#พี่มาร์ควายร้าย
ยูคยอม เจบี มาร์ค แจ็คสัน
ยองแจ แบมแบม จินยอง
*ฟิคชายxชาย
แต่งขึ้นจากจินตนาการไรท์ล้วนๆ
ที่สำคัญไม่มีเจตนาพาดพิงถึงศิลปิน
และไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับบุคคลในภาพแต่อย่างใด
ไม่ชอบ ไม่พอใจ กด x ออกทันทีค่ะ
และไม่โพสเสียดสีนะคะ^^*
ขอบคุณค่ะ
INTRO
ผลัวะ!!!
"เหี้ยย! ใครกล้าตบหัวกูวะ!"
มือเรียวที่กุมหัวทุยของตัวเอง ก่อนจะหันไปหาฝ่ามือปริศนาอย่างหัวเสีย
"ไอ้พี่มาร์ค!"
"เออ กูเอง มีปัญหารึไง" เจ้าของมือปริศนาเอ่ยกวนๆ พร้อมกับยักคิ้วท้าทายไปให้คนตัวเล็กกว่า(มาก)
"ป่าวมี แต่มาตบหัวทำไม!" คำถามห้วนๆ จากปากอิ่มหยุ่นๆ สีเชอร์รี่ ที่หลายคน(?)ต่างก็บอกเป็นเสียงเดียวว่า 'ปากเยลลี่'
"อยากตบ"
"กวนตีน"
"หึ..."
"หลายทีแล้วนะพี่ ที่ตบหัวกูอ่ะ หัวคนนะเว้ยไม่ใช่ลูกบอลเลย์ที่จะมาตบเล่นๆ แบบนี้"
จึ่ก! จึ่ก! จึ่ก!
"เห้ยพี่!!! อย่ามาจิ้มดิ!" มือเล็กที่ปัดมือหนาของคนที่สูงกว่าออกเป็นพัลวัน เมื่อเจ้าตัวถูกจิ้มที่หน้าผากไปหลายทีจนหน้าหงาย
"มึงนี่..."
"อะไร? จะอะไรกะกูอีก"
ร่างสูงจ้องใบหน้าหวานของอีกคนนิ่งๆ ก่อนจะเดินเข้าไปใกล้ๆ
"อะ อะไร! จะจ้องหน้ากูทำไม" คนที่ทำเป็นใจดีสู้เสือถามอย่างตะกุกตะกัก
"เป็นรุ่นน้อง หัดเคารพรุ่นพี่บ้าง" ร่างสูงว่าตักเตือนคนตัวเล็ก พร้อมกับนิ้วชี้เรียวๆ เคาะไปที่สันจมูกเล็กที่มันเชิดรั้นขึ้นหน่อยๆ บ่งบอกนิสัยดื้อรัน และไม่ยอมใครของเจ้าตัวเล็กได้เป็นอย่างดี
"............" อีกคนได้แต่กระพริบตาปริบๆ กลับไป
"วิศวะ ปี1 ใช่มั้ย?"
"อือ ทำไมมึงถึงรู้"
"กูไม่ได้ให้ถามกลับ"
"เอ๊า! ทีมึงยัง."
"กี่โมงแล้ว?" คนที่ไม่สนใจคำพูดที่กำลังจะโต้กลับของร่างเล็ก เอ่ยถามเสียงเรียบ
"ห้าโมงเย็น ถามทำไมเนี่ย!" ถึงแม้จะสงสัยแต่คนตัวเล็กก็ก้มมองนาฬิกาข้อมือตัวเองพร้อมตอบออกไป
"ไม่ไปรับน้องรึไง"
"รับน้อง? เหี้ยยยยยย!!!!"
"หึ...."
"แล้วทำไมพึ่งมาบอกกู แมร่ง!" ร่างเล็กที่เริ่มกระวนกระวาย เริ่มเก็บข้าวของตัวเองที่กระจัดกระจายอยู่บนโต๊ะอย่างรนๆ
"มึงสาย 20 นาทีแล้วนะ"
"เหี้ยยยยย!!!!! อย่าเร่งได้มั้ย กูสั่นหมดแล้วเนี่ย" มือที่จัดการกวาดอุปกรณ์ลงกระเป๋าที่สั่นอยู่แล้วยิ่งเพิ่มระดับสั่นเป็นเท่าตัว
"หึ..."
พรึ่บบบ....
"เรื่องวันนี้กูฝากไว้ก่อนนะ เดี๋ยวมาเคลีย!!!"
ฟิ้วววววววววววววววววววววววววววววววว....
"รีบๆ มาล่ะ พี่รออยู่..."
คำพูดแสนเบาที่ไล่หลังร่างบางไป ก่อน 'รอยยิ้มที่หาดูได้ยาก' จะฉายชัดบนหน้าคม แต่ก็แค่แปบเดียว เพราะสายตาคมๆ ที่ใครๆ ต่างก็หลงเสน่ห์นับไม่ถ้วน ดันเหลือบไปเห็นแผ่นป้ายขนาดครึ่งเอสี่สีดำ ที่มีปรากฏชื่อของเจ้าของป้ายไว้จนเต็มแผ่น ก่อนขาเรียวจะก้าวฉับไปตรงป้ายนั้น แล้วร่างสูงโปร่งก็ค่อยๆ ก้มหยิบป้ายขื่อนั้นขึ้นมา
'BAMBAM'
"หึ..."
#พี่มาร์ควายร้าย
Guest
