ผมก็แค่หลงทางในบ้านของตัวเอง กำลังต้องการ HowTo การหนีออกจากบ้าน แต่ไหงโชคชะตาถึงกลั่นแกล้งส่งสิ่งมีชีวิตประหลาดทั้งตุ๊กตาสภาพฆาตกรโรคจิต หมอ ที่ยื่นข้อเสนอให้ผมเป็นคนไข้ เข้ามาในชีวิตกันล่ะเนี่ย!!
.........................................
ว่าด้วยเรื่องของ..บ้าน
คุณเชื่อไหมว่า...จะมีคนหลงทางในบ้านของตัวเอง จนต้องงัด HowTo ออกจากป่ามาประยุกต์ใช้ ตั้งแต่จำความได้
คุณเชื่อไหมว่า...จะมีหนังสือเล่มหนาปึ้กที่ไม่มีข้อความอะไรเขียนอยู่เลย เพราะมันใช้ระบบคำสั่งเสียง เพียงออกคำสั่งค้นหาออกไป ทุกสิ่งที่อยากรู้ครอบจักรวาลจะปรากฏขึ้นจนลืมไปเลยว่ามี Google อยู่ในโลกใบนี้
คุณเชื่อไหมว่า...จะมีประตูที่กวนประสาท สามมารถยิ้มเยาะเย้ย หัวเราะเป็นตัวร้ายในหนัง ก่อนวาปหนีไปสุ่มเกิดทันทีที่ถูกพบ...
คุณเชื่อไหมว่า...บนโต๊ะอาหารจะมีอาหารชั้นเลิศถูกจัดเตรียมไว้ครบตรงเวลาทั้ง 3 มื้อ ทั้งที่ไม่ได้จ้างเซฟหรือแม่บ้าน
และคุณเชื่อไหมว่า...ทุกสิ่งที่กล่าวไป..เกิดขึ้นจริงกับเด็กชายวัย 8 ขวบ ผู้อยู่คนเดียวราวกับถูกกักขัง... ในคฤหาสน์พิศวงแห่งนี้
……………………………………………
ว่าด้วยเรื่องของ..คนเป็นหมอ
"คุณเป็นใคร เข้ามาในบ้านผมได้ยังไง'' เด็กชายเผยสีหน้าที่สุดแสนประหลาดใจ มองชายผมยาวสีเงินสะท้อนแสง สวมใส่ชุดสีเทาชวนมืดมนทั้งตัว
"ผมชื่อ ไซคัส ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ผมจะมาเป็นหมอประจำตัวของคุณ" ชายหนุ่ม วาดมือมาทาบอกแนะนำตัว
"ผมไม่ได้ป่วย คุณมาผิดบ้านแล้วล่ะ”
“อีก 3 ชั่วโมง หลังจากนี้ คุณจะเริ่มล้มป่วย...”
นี่หูเขากำลังได้ยินอะไรแปลกๆอยู่หรือเปล่า
“ฮะ คุณว่าอะไรนะ”
“ผม หมายถึง มนุษย์เราย่อมเจ็บป่วยเป็นธรรมดา ควรหมั่นพกหมอสามัญประจำบ้านไว้ให้อุ่นใจ เอาล่ะ แนะนำตัวมาเกินพอแล้ว นับจากนี้ก็ขอฝากตัวด้วยนะครับ” คนเป็นหมอยืนยันอย่างหนักแน่น
"..." เออ ก็จริงนะ แต่เดี๋ยวก่อน หมอสามัญประจำบ้าน? แบบนี้ก็ได้เหรอ!!
Guest
