*คำเตือน!!!!!!!*
เนื้อหาต่อไปนี้เป็น ช×ช และมีคำหยาบเยอะพอสมควร เนื้อเรื่องอันนี้ยังไม่แน่ใจเอิ้กกก
*ผู้อ่านที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรได้รับคำแนะนำ นะแจ๊ะๆ*
----------♡----------
---------------------------------------------------------------
Rrrrrrrrrrrrrrrrrr...
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นภายในห้องพักที่ไม่เล็กและก็ไม่ใหญ่จนเกินไป เหมาะสำหรับการพักอยู่คนเดียว ร่างบางพลิกตัวไปมาบนเตียงก่อนจะหยิบโทรศัพท์มากดรับ
'พี่แจมึง! มีเหตุว่ะๆ!'
เสียงปลายสายเรียกเด็กหนุ่มที่ชื่อ แจฮวาน.. คิม แจฮวาน (ขออนุญาติแนะนำตัวครัช ผม คิม แจฮวาน อายุ 21 ย่างกรายเข้า 22 เรียนคณะถาปัตย์ ปี 3 เป็นนักร้องนำของวงดนตรีในคณะครัช เข้าเรื่องต่อ)
"เหตุไรอีกว่ะฮวี"
แจฮวานพูดด้วยน้ำเสียงงัวเงียเพราะยังไม่หลุดจากภวังค์..มือเล็กเกาพุงตัวเองอย่างอ้อยอิ่ง
'มีคนพบศพอีกแล้วเว้ย ที่สระน้ำหลังคณะครุศาสตร์อ่ะ!'
แจฮวานเบิกตาโพลงด้วยความตกใจ สปริงตัวขึ้นนั่งบนเตียงนุ่มพร้อมเอามือลูบผมอย่างลวกๆ
"ศพ?? อีกแล้วหรอ เดือนนี้มันศพที่ 3 ละนะเว้ย น่ากลัวว่ะ"
แจฮวานลุกขึ้นเดินไปเข้าห้องน้ำ เตรียมผ้าขนหนู ชุดนักศึกษา และครีมบำรุงผิวหน้าเอาไว้
'เออพี่มึง รีบๆมา พวกกูรออยู่ใต้ตึกคณะนะเว้ยๆ'
สายตัดไป แจฮวานมีสีหน้ากังวลเล็กน้อย และหวาดกลัวไปตามๆกัน ใช่ มันน่ากลัว...เอาจริงๆตั้งแต่เปิดเทอมของปีนี้ก็สู่เดือนที่สองของเทอม เดือนก่อนไม่มีอะไรจะเกิดขึ้น จนมาเดือนนี้มีคนเจอศพมา 2 ศพ และล่าสุดก็เจออีก แต่ละศพมันดู..... ขอไม่อธิบายดีกว่า..
9.10 น.
ซุบซิบๆๆๆๆ เสียงคนคุยกันและมีคนมุงที่บอร์ดหน้าคณะวิศวะกรรมเต็ม ร่างบางของแจฮวานเดินมาก็ต้องหยุดมองดูว่าเขาพากันมุงดูอะไร
"ไอ้แจ!"
"เจ้ย!!! ตกใจหมด!"
แจฮวานหันไปตวาดใส่เพื่อนชายของเขาที่จู่ๆเดินมาจิ้มเอวพร้อมตะคอกใส่ ยิ่งเป็นคนจิตอ่อนอยู่ไอ้บ้านี่
"อย่าไปมุงเลยมึง เดี๋ยวกูเล่าให้ฟังดีกว่า"
เพื่อนชายของแจฮวานเอ่ยก่อนจะหันหลังเดินนำไปที่ตึกคณะ แจฮวานก้าวขาไปด้วยแต่สายตาก็ยังจับจ้องไปที่บอร์ดหน้าตึกคณะวิศวะอย่างใจจดใจจ่อ
ตึก!!
