โซ่รักไฟปรารถนา

“เป็นเพียงแค่เงา... ก็ไม่ได้แปลว่าผมจะไร้ตัวตน แต่มันถึงเวลาแล้วที่คุณต้องรู้ซึ้งกับความทรมานที่เสียดแทงหัวใจผมอยู่ทุกวินาที”

บ่อยครั้งที่ ‘เชเชนนอฟ คุสโตดิเยฟ’ ส่ายหน้าและทอดถอนใจให้กับความ(ร้าย)เดียงสาของเด็กแก่แดดวัยเจ็ดขวบ

ซึ่งมักจ้องมองตนด้วยสายตาชื่นชม คำพูดฉอเลาะที่ได้ยินทำให้เขานึกอยากจับมาพาดตักแล้วหวดก้นสั่งสอนแทนผู้เป็นพ่อแม่นัก

‘เขาคือพ่อของลูก’ เป็นความความลับที่ ‘นราวิกา’ เคยคิดว่าจะฝังกลบมันลงในก้นบึ้งของหัวใจ กลับต้องเปิดเผยออกมาอย่างไม่มีทางเลือก ด้วยคำขู่บังคับอันหนักหน่วงที่บีบคั้นหัวใจยิ่งนัก

เมื่อเธอปล้นความเป็นพ่อจากเขาไปถึงเจ็ดปี เขาก็จะช่วงชิงตัวลูกสาวให้หนีหายไปอีกเจ็ดปีเช่นกัน

เธอทำให้เขาต้องมีชีวิตอยู่ในมุมมืด ซ่อนเร้นความต้องการที่อัดแน่นอยู่ในกายให้รอดพ้นจากสายตาคนทั้งโลกไม่ต่างจากพวกมีปัญหาทางจิต

น้ำตาและความชอกช้ำใจของเธอจึงเป็น ‘หนทางบำบัดความทรมาน’ ที่คาดว่าจะทำให้บาดแผลในหัวใจของเขานั้นตื้นเขินขึ้น

ทว่าสถานภาพใหม่กลับผลักดันให้เขาอยากก้าวเข้าไปเป็นส่วนของของครอบครัวเล็กๆ เสียงหัวเราะและรอยยิ้มจากแม่ของลูกยังทำให้เขาต้องยิ้มตามอย่างมีความสุข

ทุกอย่างจึงดูสับสนและสวนทางกับความผิดพลาดในอดีตที่เต็มไปด้วยคำโป้ปดมดเท็จ

หนทางที่จะใช้น้ำตาและความเจ็บปวดเอาชนะเธอจึงดูริบหรี่จนแทบไม่เห็นแสงสว่าง

ทว่า ‘ไฟปรารถนาที่ยังคุโชน’ ในสายตาของเธอนั้น กลับทำให้เชเชนนอฟมีความหวังขึ้นมาอีกครั้ง

ลูกสาวที่อยากมีน้องไว้เป็นเพื่อนเล่น ส่วนพ่อของลูกก็จะให้เธอ ‘อุ้มท้องไปจนกว่าเขาจะพอใจ’ คือเหตุผลที่นราวิกากลืนไม่เข้าคายไม่ออก ซ้ำร้ายเขาคิดจะใช้เหตุผลนี้ทรมานเธอให้สาสม!