SF (OFF&GUN) : 7 Days เจ็ดวัน...ฉันจะรักนาย
...เขา....
เด็กผู้ชายที่โลกโยนความโหดร้ายมาให้ จนทำให้เขากลายเป็นแบบนี้
กลายเป็นสิ่งที่ใครๆ ก็เรียกว่าพวกขยะสังคม เด็กไม่ดี ไอ้พวกนักเลงหัวไม้
สร้างความเดือดร้อนวุ่นวายให้คนอื่นไปทั่ว
เด็กสลัม พ่อติดเหล้า แม่ติดการพนัน บ้านแตก ไร้ที่พึ่ง
จนต้องก้าวเดินสู่เส้นทางสายนี้เพื่อประชดชีวิตเส็งเครงนี่
เพื่อเอาตัวรอดจาดโลกที่แสนจะเหี้ยมโหด
หรือ...เพื่อตามหาคำตอบบางอย่าง...ที่เขาก็ยังไม่รู้ว่าคำถามมันคืออะไร?
...และเขา...
ผู้ชายที่เกิดมามีพร้อมทุกอย่าง ทั้งทรัพย์สินเงินทอง ความรักความอบอุ่นจากครอบครัว การศึกษา หน้าที่การงาน จนดูเหมือนว่าชีวิตนี้ความลำบากความทุกข์ทรมานจะไม่เคยมาเยี่ยมเยียนเขาเลยด้วยซ้ำ นั่นแหละมันถึงทำให้เขาอยากเรียนรู้ชีวิต...ชีวิตที่ไม่ได้เพียบพร้อมอย่างที่เขาเคยพบเจอมาตลอดชีวิต ชีวิตที่มันซับซ้อนแลละไม่ง่ายดายเหมือนที่เขาเป็นอยู่ตอนนี้...หรือบางที เขาอาจจะเพียงแค่ต้องการตามหาใครบางคนเพื่อมาทำให้ชีวิตเขาเข้าใจนิยามของคำว่า ‘ความต่างที่ลงตัว’
กัน : “มึงมองหน้าหาเรื่องกูเหรอไอ้สัส”
ออฟ : “น้องครับ น้องอายุน่าจะน้อยกว่าพี่ กรุณาพูดจาดีๆกับพี่หน่อยสิครับ”
กัน : “อย่ามาพูดจาภาษาดอกไม้กับกู อย่าโลกสวย ไปให้ไกลตีนกู ก่อนที่กูจะโมโห”
ออฟ : “น้องนี่เป็นพวกขาดความอบอุ่นเหรอครับ ถึงได้ชอบทำตัวเป็นนักเลง
แบบเนี้ย?”
กัน : “...”(กำหมัดแน่นพร้อมกับส่งสายตาอาฆาตมาที่ออฟ)
ออฟ : “สายตาแบบนี้ ท่าทางแบบนี้...สงสัยจะจริง...ให้พี่ช่วยมั้ยครับ?”
กัน : “ช่วยเหี้ยอะไรของมึง กูบอกแล้วใช่มั้ยว่าไปให้ไกลตีนกู ก่อนที่มึงจะถูกกูกระทืบ”
ออฟ : “กอดมั้ย? เผื่อจะช่วยให้ใจหายกระด้างลงได้บ้าง”
000000000000000000000000000000000000000000000000000000
SF เรื่องที่สองนะคะ ^^ (มาลงในนี้แล้วนะ เผื่อมันจะไม่หายไปอีก 5555)