คุณคิดว่ารักที่ได้แต่มองดูแต่ไม่ยืนมือไปคว้าเอามาเป็นของตัว........
มันจะมีไหมสักวันที่รักนั้นจะเป็นของเรา...................................................
// เรื่องมันเกิดขึ้นเมื่อตอนนั้น //
ผมซึ่งอาศัยอยู่ที่แมนชั้นแหล่งหนึ่งทุกวันผมจะคอยเฝ้ามองนาฬิกา
เมื่อเข็มสั้นของมันไปหยุดตรงที่เลข 6 พร้อมกันเข็มยาวได้หยุดอยู่ตรงที่เลข4
ผมจะเปิดหน้าต่างทางด้านทิศตะวันออกเมื่อมองบ้างสิ่งบ้างอย่างที่ผมรอคอยผมมักจะทำเช่นนี้เป็นประจำ
พอผมได้มองดูสิ่งนั้นแล้วมันทำให้ผมรู้สึกมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก
และถ้าวันไหนที่ผมไม่ได้เห็นสิ่งนั้นมันคงทำให้ ผมเป็นทุกข์แน่เลยผมว่านะสิ่งที่ผมได้เฝ้ามองนั้นคือร้านค้าที่อยู่ทางทิศตะวันออกของหน้าต่างห้องผม
พอถึงเวลาก็จะมีชายหนุ่มผู้หนึ่งคับรถมาจอดแล้วพูดแล้ว
" เอาของมาส่งแล้วครับ " แล้วชายหนุ่มผู้นั้นก็ขนของลงจากรถเขาเป็นที่แข็งแรงนะผมว่า
เมื่อเทียบกับผมแล้ว ซึ่งผมคิดว่าเราอาจจะถูกพ่อแม่เลี้ยงมาไม่เหมือนกันเพราะผมถูกเลี้ยงไว้เหมือนไข่ในหินทำไมนะเหรอก็เพราะผมเป็นลูกคนเดียวของบ้านนี้
จึงได้รับการดูแลดีมากเลย แต่มันมากเกินไปนะสำหรับผม
ผมคิดแบบนั้นแต่ก็ช่วยไม่ได้เพราะมันเป็นความต้องการของพ่อแม่ที่เขาเรียกกันว่าความรักสินะผมเฝ้ามองชายผู้นั้นด้วยความอิจฉาร่างกายที่กำยำแข็งแรง
ซึ่งมันเปลี่ยนมาเป็นความชอบตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้แต่ดูถ้าผมจะชอบชายผู้นั้นเอามากๆ
ซะด้วย ผมอยากรู้จักเขาแต่ก็ไม่ มีโอกาสทุกวันจึงได้แต่มองแล้วก็ปล่อยให้มันผ่านเลยไป
แต่ในที่สุดผมก็ได้พบชายผู้นั้นอีกครั้งมันทำให้ผมตกใจมากในการเจอกันครั้งนี้ซึ่งผมคิดว่าคงจะไม่มีโอกาสอีกแล้วมันทำให้ผมสงสัยว่ามันเป็นเพราะชะตาหรือเปล่า
ที่ผมได้พบกันอีกและสิ่งที่ผุดขึ้นในหัวผมคือคงจะเป็นไปไม่ได้เพราะบ้างครั้งบ้างที่โลกนี้มันชั่งกลมซะเหลือเกินจะเจอหรือไม่เจอมันก็กายเป็นอดีตไปเสียแล้วแต่บางที่ผมเองก็ไม่เขาใจว่าทำไมสิ่งที่ผมเคยชื้นชอบ
มันนักหนาแต่พอมาอยู่ตรงหน้าอีกครั้งผมถึงได้เฉยเหม่อกับมันนักเวลาที่ผ่านไปมันทำให้ผมได้เจอกับสิ่งที่เลวร้ายที่สุดและสิ่งนั้น
มันทำให้ผมเป็นมนุษย์ที่ด้านชาไปซะแล้วในตอนนี้ผมคิดเพียงว่าผมจะต้องทำอย่างไรให้ตัวเองอยู่รอดอย่างมีความสุขเท่านั้นคือความคิดผมในตอนนี้
" เอ่อ ....รายงานที่จะต้องส่งวันนี้นายทำเสร็จแล้งหรือยังละเคียว "
" เสร็จแล้ว " ผมตอบไปแบบนั้นเพื่อให้ไอ้เพื่อนบ้านี้เลิกยุ้งกับผมซักที่อันที่จริงผมอย่างจะตอบว่าจะเสร็จหรือไม่เสร็จแล้วมันก็เรื่องของฉันเกี่ยวอะไรกับนายด้วย
แต่ที่ผมไม่ตอบไปแบบนั้นเพราะมันอาจจะทำให้ผมเสียผลประโยชน์ในบางสิ่งบางอย่างที่ควรจะได้รับโดยทันที่
ผมไม่ค้อยเข้าใจมนุษย์พวกนี้ซักเท่าไร
ว่าเขาคิดอะไรกัน แต่สำหรับผมมนุษย์พวกนี้มีประโยชน์ต่อผมพอสมควรแก่การเลี้ยงไว้ใช้มากที่เดียว
" อ้าว....นั่งทำอะไรอยู่จ๊ะ " เสียงนั้นดังขึ้นข้างหลังผมและผมก็รู้ได้ทันที่ว่าเป็นเสียงของผู้หญิงคนหนึ่งเธอเป็นคนสวยนะ
ในความคิดผมแต่มันก็แค่สวยแล้วไงมันไม่ได้ทำให้ผมรู้สึกสนใจในความสวยของเธอเลยแม้แต่น้อยเพราะสิ่งที่ผมสนใจคือเธอรวยแค่ไหนมากกว่า
ก็อย่างว่าผมสนใจเธอแค่นั้นจริงๆแล้วทำไมผมต้องสนใจเรื่องหน้าตาด้วย
สวยแล้วไงเรื่องแบบนั้นไม่ได้ทำให้ผมอิ่มท้องสักหน่อย
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
สวัสดีค่ะ Prince ค่ะ......มือใหม่สำหรับที่นี้ค่ะมีสิ่งใดได้โปรแนะนำด้วยนะค่ะ
ปล.มีเรื่องได้ติดใจสงสัยได้โปรถามกันก่อนนะค่ะ....ตอบได้ทุกเรื่องเกี่ยวนิยายที่ลงทุกประการเลยค่ะ
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านกันค่ะ
Guest
