วรรณกรรมสำหรับผู้ใหญ่
พร้อมดาวน์โหลดในรูปแบบของ
E-Book
ตฤณ วงศ์วัฒนากูล
หนุ่มโสดนักธุรกิจหนุ่มใหญ่วัย 39ปี ที่สาวๆต่างก็จับตามองและแอบจับจองกันอยู่ในใจ ทั้งด้วยหน้าตา ความสามารถ และฐานะ รากเหง้าของตระกูลมาจากสายผู้ดีเก่า และยังพ่วงตำแหน่งผู้บริหารสูงสุดของโรงแรมในเครือ "เพอร์เฟ็คไทม์" ซึ่งเป็นกิจการของครอบครัวอีกด้วย เนื่องด้วยอายุที่เกือบจะถึงวัยกลางคนรอมร่อแต่ชายหนุ่มก็ยังไม่มีท่าทีว่าจะลงเอยกับหญิงใด เขามีบุคลิกที่นิ่งขรึมและเย็นชาในเวลาเดียวกัน ใบหน้าที่เรียบนิ่งไม่บ่งบอกถึงอารมณ์ใดๆทำให้ไม่มีใครเดาอารมณ์และความคิดของชายผู้นี้ออกเลย
เขาเคยมอบความรักให้กับผู้หญิงคนหนึ่ง เธอชื่อว่า ฟ้าใส ทั้งสองคนเริ่มจากการเป็นเพื่อนกันตั้งแต่มัธยมจนถึงเข้ามหาวิทยาลัย ซึ่งฟ้าใสนั้นคิดกับตฤณแค่เพื่อนที่ดีคนหนึ่งเท่านั้น และวันหนึ่งฟ้าใสก็คบหาดูใจอยู่กับรุ่นพี่ชื่อ พงษ์ ด้วยความรักที่มีให้กับเพื่อนจนมากล้นทำให้เขาขอแค่เพียงได้ดูแลเธอ แค่นั้นก็สุขหัวใจแล้ว
และเขาก็ได้รับรู้เรื่องที่แย่ที่สุดของฟ้าใสตอนปีสอง เธอได้ท้องกับพงษ์ และได้หยุดพักการเรียนไป ส่วนพงษ์ก็ไม่เคยสนใจใยดีฟ้าใสเอาแต่กินเหล้าเมายา กลับบ้านมาก็ขอแต่เงิน พอไม่ได้เงินก็ลงไม้ลงมือซ้อมจนฟ้าใสต้องหนีออกมาหาตฤณที่คอนโดเป็นประจำ ยิ่งเห็นว่าเธอเจ็บปวดเขาก็ยิ่งรู้สึกเจ็บกว่าเป็นร้อยเท่าพันเท่า ก็ได้แต่เก็บความคับแค้นใจเอาไว้
ในวันที่ฟ้าใสจะจากไปเขาทันมาเห็นเธอในช่วงวินาทีสุดท้ายของชีวิต ไม่คิดว่าคนเลวชาติชั่วอย่างไอ้พงษ์จะซ้อมเมียตัวเองจนตาย ประโยคสุดท้ายที่ฟ้าใสพยายามบอกเขาก็คือ "ฟ้าฝากน้ำขิงด้วยนะ" ก่อนจะหมดลมหายใจลง ตฤณยกมือขึ้นปาดน้ำตาของตัวเองที่ไหลลงผ่านแก้มสาก ก่อนจะหันไปมองเด็กผู้หญิงอายุสามขวบที่นั่งหอบตุ๊กตาเอาไว้โดยที่ไม่มีน้ำตาสักหยด เด็กหญิงมองร่างแน่นิ่งของมารดาที่โดนทำร้ายจนสิ้นลมหายใจโดยที่ไม่ร้องไห้ ทำให้ตฤณนึกโมโหคิดว่าลูกก็คงได้นิสัยโหดเหี้ยมมาจากพ่อ แต่เขาก็ต้องจำใจรับเด็กคนนี้เอามาอุปการะเลี้ยงดูตามคำสั่งเสียของฟ้าใส และหลังจากนั้นไม่นานพงษ์ก็ได้รับกรรมที่ก่อเอาไว้หลายคดี
น้ำขิง ณัชชา ธนานนท์
เด็กสาววัยแรกแย้มอายุ18ปี เพิ่งเรียนจบชั้นมัธยมปลายหมาดๆ เธออาศัยอยู่ในคฤหาสน์ของตระกูลวงศ์วัฒนากูลตั้งแต่วัยสามขวบ ณัชชาพักอยู่ที่เรือนแม่บ้านกับคุณป้าอังกาบ และเข้าไปทำความสะอาดบ้านหลังใหญ่ในวันหยุดเท่านั้น วันปกติณัชชาก็ไม่ได้เข้าไปก้าวก่ายอะไรเนื่องจากคุณผู้หญิงที่เป็นภรรยาใหม่ของคุณผู้ชายไม่ชอบขี้หน้าเธอ
ส่วนคนที่พาเธอเข้ามาอยู่ที่นี่นับแต่วันนั้นเขาก็ไปเรียนต่อที่ประเทศอังกฤษ เจอกันอีกครั้งตอนที่เธอเข้าชั้นประถมศึกษาปีที่ห้า เขาไม่แม้แต่จะชายหางตามามองเวลาเดินผ่านสักครั้งที่นับได้ คุณป้าอังกาบบอกกับเธอว่าคุณตฤณเป็นคนที่ส่งเสียค่าเล่าเรียนและอุปการะให้ทุกอย่าง ณัชชามีรูปของเขาอยู่ใต้หมอนหนึ่งใบ เธอเฝ้ามองใบหน้าคมเรียบนิ่งนั้นทุกวันทุกคืนที่ไม่ได้เจอ
จนกระทั่งถึงชั้นมัธยมศึกษาปีที่สาม ตฤณกลับมาจากอังกฤษอีกครั้ง เธอตั้งใจจะเข้าไปขอบคุณและพูดคุย แต่ก็ได้รับแค่การพยักหน้าจากเขาที่ตอบกลับมาแค่เท่านั้น และหลังจากวันนั้นเธอก็ไม่ได้เจอกับเขาอีกเลย ซึ่งก็ได้รู้มาว่าตฤณได้ไปดูแลกิจการโรงแรมอยู่ที่ประเทศอังกฤษและคงจะอยู่อย่างถาวร
ฝากติดตามผลงานเรื่องใหม่ของหญิงแพรวด้วยน๊า
แนวนี้เลย
โคแก่กินญ้าอ่อน

