กำลังล่องลอยในจังหวะแทงโก้อยู่ดีๆ แอนนาพลิ้วตัวหมุนไปตามแรงส่งของคู่เต้นหนุ่มหล่อล่ำ ติ้วๆ...คว้างไปจนกระทั่งทุกอย่างหยุดนิ่ง ...เสียงระนาดเชิดเพลงค้างคาวกินกล้วยก็เข้ามาแทนที่แซกโซโฟน...
“อ้ายมิ่งไหนมึงว่ามาถี ไปเก็บจังกอบจากสำนักโคมเขียวมาหรือไร ถึงได้อีนี่มา มึงแหกตาดูทีเรอะ ฤไปคว้ามาจากโรงงิ้วเจ๊กเซ่ง”
“มิทราบด้วยเกล้าขอรับออกพระ อยู่ๆ อีฝารังนี่ก็หมอบอยู่ตรงนี้ เห้ยมึงอีหัวแดง เงยหน้ามาดูทีเหวย”
แอนนาไม่คิดจะเงยหน้าแต่จำเป็น มือสกปรกของไอ้คนชื่อมิ่งขยุ้มผมกำใหญ่ รั้งจนหน้าเริดหาย
“หูย...ไอ้บ้า เจ็บนะโว๊ย ทำไมพวกแกหยาบคายอย่างนี้วะ รังแกผู้หญิงหน้าด้านๆ ถุยไอ้หน้าตัวเมีย” แอนนาหลับหูหลับตาถุยดะจนออกพระพิทยบดีต้องถอยกรูด
“เหวยอีทาสนี่ปากคอน่าเราะเอาฟันมาเลี่ยมทำสร้อยเสียนัก มึงหุบปากมันไว้ กูขอดูหน้ามันจังๆ ทีรึ”
เพียงสบตา ออกพระก็จังงัง
“อืม...อีทาสนี่จับขัดสีเสียหน่อยคงจะพอไปวัดหลังเพลได้
โอ๊ย...มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย สวยไฮโซอย่างฉันนี่นะยะจะไปวัดหลังเพล จะออกพระออกแพะ อีแอนไม่สนละโว๊ย...
อีแอ่นเมียทาสของออกพระจะรอดหวายแช่เยี่ยวไปได้สักกี่น้ำ เมื่อต้องผจญกับแม่นายตาบแม่ผัวตัวร้าย และคุณลำดวนคู่หมั้นตัวแสบ
ตกลงกับรีดเดอร์ก่อนนะคะว่าเรื่องนี้ คงเหมือนเรื่องอื่นคือเขียนไปเรื่อยๆ เหนื่อยก็พักเนอะ หมดกำลังใจก็หยุด ประมาณนั้นจ้า