จบ กรงรักมาเฟีย (จบแล้ว)
32
ตอน
305K
เข้าชม
726
ถูกใจ
167
ความคิดเห็น
903
เพิ่มลงคลัง
คำเตือนเนื้อหา
คำเตือนเกี่ยวกับเนื้อหาในเรื่องอาจมีการสปอยล์ถึงเนื้อเรื่องหลัก
โปรดอ่านเพื่อความบันเทิง

คำเตือน 

เนื้อหามีฉากร่วมเพศบังคับให้ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งสมยอม  

นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้น ตอนที่ผู้แต่งไม่ได้ตระหนักถึงเรื่องดังกล่าวเท่าที่ควร 

และไม่สามารถลบหรือปิดการมองเห็นได้เนื่องจากทำการติดเหรียญไปแล้วค่ะ 

โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ 

 

 

 

มีอีบุ๊กขาย ในแอปของธัญวลัยด้วยนะคะ :) 

. 

. 

"เมื่อการได้พบเจอกันเพราะความผิดพลาด แปรเปลี่ยนเป็นความผูกพัน เขาจึงอยากฝากชีวิตที่เหลือไว้กันเธอ แต่ด้วยความเลวร้ายจากการกระทำตลอดหลายปีที่ผ่านมา ทำให้ความรักที่เขามีนั้นกลายเป็นหนามแหลมทิ่มแทงชีวิตเธอให้มีแต่ความทุกข์ทรมาน เขาจึงต้องตัดสินใจว่าจะกลับมารักตัวเอง หรือยอมทิ้งทุกอย่างเพื่อใช้ลมหายใจที่เหลืออยู่ร่วมกับเธอ" 

. 

"ลูคัส" 

หัวเสียอย่างหนัก เมื่อธุรกิจของเขาต้องมาสะดุด และสูญเสียเงินก้อนใหญ่ 

เพราะความซื่อตรงของผู้กองคนใหม่ของพื้นที่ที่เขาทำธุรกิจ 

เขาแค้นใจจนต้องหาวิธีต่อรองกับนายตำรวจคนนี้ 

แต่วิธีการอันสันติที่เขายื่นข้อเสนอนั้นใช้ไม่ได้ผล เขาจึงต้องใช้วิธีที่รุนแรงยิ่งขึ้น 

เขาสั่งให้ลูกน้องไปจับตัวแฟนสาวของผู้กองมาเป็นตัวประกัน 

เพื่อใช้ในการต่อรอง แต่ทุกอย่างกลับผิดแผน ไม่เป็นอย่างที่เขาคิดไว้เลยสักนิด 

ผู้หญิงที่นั่งตัวสั่นและน้ำตานองอยู่ตรงหน้าเขานั้น ไม่ใช่คนรักของผู้กอง 

. 

. 

“มึงจับตัวใครมา!” เมื่อเดินออกมาถึงลานกว้างในโกดัง ที่เป็นจุดรวมพลของของพรรคพวกเกือบร้อยชีวิต ลูคัสก็งงแทบบ้า เพราะผู้หญิงที่ถูกมัดมือพาดไว้กับพนักพิงเก้าอี้อยู่นี้ ไม่ใช่คนที่เขาต้องการตัว 

“ก็แฟนของไอ้ผู้กองไงครับ” ลูกน้องรีบตอบอย่างรวดเร็ว 

“พวกมึงรีบมากจนตาบอดหรือไง! มึงดูรูปใหม่!”  

ลูคัสโยนรูปที่หยิบมาดูจากกระเป๋าเสื้อใส่หน้าลูกน้อง จะให้ดูอีกร้อยรอบ ยังไงผู้หญิงคนนี้ก็ไม่ใช่คนเดียวกับคนที่เขาต้องการตัว และสิ่งที่เขากังวลใจตอนนี้คือผู้หญิงคนนี้จะเป็นใครก็ได้ แม้กระทั่งสายของตำรวจ สิ้นความคิดและความสงสัย เขาก็เดินไปแกะเทปกาวที่ใช้ปิดปากเธอไว้ 

“คุณ... ปล่อยฉันไปเถอะนะคะ จับฉันมาทำไม” เธออยากจะยกมือไหว้ขอร้องเขาถ้าทำได้ ตลอดทางที่เธอถูกปิดหน้าปิดตาจนกระทั่งมาถึงที่นี่ เธอไม่รู้ว่าคนเหล่านั้นเป็นใคร เธอไม่รู้ว่าเธอกำลังจะไปไหน และพวกเขาก็เอาแต่พูดเรื่องการฆ่าและยาเสพติด 

“ชื่ออะไร” เขานั่งลงที่เก้าอี้ตรงข้ามกับเธอ จ้องมองใบหน้าที่มีเหงื่อไหลพลั่ก และดวงตาสั่นเทาด้วยความหวาดระแวง 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว