นิยาย เรื่องนี้ เป็นเรื่องแรกที่แต่งแนวๆนี้
แนว YAOI แฟนตาซี อาจจะไม่มีNC อย่างที่คาดหวังหรืออาจจะมีน้อยนิดมากๆ ต้องขออภัย(แต่งไม่เป็นจริงๆ55)
ย้ำ! พระเอกเรื่องนี้ เป็นยูนิคอร์น มีบุคลิกแปรปรวนปานสตรีมีประจำเดือน? สามารถเปลี่ยนโหมดได้ทุกรูท
ส่วนนายเอกก็เกรียนจนพระเอกมันติดเชื้อไปด้วย
สมการคู่รักที่ลงตัว จนใครๆก็ไม่อยากแทรกแซง
ในเทพนิยายกล่าวไว้ว่า 'ยูนิคอร์น' เป็นสัตว์เทพ แสนสง่างาม มักมีขนสีขาว เขาทรงเกลียวยาวเป็นสีขาวแซมอเมทีสต์สุกสกาว ฉาบล้อมด้วยออร่าสีทองรอบตัว แต่ไอ้ตัวที่เห็นเนี่ยมันอะไร มันไม่ตรงกับข้อไหนสักข้อเลยนะเฮ้ย!
ตัวสีดำขลับแต่เงาวาวสะท้อนแสงจันทร์ ก็ดูสง่านะ แต่สง่าแบบน่าสะพรึง สงสัยเหลือว่า ยูนิคอร์นอาจจะอินเทรนด์ไปกินชาโคลจนตัวดำปี๋ก็เป็นได้ ซไวล์เคะเกรียนได้กล่าวว่า
"ข้าเป็นยูนิคอร์นจริงๆ นะ ข้าแค่อาบแดดมากเกินไป ผิวเลยเสีย ดูสิ ข้ากลับมาขาวพองเป็นยองใยแล้วนี่ไง"
แต่ถึงกระนั้น มีหรือม้าชาโคล(ชื่อนี้ซไวล์บัญญัติให้) จะยอมแพ้ วิ่งวนรอบตัวโชว์ซไวล์ โชว์เรือนร่างอันขาวผ่อง แอบเห็นมีน้ำสีขาวหยดติ๋งอยู่ตรงข้างเล็กน้อย
"เจ้าม้าหลอกลวง เอ็งเอาสีมาละเลงตัวไม่ใช่เหรอนั่น มีเรื่องไหนบ้างที่จะพูดความจริงนะหา" เห็นแล้วหน่ายใจ ได้แต่ส่ายหัวอย่างปลงๆ เจ้าม้าหนุ่มเมื่อเห็นว่าตนถูกจับได้ ก็หาได้สน กลับฉีกยิ้มเจ้าเล่ห์ พลันโน้มคอยาวไปกระซิบข้างหูซไวล์
"มีสิ อยากรู้ไหมล่ะ ว่าอะไรคือความจริง เจ้าก็มาพิสูจน์ตัวข้า ด้วยตัวเจ้าดูสิ" ม้าหนุ่มหายไป แทนที่ด้วย ใบหน้าคมคายหล่อเหลา เรือนผมยาวสีดำเงาแพรสยายถึงกลางหลัง ดวงเนตรอเมทีสต์ลุ่มลึกและซุกซน เรียวแขนแกร่งคว้าเอวบางของซไวล์มาแนบชิดไร้ซึ่งทางออก
ซไวล์ที่โดนจู่โจมโดยไม่ได้ตั้งตัวได้แต่ทำใจ มันน่าจะชินได้แล้วนะ กับไอ้บุคคลิกประหลาดเปลี่ยนฉับไวของเจ้าม้าที่กลายร่างเป็นคนได้ตัวนี้
Guest
