สถานที่เริงรมย์ของเหล่าผีเสื้อราตรี ต่างครึกครื้นไปด้วยเสียงเพลงกระหึ่ม ผู้คนออกฝีเท้าใส่กันจนพื้นเเทบจะลุกเป็นไฟ เเต่หากก็มิได้โชดช่วงร้อนเเรงเท่า ชายหญิงคู่หนึ่ง บริเวณชั้นวีไอพี
"เราเลิกกันเถอะ" เพล้งงงงงงง!!! ริมฝีปากบางเอื้อนเอ่ยคำออกมากับชายตรงหน้า
"ทะ...ทำไม นาวา ชานไม่ดีตรงไหน?!!" ชายหนุ่มเอ่ยถามหาประโยคที่ทำให้ เจ็บ อีกครั้งอย่างเลื่อนลอย
"ปล่อย!! นายมันน่าเบื่อ หึ ก็เเค่คั่วเล่นๆเเหละนะ" ร่างสูงเพรียวกอดอกมองใบหน้าของคนที่เธอ 'เคยรัก' อย่างเรียบนิ่ง
"ไม่...ไม่นะ อย่าทิ้งชานไป" น้ำตาเปรอะเปื้อนทั่วใบหน้าของชายหนุ่ม หากเเต่ก็ไม่สามารถทำให้คำพูดกลับคำได้
"เฮอะ น่ารำคาญจริงๆ ฉันไปละ" ร่างบางหมุนตัวหันหลังเตรียมเดินออก เเต่ขาก็หยุดชะงักเพียงเพราะมือหนาเอื้อมมาจับมันไว้
"อย่า...อย่าไป ชานยอมทำทุกอย่างเพื่อให้วาอยู่..." ยอมทิ้งศักดิ์ศรีทั้งหมด โดยการคุกเข่ากอดขาเรียวไว้เเน่น
"อย่าพยายามเลย ยังไงมันก็ไม่เปลี่ยนหรอก...โชคดีนะ" ชายหนุ่มมองตามเเผ่นหลังบางของอดีตคนรักด้วยเเววตาเศร้าสร้อย เสียเเววเป็นผู้เป็นคน ปราศจากการเชื่อในความรัก จวบจนทุกวันนี้...
---------------------------------------------------
อันยองฮาเซโยค่า สวัสดีรีดเดอร์ทุกๆท่านที่เข้ามาอ่านนิยายเรื่องนี้ เเท่นเเท๊นนน 🎉
เปิดเรื่องใหม่สดๆร้อนๆ เเต่งเองคิดเองจากมโนภาพในหัว นิยายเรื่องนี้ไม่มีเจตนาจะทำให้ศิลปินเสียหายหรืออย่างใด เเต่งเพียงเเค่ความสนุกเเละเพลิดเพลินเท่านั้นนะคะ 🙏🏻
นิยายเรื่องนี้ เป็นเรื่องเกี่ยวกับ ถ่านไฟเก่า จะทำอย่างไรเมื่อพี่ชานของเราถูกเเฟนเก่าที่เคยทิ้งอย่างไม่ใยดี จนตนเสียผู้เสียคนอยู่นาน กลับมา..!! ขอคืนดี พี่ชานจะยอมหรือไม่นั้น ไปติดตามกัน 👏🏼
#อ่านให้สนุก อย่าลืมคอมเม้นต์ให้กำลังใจไรท์นะจ้ะ ไรท์ตอบทุกเม้นเเน่นวล 👍🏻

Guest
