เควิน สตีเฟน เฉิน
มาเฟียหนุ่มแห่งเกาะฮ่องกง ลูกครึ่ง ฮ่องกง-อังกฤษ
ทายาทบริษัทอสังหายักษ์ใหญ่ของฮ่องกง
เขาเป็นผู้ชายเพียบพร้อม ที่ใครๆ ต่างก็ปรารถนา
มุกลดา กุลดา (มุก)
สาวสวยหวานผู้ต้องเเปดเปื้อนราคี
จากมาเฟียร้ายอย่างเควิน
เควิน : อะไรที่ฉันอยากได้ ฉันก็จะต้องได้ แม้แต่ตัวเธอเอง ไม่ให้ ฉันก็จะเอา
มุกลดา : ฉันนี่เเหละสิ่งเเรกที่คุณอยากได้ แต่ไม่มีปัญญาได้
ชานป๋อหลิน
เจ้าพ่อกาสิโนแห่งมาเก๊า
ไม่เคยศรัทธาในความรัก และไม่เคยคิดว่าชีวิตนี้จะรักใคร
อลิน กีรติตระการ
ผู้หญิงที่ไม่เคยหลบหนีพ้นจากเงาอำนาจของชานป๋อหลิน แม้ว่าหล่อนจะหนีสุดหล้าฟ้าเขียวแล้วก็ตามที
ชานป๋อหลิน : เธอคือคนที่ฉันซื้อมาด้วยเงิน ฉันจะทำอะไรกับเธอก็ได้ เธอไม่มีสิทธิ์ต่อรองหรือว่าคัดค้าน
อลิน : ฉันอาจจะราคาถูกสำหรับคุณเพราะคุณสามารถซื้อฉันได้ด้วยเงิน แต่วันหนึ่งฉันจะเป็นคนที่คุณไม่สามารถซื้อได้ แม้จะจ่ายด้วยทั้งหมดเท่าที่คุณมี
รอยราคีมาเฟีย
พลอยบุหลัน
www.mebmarket.com
รอยราคีที่มาเฟียอย่างเขาฝากฝังไว้ในเรือนกายแสนยากเย็นที่จะลบเลือนยิ่งพยายามลืมเท่าไหร่ ยิ่งต้องจดจำมากมายเท่านั้น.........................."เอ๋... ปล่อยฉันก่อนค่ะ ห้ามจับตัวฉัน ฉันแค่ชงเหล้าให้คุณดื่มเท่านั้นนะ" เสียงบอกคนที่กำลังกอดและซบหน้าหล่อเปี่ยมเสน่ห์กับร่องอกอวบอิ่มของหล่อน...เควินยิ้มที่ความรู้สึกของหล่อนช้าเหลือเกินที่เพิ่งจะมาสั่งห้ามเขาตอนที่หล่อนอยู่บนตัวเขาได้เป็นนาน จนเขากอดรัดฟัดเหวี่ยงกับร่างแน่งน้อยของหล่อนไปถึงไหนต่อไหน..."ต้องย้อมใจอีกสักแก้วหน่อยไหมสาวน้อย... ถึงจะได้เลิกเล่นตัว" บอกพึมพำ ก่อนจะกระดกบรั่นดีในแก้วเข้าปากก่อนจะโน้มดวงหน้าสวยของหญิงสาวเข้าหาเขา เพื่อบรรจงจูบหล่อน ร่างบอบบางถูกรั้งให้นอนลงไปพร้อมกับบรั่นดีขมแสบร้อนคอที่ส่งผ่านเรียวปากของเขาถูกกลืนไปในลำคอจนแทบสำลัก...หลังจากนั้น...ความรู้สึกล่องลอยเหมือนฝันที่วาบหวามก็บังเกิด...