จับหัวใจต้องใช้
เล่ห์กล หรือ เล่ห์รัก ...!?
เล่ห์รักคดีร้าย
เขาคือตำรวจ คือผู้พิทักษ์สันติราษฎร์
แต่กับเธอให้เขาใช้สันติเห็นทีจะยาก
งานนี้เขาก็เลยต้องงัดเล่ห์งัดกลออกมาใช้
ทำยังไงก็ได้เพื่อให้ได้หัวใจเธอมา
แต่แล้วเมื่อได้มาอยู่ในมือ มันกลับถึงคราวเคราะห์ซ้ำกรรมซัด
เมื่อมืออีกข้างของเขากำลังถือหน้าที่และความเป็นความตายของเธอ
ด้วยไม่อยากเสียหัวใจของเธอไป เขาเลยเผลอกำหัวใจของเธอเอาไว้แน่น แน่นซะจนลืมคิดไปว่า หัวใจของเธอมันมีเลือดมีเนื้อ
...มันเจ็บเป็น !
ผู้กองเพลิงกาฬ
หัวใจของเธอ เขาหมายปองตอนไหนก็ไม่รู้ รู้แต่ว่าเล่ห์กลที่งัดมาใช้ มันผิดที่ผิดเวลา นาทีนี้เขากำลังจับปลาสองมือ อีกมือถือหัวใจเธอไว้ ส่วนอีกมือ คือความเป็นความตายของเธอ
ณิชา
เจอเขาครั้งแรก เธอก็วีนใส่เขาซะแล้ว นึกไม่ออกเลยจริงๆว่าเขาจะมารักเธอได้ยังไง แล้วไอ้ที่เขาทำอยู่ทุกวันนี้นี่เรียกรักใช่ไหม ไอ้น้ำผึ้งเคลือบยาพิษที่เคลือบให้ชีวิตเธอทั้งขมทั้งหวาน เฉกเช่นทุกวันนี้
ขออนุญาตเปลี่ยนชื่อเรื่องนะคะ จากเดิม คือขังรักจับสวาท เป็น เล่ห์รักคดีร้าย เรื่องนี้ต่อจากเรื่องทัณฑ์เสน่หาอาญาเถื่อน(เมฆ-ขวัญข้าวค่ะ) ขอบคุณทุกการติดตาม และทุกการสนับสนุน ทุกกำลังใจค่ะ
...รักรีดทุกคนค่ะ^^/ ณวดี
ขอบคุณภาพจาก: แอฟ Wallpapers และ https://pixabay.com
***บุคคลในภาพถูกนำมาใช้เพื่อประกอบการจินตนาการเท่านั้น
ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับส่วนหนึ่งส่วนใดของนิยาย ไม่ได้มีเจตนาพาดพิงถึง
ไม่ได้มีเจตนาจะทำให้บุคคลในภาพเสียหายแต่ประการใด***
***ตัวละครทุกตัว และเหตุการณ์ทุกๆเหตุการณ์
ไม่ได้เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์จริงแต่อย่างใด
ไม่ได้มีเจตนาพาดพิงถึงบุคคลหรือเหตุการณ์จริงใดๆ
ทุกรายละเอียดในนิยาย ล้วนแล้วแต่เป็นจินตนาการของผู้เขียน
ห้ามคัดลอก หรือ ดัดแปลงใดๆ โดยไม่ได้รับอนุญาต***
.
.
.
“ว้าย !”
รู้ตอนนี้ก็สายเสียแล้ว เพราะแขนบางถูกกระตุกให้นั่งลงไปบนเตียงพร้อมคนกระตุก แต่ถ้านั่งธรรมดาหล่อนจะไม่ตกใจหรอก แต่เขาดันกระตุกหล่อนให้นั่งลงไปบนตักแกร่งของเขานี่สิที่มาของอาการร้อนๆหนาวๆ แถมหนวดปลาหมึกของเขายังกอดรัดหน้าท้องหล่อนเสียแน่นเชียว
“ปล่อยนะ ! นี่ไง คาหนังคาเขา ว่าคุณนั่นแหละที่ทำให้ฉันต้องร้องวี้ดว้าย”
“ยังไม่ได้ทำเลย...”
มือหนาเอื้อมขึ้นไปรั้งใบหน้าเนียนให้หันมาสบตา
“...แต่ก็อยากลองทำดูเหมือนกันนะ จะให้ทำหรือเปล่าล่ะ ?”
ทั้งสีหน้าทั้งแววตามาเต็มขนาดนี้ เธอไม่ต้องเดาก็รู้ว่าเขาหมายถึงเสียงวี้ดว้ายธรรมดาเสียเมื่อไร
“นี่ขอกันแบบนี้เลยเหรอ ?”
“ก็เป็นตำรวจ จะให้ขืนใจได้ไง หรือว่าคุณจะให้ผมขืนใจ ชอบแบบโหดๆ เถื่อนๆ ผมสวมบทผู้ร้ายก็ได้นะ”
เพลิงกาฬยิ้มกรุ้มกริ่ม มือหนาก็เลื่อนไล้ไปตามแก้มเนียนช้าๆ จนตอนนี้มันลูบไปมาเบาๆอยู่ตรงกลีบปากอิ่ม ในใจก็คิดว่าหล่อนหน้าแดงขนาดนี้ ไม่รอดมือเขาหรอก
“บ้า !”
“บ้าแล้วอยากลองไหม ?”
Guest
