ไฟเสน่หาบัลลังก์รักร้อน

" 

กล้าดียังไงถึงมาทำกับข้าอย่างนี้  โดยไม่ได้รับอนุญาต" 

วารีพูดเสียงกร้าว และพลักร่างเนียนนุ้มที่มีผ้าพันกายน้อยชิ้นนั้นออกไป  หญิงงามที่โดนผลักถึงกับตัวสั่นเทาเพราะความกลัวคนตรงหน้า 

"เจ้าไม่น่าทำอย่างนั้นกับนางเลยน่ะ  วารีผู้ชายทุกคนต่างก็ต้องการแบบนี้ นางก็แค่จะทำให้เจ้ามีความสุขก็แค่นั้น" 

คนพูดยังคงนัวเนียอยู่กับสาวงามอีกคนอย่างเมามัน วารีเห็นภาพนั้นถึงกับหน้าแดงทั้งอายทั้งโมโห  จึงต่อว่าโดยไม่คิด 

เกร่งกลัวว่าคนตรงหน้านี้ จะยิ่งใหญ่เพียงใด 

"ท่านก็อีกคน  ถ้าอยากจะทำเรื่องอุบาทแบบนั้นก็ช่วยทำในที่ลับตาด้วย หัดมีความเกรงใจต่อคนรอบค้างบ้าง" 

เซตานได้ยินดังนั้นถึงกับหน้าชา ดวงตาคมวาวจโรจ  เพราะโกรธสุดขีดไม่คิดเลยว่าไอ้เด็กบ้านี้จะกล้าว่าตนต่อหน้าองครักษ์  จึงลุกพรวดจากเก้ากี้มากระชากคอเสื้อของเด็กหนุ่มอย่างแรง  ปากก็พูดออกมาเสียงกร้าวตะคอกคนตรงหน้า 

"เจ้ากล้ามากน่ะที่ว่าข้า  อยากตายมากนักใช่ไหม" ร่างใหญ่ดึงร่างสูงโปร่งบางเข้าหาใบหน้า  ตะคอกใส่คนตัวเล็กจนเกือบจะชนกัน 

วารีจ้องตอบและไม่หลบสายตาอาฆาตจากร่างใหญ่ที่แทบอยากจะฉีกเนื้อของเธอออกเป็นชิ้นๆ ปากก็พูดออกมาด้วยสีหน้าและแววตาจริงจัง 

"แน่นอนว่าข้าไม่อยาก และก็ไม่คิดที่จะตายด้วย ปล่อยข้าเดี่ยวนี้ไม่งั้นอย่าหาว่าไม่เตือน" 

เซตานเพิ่งจะสังเกตุเด็กหนุ่มตรงหน้าอย่างจริงๆ จังๆ  ผู้ชายอะไรวะตัวก็เบาตอนที่ตนกระซากร่างนั้นมาปะจันหน้าก็กะแรงผิด  แถมไอ้หน้าตาหวานๆ นี้อีก  เพราะมันทั้งเรียบทั้งเนียน แถมปกติผู้ชายทุกคนมันจะมีหนวดมีเครา  แต่ไอ้เด็กหนุ่มนี้แม้แต่รองรอยการโกนหนวดก็ยังไม่มีให้เห็น และไอ้กลิ่นตัวหอม ๆ นี้อีก มันทำให้เค้ารู้สึกแปลก ๆ  และถ้าบอกว่าคนตรงหน้าเป็นผู้หญิงเค้ายังจะเชื่อซะมากกว่า 

นี้เป็นนิยายเรื่องแรกของ phopa น่ะค่ะยังอ่อนหัดอยู่มาก ไม่รู้จะเขียนจบหรือเปล่า แต่ก็อยากจะลองเขียนดู ผิดพลาดประการใดก็ขออภัยน่ะค่ะ จะพยายามปรับปรุงแก้ไขฝีมือตนเองให้ดี  ขอกำลังใจด้วยน่ะค่ะ