คงไม่ต้องแนะนำตัวละครหรอกเนอะ
เรื่องของเรื่อง คืองี้ค่ะ มาร์คตามจีบแบมมา 10 กว่าปีแล้ว จนวันนึงด้วยความเหงาหรืออะไรดลใจ ทำให้ทั้งสองคนกลับมาคุยกันและล่วงเลยไปจนมีอะไรกัน(อีกครั้ง)
ผมมาร์คครับ เรื่องราวทั้งหมดนี้อาจจะดูอนาจารไปหน่อยสำหรับเด็กอายุต่ำกว่า 18 ปี แต่ไม่ใช่เรื่องน่าอายสำหรับวัยเจริญพันธุ์ตอนกลางแบบเรา บางวันหลังเลิกงานผมก็จะชวนแบมไปทานข้าวด้วยกัน จากนั้นเราก็ไปต่อกัน ผมช่วยแบมคลายเครียดด้วยวิธีที่แบมชอบ(มีอะไรกันบ่อยๆ) และเนื่องจากคอนโดผมกับแบมอยู่ที่เดียวกัน มันก็คงไม่ผิดสังเกตละมั้ง ถ้าเลิกงานแล้วกลับบ้านด้วยกัน
20.00 น. เตียงนอนขนาดใหญ่กลางห้องมีเพียงแสงไฟสลัวตรงหัวเตียงที่กำลังเปิดสว่าง ผ้าม่านกันแสงในห้องผมกำลังปลิวพลิ้วไหว สอดคล้องกับจังหวะการร่วมรักของเราทั้งคู่ หมอนใบที่เท่าไรแล้วนะที่แบมจิกขาด แต่ช่างเถอะค่อยซื้อใหม่ความสุขของคนที่เรารักต้องมาก่อน ตอนนี้เรามาถึงจังหวะที่เรียกได้ว่าใกล้ถึงสวรรค์... ทำไมผมถึงรู้นะเหรอ ก็เสียงของแบมที่เธอครางหวาน ตอดรัดน้องชายผมแน่น และจิกกำทั้งหมอนทั้งผ้าปูที่นอนของผมจนเกือบจะขาด ดังนั้นจังหวะนี้เพื่อให้แบมเขาสบายตัว ผมจึงได้พลิกตัวแบมที่อยู่ในท่าคลานเข่าให้เขากลับมานอนหงายและอ้าชันขาเป็นรูปตัวเอ็ม โดยที่ช่องรักของแบมยังรัดส่วนนั้นผมอยู่แน่น ไม่รอช้าผมรีบโยกส่วนล่างอย่างเร็วถี่ โดยคล้ายจะถอนตัวตนออกและกดจนสุดโคนหนักๆ ย้ำซ้ำๆ หลายครั้ง
พั่บ พั่บ พั่บ....
“อ๊ะ อะ อะ อ๊า”
“ซี๊ดดด อ่า”... “เสร็จก่อนพี่ได้ไงคะ ฮึ้มมม ฟอด”
เมื่อถึงจุดที่เสียวสุดๆ ผมก็ปลดปล่อยน้ำรักเข้าไปสุดทางรักของแบม แล้วหอมหน้าผากเธอด้วยความรักละมุน
ที่ผมถามไปแบมไม่ได้ตอบผมหรอกครับ เธอยังหายใจหอบกระเส่าอยู่ พลางก้มมองช่องรักของตัวเองที่ผมพึ่งถอนท่อนรักออกมา น้ำทั้งของผมและเธอไหลย้อนออกมาเยิ้มต้นขาและหยดเป็นดวงใหญ่เปื้อนที่นอน ก็เยอะพอสมควรนะ
“พี่มาร์คไม่ได้ใส่คอมด้อมหรอ”
“ลืมค่ะ...คนดีเดี๋ยวพี่เอาน้ำออกให้นะ”
“ช่างเถอะค่ะ...”
แบมลุกขึ้นยืนเต็มตัว แล้วเดินตรงเข้าห้องน้ำไป โดยไม่ได้สนแคร์ใดๆ ต่อคนที่พึ่งทำให้สุขสมเลย ผมได้แต่ถอนหายใจในความสัมพันธ์ที่ไม่ชัดเจนของเราคนทั้งคู่ ความสัมพันธ์นี่เองที่แบมต้องการ แต่สำหรับผมคือไม่ใช่และวันนี้แหละที่ผมตั้งใจจะถามเพื่อให้ได้คำตอบ
เสียงน้ำในห้องน้ำเงียบลง เธอดึงเสื้อเชิร์ตสีขาวในตู้เสื้อผ้าของผมมาสวมใส่อย่างปกติ และเธอก็สอดตัวเข้าใต้ผ้าห่มหลังแต่งตัวเสร็จ
“แบม”
“หื้ม”
“เป็นแฟนกับพี่น่ะ”
“อือ ไม่เอาอ่ะ แบมยังไม่อยากมีแฟนตอนนี้”
สิ้นเสียงแบมไป ในหัวของผมมีแต่คำว่า ทำไม ทำไม ครั้งนี้เป็นครั้งที่ 4 แล้ว ในรอบ 10 กว่าปีที่ผ่านมา ที่ผมขอเธอเป็นแฟน คืนนี้คงเป็นอีกคืนที่ความทรงจำยังคงเป็นสีเทาจางๆ เหมือนทุกวัน
End 16/1/61
Guest