"โอยย หยุดทำไมเนี่ยไอ้อูจิน"
แจฮวานเดินไม่ดูทางจนชนเข้ากับร่างหนา..เขาคิดว่านั่นเป็นอูจิน.. แต่พอเงยหน้าขึ้นมากลับไม่ใช่
"อ่าว..ควานลิน"
แจฮวานยิ้มบางๆให้รุ่นน้องในคณะควานลินก็ก้มตัวลงมาจ้องหน้าแจฮวานใกล้ๆจนแจฮวานต้องถอยหนีเล็กน้อย
"หวัดดีครับพี่แจ"
ควานลินยิ้มมุมปากเล็กน้อย แต่แค่นั้นทำไมแจฮวานถึงได้ใจสั่น ไม่ได้ใจสั่นเพราะเขินนะ แต่กลัวต่างหาก ควานลินเป็นรุ่นน้องในคณะคนเดียว ที่แจฮวานเห็นแล้ววิตก.. ยังไงดีล่ะ เพราะควานลินไม่ค่อยยิ้มน่ะสิ ไหนจะไม่ค่อยพูด ไม่ค่อยสุงสิงกะใคร แต่ก็ยังไปๆมาๆกับพวกแดฮวีน้องของแจฮวาน
"เออหวัดดี มีเรียนเช้าหรอ?"
แจฮวานถามออกไปเพื่อไม่ให้บรรยากาศมันดูเงียบๆ ควานลินพยักหน้าแล้วเดินผ่านตัวเขาไป..
ตึกตักตึกตัก
วั่ย...ใจเต้นทำไมวะะะะ นี่ครั้งแรกที่ได้คุยกับรุ่นน้องที่มันไม่ค่อยพูด กร๊ากกกก ดีตัยยย
12.44 น.
"สรุปแล้วบอร์ดหน้าคณะวิศวะมันมีไรวะอูจิน มึงบอกมึงจะเล่าอ่ะ"
แจฮวานนั่งจับกลุ่มกับเพื่อนๆในโรงอาหารของคณะ อูจินดื่มน้ำหวานในแก้วก่อนจะนั่งชี้หน้าแจฮวานแล้วชี้หน้าจีฮุน..
"ชี้กูทำไม?"
จีฮุนขมวดคิ้วพร้อมจับขนมกรุบกรอบเข้าปาก แจฮวานดีดนิ้วอูจินแรงๆ อูจินกำลังจะเริ่มเล่า
"เฮ้วัทซับบบ!!"
"ซับแ**มึงสิไอ้อง!"
องซองอูผู้เดินมาถึงใหม่ๆก็โดนแจฮวานด่าทอออหไปเพราะขัดจังหวะการใส่ใจเรื่องคนอื่น องเกาหัวอย่าง งงๆ ก่อนจะนั่งลงข้างๆอูจิน อูจินปรบมือหนึ่งครั้งก่อนจะเริ่มเล่าเรื่อง
"คืองี้ ที่หน้าบอร์ดคณะวิศวะมันมีคนมุงเต็มอ่ะ เพราะมันมีรูปคนที่เขาเจอศพ เออรูปคนที่ตายอ่ะติดเต็มบอร์ดเลยเว้ย"
"แล้วใครวะมึงรู้จักปะ"
จีฮุนถามขึ้นแต่อูจินส่ายหน้า แจฮวานถอนหายใจยาวกับเพื่อนที่ไร้ประโยชน์ถึงเพียงนี้
"แซม มันชื่อแซม อยู่ปี 3 คณะครุศาสตร์"
จู่ๆองซองอูก็พูดขึ้นมานทำให้ทั้ง 3 คนมององอย่างตะลึง
"พวกมึงก็ระวังๆตัวหน่อยละกัน มันน่ากลัวนะเว้ย 3 ศพในเดือนเดียว นี่ยังไม่ใกล้สิ้นเดือนเลย ไม่รู้จะมีมาอีกกี่ศพ"
องพูดขึ้นพร้อมกินชนมไปเพลินๆโดยไม่มองดูหน้าเพื่อนทั้งสามคนตอนนี้หน้าซีดคนทั้งโต๊ะ..
---------------------------------
ยอบอเซโยยย คืดอยากจะแต่งแนวนี้มาน๊านนนนนานนนนน แต่...สมองไม่ไป ขนาดนี้ก็ไม่ไปเช่นกัน55555 หากผิดพลาดประการใด ติชมมาได้เลยนะคะพร้อมรับฟัง.. (แต่อย่าด่าเลาเลยย เลาอ่อนไหวววงื้อออ)
ไปพูดคุยกับเราในทวิตได้นะคะ
@noomnimgon
Tag - #คคจฮว
ปิ้วๆ