไรรึเปล่า”
ตำแหน่งของเซฮุนที่นั่งอยู่แล้วมองไปทางพี่ชายของเขาทำให้มองเห็นร่างกายของจงอินได้อย่างถนัดตา และแสงไฟสลัวในห้องกระทบกับร่างกายของเขาแล้วยิ่งทำให้น่ามอง กับกางเกงขายาวสีขาวท่อนบนเปลือยเปล่าหน้าท้องที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามน่ามองมีเหงื่อเล็กน้อย และพบความผิดปกติตรงเป้ากางเกงของพี่ชาย รวมกับผมเผ้าที่ยุ่งเหยิงของเขาแล้วนั้น ชายหนุ่มมองแล้วรู้ในทันทีว่าพี่ชายของเขาทำอะไรอยู่ เอ่อ นี่กูเข้ามาขัดจังหวะพี่เขาหรอวะ เซฮุนคิดแล้วก็นึกว่าตัวเองในใจ
“หะ เห้ยไม่ๆไม่ได้เหนื่อยอะไร แล้วอยู่ไหนอะหนังสือ ให้พี่หาช่วยปะ”
ผู้เป็นพี่มองสายตาของน้องชายที่กำลังมองมาที่ตัวเองแล้วรู้สึกทำตัวไม่ถูก แล้วยิ่งเห็นเสื้อนักศึกษาสีขาวตัวบางที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อลู่แนบแผงอกแกร่งของเซฮุนที่คงเหงื่ออกจากความร้อนของอาศข้างนอกแล้ว ยิ่งทำให้ร่างกายของจงอินรุ่มร้อนเข้าไปอีก เขารีบหันหลังให้น้องชาย แล้วก้มหาหนังสือให้เขาบนโต๊ะคอม โดยไม่รู้เลยว่าท่าโก้งโค้งหันหลังของตัวเองตอนนี้กำลังทำให้น้องชายของเขารู้สึกกลืนน้ำลายลงคอได้ยากเพียงใด…