คำเตือน
เนื้อหามีฉากร่วมเพศบังคับให้ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งสมยอม
นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้น ตอนที่ผู้แต่งไม่ได้ตระหนักถึงเรื่องดังกล่าวเท่าที่ควร
และไม่สามารถลบหรือปิดการมองเห็นได้เนื่องจากทำการติดเหรียญไปแล้วค่ะ
โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ
มีอีบุ๊กขาย ในแอปของธัญวลัยด้วยนะคะ :)
.
.
"เมื่อการได้พบเจอกันเพราะความผิดพลาด แปรเปลี่ยนเป็นความผูกพัน เขาจึงอยากฝากชีวิตที่เหลือไว้กันเธอ แต่ด้วยความเลวร้ายจากการกระทำตลอดหลายปีที่ผ่านมา ทำให้ความรักที่เขามีนั้นกลายเป็นหนามแหลมทิ่มแทงชีวิตเธอให้มีแต่ความทุกข์ทรมาน เขาจึงต้องตัดสินใจว่าจะกลับมารักตัวเอง หรือยอมทิ้งทุกอย่างเพื่อใช้ลมหายใจที่เหลืออยู่ร่วมกับเธอ"
.
"ลูคัส"
หัวเสียอย่างหนัก เมื่อธุรกิจของเขาต้องมาสะดุด และสูญเสียเงินก้อนใหญ่
เพราะความซื่อตรงของผู้กองคนใหม่ของพื้นที่ที่เขาทำธุรกิจ
เขาแค้นใจจนต้องหาวิธีต่อรองกับนายตำรวจคนนี้
แต่วิธีการอันสันติที่เขายื่นข้อเสนอนั้นใช้ไม่ได้ผล เขาจึงต้องใช้วิธีที่รุนแรงยิ่งขึ้น
เขาสั่งให้ลูกน้องไปจับตัวแฟนสาวของผู้กองมาเป็นตัวประกัน
เพื่อใช้ในการต่อรอง แต่ทุกอย่างกลับผิดแผน ไม่เป็นอย่างที่เขาคิดไว้เลยสักนิด
ผู้หญิงที่นั่งตัวสั่นและน้ำตานองอยู่ตรงหน้าเขานั้น ไม่ใช่คนรักของผู้กอง
.
.
“มึงจับตัวใครมา!” เมื่อเดินออกมาถึงลานกว้างในโกดัง ที่เป็นจุดรวมพลของของพรรคพวกเกือบร้อยชีวิต ลูคัสก็งงแทบบ้า เพราะผู้หญิงที่ถูกมัดมือพาดไว้กับพนักพิงเก้าอี้อยู่นี้ ไม่ใช่คนที่เขาต้องการตัว
“ก็แฟนของไอ้ผู้กองไงครับ” ลูกน้องรีบตอบอย่างรวดเร็ว
“พวกมึงรีบมากจนตาบอดหรือไง! มึงดูรูปใหม่!”
ลูคัสโยนรูปที่หยิบมาดูจากกระเป๋าเสื้อใส่หน้าลูกน้อง จะให้ดูอีกร้อยรอบ ยังไงผู้หญิงคนนี้ก็ไม่ใช่คนเดียวกับคนที่เขาต้องการตัว และสิ่งที่เขากังวลใจตอนนี้คือผู้หญิงคนนี้จะเป็นใครก็ได้ แม้กระทั่งสายของตำรวจ สิ้นความคิดและความสงสัย เขาก็เดินไปแกะเทปกาวที่ใช้ปิดปากเธอไว้
“คุณ... ปล่อยฉันไปเถอะนะคะ จับฉันมาทำไม” เธออยากจะยกมือไหว้ขอร้องเขาถ้าทำได้ ตลอดทางที่เธอถูกปิดหน้าปิดตาจนกระทั่งมาถึงที่นี่ เธอไม่รู้ว่าคนเหล่านั้นเป็นใคร เธอไม่รู้ว่าเธอกำลังจะไปไหน และพวกเขาก็เอาแต่พูดเรื่องการฆ่าและยาเสพติด
“ชื่ออะไร” เขานั่งลงที่เก้าอี้ตรงข้ามกับเธอ จ้องมองใบหน้าที่มีเหงื่อไหลพลั่ก และดวงตาสั่นเทาด้วยความหวาดระแวง