ร้อน เผ็ช แซ่บ
แน่นอน 1,000,000%
พร้อมดาวน์โหลดในรูปแบบของ
E-Book

เงารัก(ตฤณ)
อรภาวาสิริ หญิงแพรว
www.mebmarket.com
เขาเคยมอบความรักให้กับผู้หญิงคนหนึ่ง เธอชื่อว่า ฟ้าใส ทั้งสองคนเริ่มจากการเป็นเพื่อนกันตั้งแต่มัธยมจนถึงเข้ามหาวิทยาลัย ซึ่งฟ้าใสนั้นคิดกับตฤณแค่เพื่อนที่ดีคนหนึ่งเท่านั้น และวันหนึ่งฟ้าใสก็คบหาดูใจอยู่กับรุ่นพี่ชื่อ พงษ์ ด้วยความรักที่มีให้กับเพื่อนจนมากล้นทำให้เขาขอแค่เพียงได้ดูแลเธอ แค่นั้นก็สุขหัวใจแล้ว และเขาก็ได้รับรู้เรื่องที่แย่ที่สุดของฟ้าใสตอนปีสอง เธอได้ท้องกับพงษ์ และได้หยุดพักการเรียนไป ส่วนพงษ์ก็ไม่เคยสนใจใยดีฟ้าใสเอาแต่กินเหล้าเมายา กลับบ้านมาก็ขอแต่เงิน พอไม่ได้เงินก็ลงไม้ลงมือซ้อมจนฟ้าใสต้องหนีออกมาหาตฤณที่คอนโดเป็นประจำ ยิ่งเห็นว่าเธอเจ็บปวดเขาก็ยิ่งรู้สึกเจ็บกว่าเป็นร้อยเท่าพันเท่า ก็ได้แต่เก็บความคับแค้นใจเอาไว้ ในวันที่ฟ้าใสจะจากไปเขาทันมาเห็นเธอในช่วงวินาทีสุดท้ายของชีวิต ไม่คิดว่าคนเลวชาติชั่วอย่างไอ้พงษ์จะซ้อมเมียตัวเองจนตาย ประโยคสุดท้ายที่ฟ้าใสพยายามบอกเขาก็คือ "ฟ้าฝากน้ำขิงด้วยนะ" ก่อนจะหมดลมหายใจลง ตฤณยกมือขึ้นปาดน้ำตาของตัวเองที่ไหลลงผ่านแก้มสาก ก่อนจะหันไปมองเด็กผู้หญิงอายุสามขวบที่นั่งหอบตุ๊กตาเอาไว้โดยที่ไม่มีน้ำตาสักหยด เด็กหญิงมองร่างแน่นิ่งของมารดาที่โดนทำร้ายจนสิ้นลมหายใจโดยที่ไม่ร้องไห้ ทำให้ตฤณนึกโมโหคิดว่าลูกก็คงได้นิสัยโหดเหี้ยมมาจากพ่อ แต่เขาก็ต้องจำใจรับเด็กคนนี้เอามาอุปการะเลี้ยงดูตามคำสั่งเสียของฟ้าใส และหลังจากนั้นไม่นานพงษ์ก็ได้รับกรรมที่ก่อเอาไว้หลายคดี

อรภาวาสิริ หญิงแพรว