ผิวกายสัมผัสได้ว่ามีมือร้อนที่ไล้ลากไปตามผิวกายทุกตารางนิ้วนั้นหญิงสาวไม่ได้รับรู้ได้ชัดว่า คือความฝันหรือความจริง... รู้เพียงแต่ว่าหล่อนดิ้นพล่านเร่าร้อนทรมาน ภายใต้ริมฝีปากเจือกลิ่นแอลกอฮอล์และฝ่ามือร้อนรุ่มของเควินที่สำรวจนวดเคล้นไปทั่วทั้งกายจะว่าเขากำลังโรมรันหล่อนแต่มันก็ดูรางเลือนจนแทบแยกไม่ออกว่านี่คือความจริงหรือความฝันกันเเน่...รู้แต่ว่าหล่อนกำลังเมามันและวาบหวามยิ่งกว่าเมารสเมรีเสียอีก มุกลดาภาวนาด้วยสติที่เหลืออยู่เพียงน้อยนิดว่าให้สิ่งที่กำลังเกิดขึ้นนี้เป็นเพียงแค่ความฝัน แต่...ทำไม มันถึงรู้สึกเหมือนเกิดขึ้นจริงเหลือเกิน
รอยราคีมาเฟีย
พลอยบุหลัน
www.mebmarket.com
รอยราคีที่มาเฟียอย่างเขาฝากฝังไว้ในเรือนกายแสนยากเย็นที่จะลบเลือนยิ่งพยายามลืมเท่าไหร่ ยิ่งต้องจดจำมากมายเท่านั้น.........................."เอ๋... ปล่อยฉันก่อนค่ะ ห้ามจับตัวฉัน ฉันแค่ชงเหล้าให้คุณดื่มเท่านั้นนะ" เสียงบอกคนที่กำลังกอดและซบหน้าหล่อเปี่ยมเสน่ห์กับร่องอกอวบอิ่มของหล่อน...เควินยิ้มที่ความรู้สึกของหล่อนช้าเหลือเกินที่เพิ่งจะมาสั่งห้ามเขาตอนที่หล่อนอยู่บนตัวเขาได้เป็นนาน จนเขากอดรัดฟัดเหวี่ยงกับร่างแน่งน้อยของหล่อนไปถึงไหนต่อไหน..."ต้องย้อมใจอีกสักแก้วหน่อยไหมสาวน้อย... ถึงจะได้เลิกเล่นตัว" บอกพึมพำ ก่อนจะกระดกบรั่นดีในแก้วเข้าปากก่อนจะโน้มดวงหน้าสวยของหญิงสาวเข้าหาเขา เพื่อบรรจงจูบหล่อน ร่างบอบบางถูกรั้งให้นอนลงไปพร้อมกับบรั่นดีขมแสบร้อนคอที่ส่งผ่านเรียวปากของเขาถูกกลืนไปในลำคอจนแทบสำลัก...หลังจากนั้น...ความรู้สึกล่องลอยเหมือนฝันที่วาบหวามก็บังเกิด...ผิวกายสัมผัสได้ว่ามีมือร้อนที่ไล้ลากไปตามผิวกายทุกตารางนิ้วนั้นหญิงสาวไม่ได้รับรู้ได้ชัดว่า คือความฝันหรือความจริง... รู้เพียงแต่ว่าหล่อนดิ้นพล่านเร่าร้อนทรมาน ภายใต้ริมฝีปากเจือกลิ่นแอลกอฮอล์และฝ่ามือร้อนรุ่มของเควินที่สำรวจนวดเคล้นไปทั่วทั้งกายจะว่าเขากำลังโรมรันหล่อนแต่มันก็ดูรางเลือนจนแทบแยกไม่ออกว่านี่คือความจริงหรือความฝันกันเเน่...รู้แต่ว่าหล่อนกำลังเมามันและวาบหวามยิ่งกว่าเมารสเมรีเสียอีก มุกลดาภาวนาด้วยสติที่เหลืออยู่เพียงน้อยนิดว่าให้สิ่งที่กำลังเกิดขึ้นนี้เป็นเพียงแค่ความฝัน แต่...ทำไม มันถึงรู้สึกเหมือนเกิดขึ้นจริงเหลือเกิน