วีรยาชะงัก ซึ่งเขาก็หยุดยืนนิ่ง... ดวงตาสองคู่ประสานกันอย่างไม่มีใครยอมหลบ และเพียงเสี้ยววินาทีสั้นๆ ชายหนุ่มก็เปิดปากพ่นคำพูดร้ายกาจออกมา
“ตื่นแล้วเหรอ ท่าทางเมื่อคืนผมจะจัดหนักไปหน่อย คุณถึงนอนสลบไสล เช้ามา...ปลุกเท่าไหร่ก็ไม่ตื่น ว่าไง เช้านี้อยากได้อีกสักรอบมั้ย”
แก้มใสๆเริ่มมีสีแดงระบายไปทั่ว ขณะที่ปากอิ่มขบเม้มอย่างขุ่นเคือง
“ไม่อยาก”
“เหรอ ?” กฤตพลเลิกคิ้วขึ้นสูง ก่อนจะสืบเท้าเข้ามาใกล้ๆแล้วก้มลงมองคนที่นั่งอยู่บนเตียง...เห็นแววตาหวาดหวั่นระคนน้อยใจของหล่อนแล้ว ชายหนุ่มก็ยิ้มหยัน พลางไล่ปลายนิ้วไปตามแนวแก้มนุ่มแล้วมาจบลงที่เรียวปากอิ่ม “แมวน้อยยั่วสวาทคนเดิมหายไปไหนแล้วล่ะ ตอนนี้ถึงกลายเป็นแม่เสือได้ แต่ผมชอบคุณอย่างเมื่อคืนนี้มากกว่านะ ร้อนแรง ยั่วยวน”