จากจูบที่อ่อนโยนเริ่มหนักหน่วงขึ้น มือเล็กยื่นต่ำลงไปแล้วค่อยๆแกะกระดุมเสื้อเชิ้ตสีดำของคนพี่ออกทีละเม็ดจนหมด
“อ่าส์…คิดถึงชะมัด”น้ำเสียงทุ้มครางในลำคอพร้อมกับพูดเสียงกระเส่าลงข้างหูคนน้อง มือหนาจัดการถอดเสื้อยีนที่สวมทับเสื้อแขนยาวข้างในออกก่อนจจะเลิกเสื้อของคนน้องแล้วโยนมันลงข้างๆเตียง
“อะ…อืม”เสียงครางของคนตัวเล็กหหลุดออกมา เมื่อริมฝีปากหนาครอบงำตุ่มไตสีชมพูของตัวเอง
ลิ้นร้อนยังคงละโลมกับเม็ดทับทิมสีหวานตรงหน้าอย่างพอใจ มือหนาก็ยังคงบีบเค้นแก้มก้นนิ่ง ก่อนจะค่อยย้ายปากจากหน้าอกไปยังซอกคอขาวเนียนของคนน้องที่หอมหวาน กลิ่นนี้แหละที่เขาคิดถึงมาตลอด
“อืม”และมาจบที่ริมฝีปากหวานอีกครั้ง ลิ้นร้อนแทรกเข้าไปในโพลงปากและลิ้นสองลิ้นก็ยังคงตวัดไปมาอยู่แบบนั้น
มือหนาผลักร่างของคนน้องให้นอนราบกับเตียงและเป็นตัวเองที่ขึ้นคร่อมพร้อมกับใช้มือจัดการถอดกางเกงสีดำของคนน้องออกพร้อมกับอันเดอร์แวร์
ยุนกิลุกออกจากเตียง เขามองร่างที่นอนเปลือยเปล่าและกำลังมองเขาด้วยสายตายั่วๆ
มือขาวจัดการถอดกางเกงสีดำขายาวของตัวเองออกพร้อมกับอันเดอร์แวร์ของตัวเองออกก่อนขึ้นไปคร่อมพร้อมกับแทรกตัวเองเข้าระหว่างกลางคนน้องทันที
มือขาวชักรูดรั้งแกนกายของตังเองสองถึงสามครั้ง ก่อนจะจ่อและสอดเข้าช่องทางรักสีสวยของคนน้องรวดเดียว
“อะ…”จีมินนิ่วหน้าเพราะความรู้สึกเจ็บที่ช่วงข้างล่าง ก็เขาไม่ค่อยได้มีอะไรแบบนี้มานานแล้วนิ มันก็ไม่แปลกที่จะเจ็บ
ยุนกิก้มลงจูบปลอบคนน้องอีกครั้งและยังไม่เนิ่มขยับสะโพกเพราะต้องให้คนน้องได้รู้สึกสบายตัวก่อน
ร่างหนาที่เห็นคนน้องยังเกร็ง ก็ใช้มือหนาลูบไล้ไปตามเอวคอดและหยึดที่แกนกายของคนน้อง พร้อมกับชัดรูดแกนกายของคนตัวเล็กทั้งที่ยังคงคาแกนกายของตังเองอยู่แบบนั้น
“อะ…อืม”เขารู้สึกได้ว่าคนน้องเริ่มอ่อนตัวลง แผ่นหลังบางที่เมื่อกี้ยกขึ้น ก่อนนอนราบลงกับเตียงเขาชัดแกนกายคนน้องในจังหวะที่เร็วขึ้น และทำให้สะโพกของคนตัวเล็กขยับตามจังหวะที่เขารูดรั้งแกนกายของคนใต้ร่าง และคนน้องก็ปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นจนเลอะมือของเขา
“หึ…เด็กดีของพี่”ยุนกิก้มลงกระซิบข้างหูคนตัวเล็กก่อนจะดึงร่างบางให้ลุกขึ้นนั่ง
“อะ…แบบนี้เลยหรอ”น้ำเสียงใสของคนน้องพูดพร้อมกับกอดคอเขาแน่น
“หึ…ครับ”ยุนกิว่าแค่นั้น และเป็นจีมินที่เริ่มขยับสะโพกของตัวเอง ยุนกิไม่ได้สวนรับหรือจับสะโพกของคนน้องให้ขยับเร็วขึ้น
“อะ…อืม”จีมินก้มหน้าลงพร้อมกับจับใบหน้าของคนพี่ให้เงยหน้าขึ้นมาบดจูบกับตัวเอง
“อะ อะ อะ..อือ อะ”เสียงครางกระเส่าดังระงมไปทั่วห้องเมื่อร่างหนาเริ่มเป็นฝ่ายขยับสะโพกสวนรับคนน้องที่อยู่บนร่างตัวเอง
“อะอะๆๆ.บะ..เบาๆสิ อื้ม”ใบหน้าหวานซุกลงกับไหล่หนาของคนพี่ มือเล็กก็บีบลงกับไหล่หนาเพื่อระบายทั้งความเจ็บและความเสียวซ่านที่มันปนกัน
“อ่า…”เสียงครางทุ้มต่ำในลำคอของยุนกิ ครางออกมาเบาๆ เขาผลักให้คนน้องนอนราบกับเตียงอีกครั้ง ก่อนกระแทกแก่นกายของตัวเองซ้ำไม่ย้ำ
สะโพกหนายังคงกระแทกเข้าไปไม่ยั้งแรง ริมฝีปากหนาก้มลงทำรอยรักที่ซอกคอขาวเนียนของคนน้อง
“อ่า…พี่ปล่อยข้างในเลยนะครับ”
ยุนกิว่าแค่นั้นก่อนจะกระแทกเข้าไปก่อนจะกระตุกสองถึงสามครั้งพร้อมกับปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นเข้าไปข้างในจนมันล้นออกมา